ក្ដីសុខ1រាត្រី
×ទីក្រុងសេអ៊ូល
"នាងជាអ្នកណាហេតុអីក៏ចូលមកទីនេះបាន?"Jhope
"......" គ្មានចម្លើយ
"នាងលឺទេថាយើងសួរនាង"Jhope ស្រែកសួរ
" ខ្ញុំ....គឺ....ជា...."នាងឆ្លើយដោយភាពភ័យខ្លាច
"នាងជាអ្នកណា? បានជាមកនៅក្នុងបន្ទប់មួយនេះ"Jhope បន្តសួរ
"ខ្ញុំគឺ Choi Je-Ki"នាងតូចនិយាយ
"ហេតុអ្វីបានជានាងមកនៅក្នុងបន្ទប់នេះ?" Jhope បន្តសួរ
"ខ្ញុំមកដើម្បីដោះបំណុលប៉ារបស់ខ្ញុំ"Je-Ki និយាយដោយទឹកភ្នែករលីងរលោង
"ដោះបំណុល???" រាងមាំបន្ទរតាម
"ចា៎... ដើម្បីដោះបំណុល"Je-Ki និយាយដោយប្រាកដចិត្ត
"បាន.. ចឹងនាងចេះធ្វើអ្វីខ្លះ?" Jhope សួរ
"ការងារក្នុងផ្ទះចេះទាំងអស់ ចង្ក្រានចានឆ្នាំង បោសសំអាតផ្ទះ ការងារក្នុងសួនច្បារចេះធ្វើទាំងអស់"Je-Ki និយាយរៀបរាប់
Jhope មើលលើមើលក្រោមនៃរាងកាយJe-Ki
ចង់សួរថាអ្នកណាមិនចាប់អារម្មណ៍ ដើមទ្រូងធំហួសមាឌ ចង្កេះអង្ក្រង ជើងស្រឡូន ស្បែកសម៉ដ្ឋខៃ ភ្នែកធំ បបូរមាត់ពណ៌ស៉ីជម្ពូ សក់ពណ៌ខ្មៅវែងប្រះស្មា
រាងក្រាស់បានលើកបីរាងតូចដាក់លើស្មា ហើយដើរសំដៅទៅគ្រែ ចំណែកអ្នកខាងលើលើកដៃវ៉ៃខ្នងរបស់អ្នកខាងក្រោមហើយស្រែកថា "លែងខ្ញុំ លែងខ្ញុំ ដាក់ខ្ញុំចុះ" Je-Ki
ឌឹប កំលោះរូបសង្ហាបោះក្រមុំរូបស្រស់ទៅលើគ្រែ
"លោកចង់ធ្វើអីនិង?"Je-Ki
"ចង់ពិសោធន៍ការងារ" Jhope ញញឹមចុងមាត់
"ពិសោធន៍ការងារស្អីលោកនិង បានជាចាប់បោះខ្ញុំមកលើគ្រែ" Je-Ki
Jhope ហក់ទៅនៅពីលេង Je-Ki ហើយអោនទៅខ្សឹបប្រាប់ថា "ពិសោធន៍ការងារលើគ្រែ"
"ទេ!! ខ្ញុំមកធ្វើការដើម្បីដោះបំណុលមិនមែន មកធ្វើចឹងទេ ចេញទៅ"Je-Ki និយាយដោយយកដៃរុញច្រានរាងក្រាស់។ គួរយល់ហើយមនុស្សប្រុសមានកម្លាំងខ្លាំងជាងមនុស្សស្រី ចឹងកម្លាំងដែលនាងរុញគេនោះវាគ្មានលទ្ធផលអ្វីនោះទេ។
Jhope ងើបពី Je-Ki "យើងធ្វើលេងទេ យើងឲ្យនាងធ្វើការទីនេះ1ថ្ងៃ ដើម្បីដោះបំណុល"និយាយបណ្តើរដើរទៅយកទឹកបណ្ដើរ ។
"នាងគិតយ៉ាងម៉េច"និយាយហើយហុចទឹកឲ្យនាងតូចផឹក
"ប្រាកដអត់ ថាបំណុលទាំងអស់របស់ប៉ាខ្ញុំ និងរួចអស់?" Je-Ki និយាយដោយលើកទឹកផឹក
"នាងមិនជឿជាក់លើយើងមែន?"Jhopeនិយាយ ដោយញញឹមចុងមាត់
"Ok ខ្ញុំជឿលោក ចុះលោកឲ្យខ្ញុំធ្វើអី "Je-Kiសួរ
".........."មិនមាត់
"មិញនេះខ្ញុំញ៉ាំទឹកធម្មតាតើ ចុះហេតុអីខ្ញុំពិបាកក្នុងខ្លួនម្ល៉េះ"រាងស្ដើងនិយាយខ្សឹបៗ ខ្លាចគេលឺ
ឯនាយកម្លោះបើដឹងថាថ្នាំកំពុងតែជ្រាបហើយក៏បានចិត្ត
"នាងយ៉ាងម៉េចហើយ?"jhope សួរ(ធ្វើភ្លើ អាភ្លើ ដាក់ថ្នាំគេហើយធ្វើអត់ដឹងទៀត)
"អត់អីទេ!! "Je-Kiឆ្លើយ ទាំងពិបាកក្នុងខ្លួនជាទីបំផុត ក្នុងខ្លួនចេះតែក្ដៅ
"នាងត្រូវការខ្ញុំជួយទេ"Jhope និយាយដោយលើកកែវស្រាមកក្រេប
"លោកធ្វើអីមកលើខ្លួនខ្ញុំ?"Je-Ki សួរដោយក្រេវក្រោធ
"មានធ្វើអី គ្រាន់តែដាក់ថ្នាំសម្រើប1គ្រាប់ "Jhope និយាយដោយភ្នែកសម្លឹងមើលកែវស្រាដែលគេកំពុងក្រវីចុះឡើង (និយាយនិងទាក់ទាញម៉ាដុំដីកណ្ដាលមាត់)
"ក្ដៅណាស់ ខ្ញុំមិនអាចទ្រាំបានទេ ហិហិ" នាងនិយាយទាំងយំ
"ឲ្យខ្ញុំជួយទេ"jhope ទុកកែវស្រាលើតុហើយដើរមកខ្សឹបសួរ រាងស្ដើងដែលកំពុងពិបាកក្នុងខ្លួន
"អាមនុស្សអាក្រក់ អាចោលម្សៀត អា..ជុប💋"
ពេលនេះបបូរមាត់ក្រាស់ កំពុងប្រថាប់លើបបូរមាត់ទន់ស្ដើង ហើយក្រេបយករសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ពីមាត់នាងតូច ចំណែកអណ្តាតវិញនៅមិនចេះស្ងៀម ធ្វើចលនាពេញក្រអូបមាត់។ រីឯនាងតូចវិញមិនដឹងធ្វើម៉េចមានតែបណ្ដោយតាម កាមតណ្ហាគេសិនចុះ។
"មាត់នាងផ្អែមណាស់" jhope និយាយបន្ទាប់ពីបឺតមាត់គេហើយ។
"អាគេបាញ់ អារលាយ អាចង...ជុប 💋" ម្ដងនេះបឺតធ្ងន់ជាងមុន។ ដៃទាំងសងខាងរបស់រាងក្រាស់កំពុងតែដោះខ្សែក្រវាត់នៅនិងចង្កេះរបស់គេ យកមកចងដៃរាងតូចដែលនៅពីក្រោម ជាប់និងក្បាលគ្រែ។មាត់នៅតែជាប់នឹងគ្នា។ បន្ទាប់ពីចងហើយដៃនោះក៏ធ្វើចលនាលើកូនភ្នំលាក់ខ្លួនក្នុងអាវយឺត ដោយច្របាច់លេង(ច្របាច់មើលតែច្របាច់ក្រូច) អ្នកនៅខាងក្រោម" Esss Ess បានហើយខ្ញុំឈឺណាស់ ហិហិ" លឺតែចឹងអ្នកខាងលើកាន់តែបានចិត្ត។ មិនយូរប៉ុន្មានរាងក្រាស់ក៏ចាប់ហែកអាវយឺតរបស់រាងតូច បង្ហាញឲ្យឃើញពីដើមទ្រូងដ៏ទ្រលុកទ្រលន់របស់នាងនៅក្នុងអាវទ្រនាប់ មិនចាំយូរJhope ស្ទុះងើបទៅថើបមាត់នាង អូសបន្លាយរហូតមកដល់ត្រង់កដ៏សខ្ចីដូចបណ្តូលចេក ញីញក់ហើយបោះត្រាស្នេហ៍លើ ក នាងតូចជាង20 កន្លែង។ រួមក៏បន្តអូសមកក្រោមទៀតរួចក៏បញ្ឈប់ដំណើរត្រង់កូនភ្នំ1គូ ហើយក៏ស្រវារកគន្លឹះអាវទ្រនាប់ ដើម្បីដោះវត្ថុដែលទាក់ទើសបង្អាក់ដំណើរតណ្ហារបស់គេ ដោះបានហើយគេក៏បោះទៅលើឥដ្ឋការ៉ូ។ អូម៉ាតព្រះ ដើមទ្រូងដ៏ទ្រលុកទ្រលន់នេះមិនសមនិងមាឌតូចល្អិតរបស់នាងទេ។ មិនបង្អង់យូរឡើយJhope ស្ទុះទៅបៅដូចកូនក្មេងបៅដោះម្តាយ។
"អឹស ~~~~អឹស" អ្នកនៅខាងក្រោមថ្ងូរដោយពើងទ្រូងទៅរករាងក្រាស់។រាងមាំ មិនត្រឹមតែបៅប៉ុណ្ណោះទេ និយាយរួមបៅផងច្របាច់ផង ផ្លាស់ប្តូរពីមួយខាងទៅមួយខាង ។
"អឹស~~បានហើយខ្ញុំទ្រាំមិនបានទេ" សម្ដីនេះធ្វើឲ្យJhope ពុះកញ្ជ្រោលឡើងរួចក៏បញ្ឈប់សកម្មភាពបែបកូនក្មេងបៅដោះម្តាយ ហើយថើបអូសចុះមកក្រោមអូសកាត់ក្បាលពោះដ៏រាបស្មើគ្មានខ្លាញ់សូម្បីបន្តិច ចំណែកឯដៃក៏អង្អែលជើងហើយអូសបន្លាយរហូតដល់ក្នុងសំពត់ខ្លីត្រឹមភ្លៅបន្ទាប់មក ខ្វា~~!!! សំពត់ត្រូវបានរាងក្រាស់ហែកចោល នៅសល់តែខោលីអូដែលបិទបាំងស្រទាប់ផ្កាកុលាប
Jhopeឈប់ថើប ក្បាលពោះប្ដូរមកអោនចុះ ចំពោះមុខ ប្រលោះជើងនាងតូចហើយយកស្ទាបអង្អែលស្រទាប់កុលាបដែលលាក់ខ្លួនពួនក្នុងខោលីអូពណ៌ស
"អឹស~~អឹស~~"Je-Ki ថ្ងូរដោយអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ឯខ្លួនប្រាណនាងវិញរមួលមិនខុសពីអន្ទង់ត្រូវភ្លើងនោះទេ។
Jhope ចាប់កន្ធែកជើងនាងតូចបន្តិចហើយថើបភ្លៅសខ្ចីបន្តិចដើម្បីដាស់អារម្មណ៍ស្រើបស្រាលរបស់នារីឲ្យកាន់តែស្រៀវស្រើប មិនចាំយូរនាយក៏ចាប់ស្រាតខោនោះចេញ វាបង្ហាញឲ្យឃើញកាន់តែច្បាស់នៃស្រទាប់ផ្កាកុលាបរីកក្រពុំ។ Jhope បានប្រើម្រាមដៃស្ទាបអង្អែលស្រទាប់ផ្កាកុលាប បន្ទាប់មកយកម្រាមដៃចង្អុរទៅធ្វើចលនាដកចេញដាក់ចូលពីមួយៗ រហូតដល់ញាប់ដៃ។
"អឹស ~~~អឹស~~ អឹស ~~បានហើយខ្ញុំឈឺណាស់"Je-Ki និយាយទាំងឈឺចាប់ដៃជាប់ខ្សែក្រវាត់ក្ដាប់ចូលគ្នា
បន្តិចក្រោយមកទឹកលម្អងក៏ចេញមក។ ពេលនេះដល់វេនគេប្រើអណ្តាតដ៏ប៉ិនប្រសប់ ទៅក្រេបលម្អងដែលហៀរចេញមកពីល្អាងស្នេហ៍។ គេប្រើអណ្តាតលិទ្ធល្អាងស្នេហ៍ ហើយធ្វើចលនាលើនិងទៀត
"អឹស~~អឹស~~បានឈប់ទៅ ហិហិ"ទឹកថ្លាក៏ចេញពីភ្នែកនាងតូច។
បន្ទាប់ពីក្រេបយកលម្អងផ្កាអស់ហើយ រាងក្រាស់ក៏កម្ចាត់ខោអាវលើដងខ្លួនរបស់គេចេញ។ អូម៉ាយព្រះដើមទ្រូងហាប់ណែន សាច់ដុំពោះ6កង់ និងកូនប្រុសដែលបាស់ឆ្កឹងចង្អុរមកស្រទាប់ផ្កាកុលាប។ មិនបង្អង់យូររាងក្រាស់កន្ធែកជើងរាងតូចឲ្យធំហើយក៏យកដៃទៅញី គ្រាប់** របស់នាងលេង ធ្វើអោយនារីម្នាក់នោះរមួលដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លើង លេងអស់ចិត្តហើយ
គេយកភាពរឹងមាំរបស់គេមកដាក់ក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់នាង
"អាយយយយ ..ដកចេញទៅ ដកចេញទៅឈឺណាស់ ហិហិ"នាងឈឺណាស់ ដូចគេយកកាំបិតមកចាក់សម្លាប់ចឹង មិនឲ្យឈឺយ៉ាងម៉េចបើវាលើកទីមួយនោះ។
"ហេតុអីនាងរួមរឹតយើងយ៉ាងនេះ វាស្ទើរតែដាច់ទៅហើយ"និយាយដោយកូននាគរបស់គេនៅក្នុងខ្លួនរបស់នាងដោយមិនធ្វើចលនាអ្វីទាំងអស់ព្រោះវាតឹងណែនពេក។ បន្ទាប់មកក៏ធ្វើចលនាញាប់ទៅៗ
"អាស់~~អឹស~~បានហើយឈប់ទៅខ្ញុំឈឺណាស់ ហិ ហិ.... អេស អាស់" Je-Ki ស្រែកថ្ងូរលាយឡំជាមួយនិងទឹកភ្នែក
"មិនអី ទេ តិចទៀតលេងអីហើយ អឹស~~តិចទៀតសាំហើយ អឹស~~~" ថ្ងូរផងនិយាយផង។
ភាពបរិសុទ្ធរបស់នារី ត្រូវរលាយក្រោមឈ្មោះថាដោះបំណុលដើម្បីគ្រួសារ ។ Jhope មិនបានចាប់អារម្មណ៍និងឈាមដែលហូរចេញពីភាពទន់ជ្រាយរបស់ Je-Kiឡើយ។ គេគិតតែបំពេញភ្លើងតណ្ហា ដែលកំពុងតែឆេះរោលរាលក្នុងកាយ។
2ម៉ោងក្រោយមក Je-Ki ត្រូវសន្លប់បាត់ស្មារតីដោយសារ ភ្លើងស្នេហ៍ដែលJhopeផ្ដល់ឲ្យ។
JHOPE បានបញ្ចូលសារធាតុម៉្យាងដែលមានពណ៌សខាប់ ចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់រាងស្ដើង រួចក៏ទាញយករាងតូចមកដេកអោប លង់លក់ទៅ។
សូមទោសចំពោះពាក្យសម្ដីដែលមិនសមរម្យ🙏🙏
បើចង់អានទៀត Like comments ឲ្យច្រើនមកបាទ។
(o^^o)LiGa
