Байдаг л эгэл жирийн өдөр. Нар мандадгаараа мандаж жаргадагаараа жаргаж ямар ч сонмрхол татах зүйлс байхгүй уйтгартай. Музейн хаалганы урд ирэн хаягыг нь нэг гүйлгэж харчихаад дотогш орон нэгэн эд өлгийн зүилийг ширтэж буй охин бол би
Намайг Пак Лүна гэдэг. Би одоо 20 настай. Сөүлийн Хангүг их сургуулийн хуулийн ангид суралудаг өлсөглөн оюутан. Өнөөдөр музейд ирсэн шалтгаан нь энд хууль цааз анх хэзээ тогтоож эхэлсэн ямар хууль байсан гээд үүнийг судалж эссэ бичих. Гэхдээ юун эссэ энэ эд өлгийн зүйл үнэхээр анхаарлыг минь татлаа. Энэ эд өлгийн зүйл нь бүр маш чамин үнэтэй гайхалтай хийцтэй эр хүний бэлзэг байх нь тэр
Түүхэнд:
Энэхүү бэлзэг нь Чусон гүрний 2р хаан буюу цуст хаан гэдгээрээ алдартай Жон Жонгүүг хааны бэлзэг юмаа 2р хаан маш хэрцгий хүйтэн хүн байсан бөгөөд өрөвдөх хайрлах сэтгэл өчүүхэн ч байдаггүй ч түүхэн дэх хамгийн хүчирхэг хаан байжээ.
Би:хнн өрөвдөх сэтгэлгүй бол хичнээгхүчирхэг сайхан байгаад яах вэ дээ( бувтнах)
Бувтнаад ард хүн ирсэнийг анзаарсангүй хоолойгоо засахад нь цочиж үхэх шахаад эргэж харахад нэг настай эмэгтэй зогсож байлаа
Н.э: тийм шүү хүнийг хайрлаж чадахгүй л бол тэр хэн ч биш гэхдээ тэрнийг өөрчлөх нэгэн үзэсгэлэн гоо бий
Би: хөөх тиймүү хэн байсан юм бол
Н.э: мэдээж чи хонгор минь
Би: айн миний толгой юу вэ хамгийн сүүлд сонсон үг минь чи чаднаа байсан юм юу болоод байнаа.
YOU ARE READING
Одоогоос өнгөрсөн лүү
Adventureби хамгийн сүүлд эссэ бичих гэж түүхийн музейд л байсан гэвч би одоо өөрийн цаг хугацаанаас бараг хэдэн 100 жилийн өмнө ирчихлээ бас болоогүй түүхэн дэх хамгийн хэрцгий хааны нүдэнд өртөх гэж дээ одоо би яах вэ? Анхны өгүүллэг болохоор дэмжиж өгөөрэ...
