My SuperStar ( One Shot EXO Teen Fiction )

My Star

My Star

Alam ninyo ‘yong pakiramdam na hanggang tingin na lang? Hanggang sa paghanga na lang? Hanggang sa pag aabang na lang ng palabas nila at paghihintay ng ipopost nilang pictures sa kanilang social media account, kahit ang ilan naman doon ay litrato lang ng pagkain, suot at pagtulog nila? Hanggang sa pag gawa na lang ng mga tarpaulin, t-shirt, pins at kung anu-ano pang bagay na sumisigaw ng pangalan ng hinahangaan mo?

Ako kasi hinde.

Everyone knows his name. He’s Seth. Miyembro ng sikat na sikat na 10 member male group. Siya ang pinakabunso. Pinakamakulit at palabiro. But he can be a snob when he’s not in the mood. He has this perfect jawline and very fair skin. He died his hair blonde this time but it is not a sore to the eye. The lips that don’t need any enhancement to make it red. And that smiling eyes that makes his fans really go wild..

These were the things I heard from his fans.

“I will give him his bag!” irit ng isa kong kaklase at tuluyan na silang nagkagulo sa bag na nanahimik lang sa isang tabi.

Nag agawan lang sila doon na halos ikasira ng black leather packbag ni Seth. Naiwan niya yata ito kanina nang biglaang nagkaroon sila ng schedule. Pinanuod ko lang sila. Iniisip ko kung paano pwedeng maging ganito kabaliw para sa isang tao. Pareho naman siguro kaming lahat na tumatae? Parehong mabaho ang hininga pagkagising sa umaga. Kumakain ng parehong pagkain. And we breathe the same air here on this planet. But how can someone be that special to other people? Maybe his looks? His charm? His attitude?... I still don’t much get it.

“Huy!” siniko ako ni Ate Mir. “Tulala ka? Bigay mo ‘yong bag na pinagaagawan nila ah?” sumimangot ang maliit niyang mukha.

Pinsan ko si Ate Mir at sa kanila ako tumutuloy ngayong sa parehong school na kami pumapasok. Same school with the ‘famous’ Seth.

Unlike the other members of his group, siya na lang ang pumapasok sa isang normal art school dahil ang lahat sa kanila ay nakapagtapos na. This year will be his last year kagaya ni Ate Mir dahil magkaklase sila.

“Okay lang, ate. Marami pa namang ganyan si Seth kapag nasira yan. He will not bother, anyway.” sagot ko habang pinapanuod pa din ang mga die hard fans at kung paano sila nagpapakamatay para lang sa bag na ‘yon.

“Sira ka ba?! Birthday gift mo ‘yon sa kanya!-“ hindi na siya nagpaawat at nakipagsiksikan na sa kumpol ng tao na walang humpay sa pag aagawan ng bagay na kahit sino ay mayroon.

A simple thing that he owns but looks like a pot of gold to other people especially for his fans.

Nakita ko na tinulak ni Ate Mir isa isa ang mga batang iyon. Agad naman silang natameme nang makita ang nanlilisik niyang mata. Ate Mir’s just so intimidating to everybody because of the way she acts. She’s tall, sexy, has the boyish aura  and most of all pretty. Very pretty.

“Hindi ba’t may mga klase pa kayo? Alis! Bilis! Simula ngayon ay bawal na kayo pumasok sa classroom namin okay? Seth will not be happy to know this.” pangangaral niya sa mga kaklase ko at iba pang estudyante na tumatambay lang para masilayan si Seth.

Wala namang pakielam ang mismong kaklase ni Ate Mir marahil ay sanay na sila na may ibang estudyante na nangangahas na pumasok sa classroom nila.

“Ang taray naman!” wika ng isa habang naglalakad sa corridor.

“If I know, gusto lang niya masolo si Seth!.. Bwiset! Maganda lang siya.”

“Selfish bitch.”

Nang marinig ko ito ay nagpanting na talaga ang tenga ko. You’re not talking about anybody. You’re talking about my f*cking blood line!

“W-What did you just said?” hinarap ko ang huling nagsalita.