why? • kookmin

°•.12.•°

"ben de seni seviyorum Jimin'im.."

kafasını yastığa gömdü. nefes almak istemez gibi bir hali vardı.
Jimin ile son konuşmasındaki sözleri kulağında çınladıkça pişman oluyordu.

"Jimin sen beni sevdiğini söyleyip başkası ile olacak kadar alçaksın!"

oysa Jimin sadece yeni bir arkadaş edinmişti. o çocuğun ona söylediklerine göre de hep Jungkook'tan bahsetmişti Jimin ona.

Jimin karşısında yine susmuştu.

sadece "hep seni mı bekleyeyim? tamam." demişti.

anılardan sıyrılıp başka anılara geçmek için defteri okumaya devam etti.

"bugün doğum günün.
ama evde değilsin.
pasta yapmıştım. çilekli.
üzerinde 19 tane mum var ama yakmadım sen gelene kadar sönerler diye.

sonra instagram paylaşımını gördüm.
sevgilinle barda kutluyordun doğum gününü.

pasta ile bakışıyorum şu an hâlâ.
neden mesaj atıp haber vermedin?

az önce instagram hesabımı kapattım. bir daha böyle şeyleri görmemek için.

kaçıyordum, evet."

Jungkook o günü de hatırladı.
ertesi sabah, dünden kalma kafası ile eve geldiğinde salonda gördüğü pastayı hatırladı.
"sorun değil." demişti Jimin. "kim doğum gününü tek bir arkadaşı ile kutlamak ister ki?"

"en azından aldığım hediyeyi beğendin.
o arkadaş bilekliğini kolundan hiç çıkarmayacağına söz verdin.
sonuçta
arkadaşız."

koluna baktı. hâlâ oradaydı bileklik. acaba Jimin çıkarmış mıydı onca hakaretinden sonra?

"arkadaşın olmak bile çok güzel Jungkook.
neden daha fazlasını istiyorum ki ben?
belki de haddimi aşıyorumdur."