DİKENLİ YOLLAR (BXB)

15.Bölüm 🦋

Derin
Doruk,Emreyle buluşacağımızı söyleyince içimi bir huzursuzluk kaplamıştı.Ama ona belli etmedim,etmedim ama o anlamıştı bile.Sahilde arabanın içinde otururken konuşuyorduk."Sevgilim benim için sadece sen varsın artık biliyorsun değil mi?Emre geçmişte kaldı benim için."deyip öpücük bıraktı dudaklarıma ve güven vermek ister gibi baktı.Ama ben zaten ona güveniyordum.Ne kadar güvensem de bu,geçmişte Doruğun,Emreyi sevdiği gerçeğini degistirmiyordu.Onu daha fazla üzmemek için saçma düşüncelerimi zihnimin karanlık köşelerine gönderdim."Biliyorum tabi sevgilim.Artık biz varız.Ben sadece bir an...Neyse boşver."dedim."Seni anlıyorum aşkım ama içinde minicik dahi şüphe varsa..."derken sözünü kestim."Hayır Doruk.Asla,asla yok.Bana bakarken gözlerinden taşan aşkı görüyorum ve sana güveniyorum."dedim elini tutarak.Yanağımı okşadı ve sarıldık birbirimize.Daha sonra Doruk başını omuzuma koydu ve arabada güzel bir şarkı açıp,karşımızdaki sonsuz maviliği izledik bir süre.

Akşama doğru Ozanla haberleştik,arabasıyla geleceğini söyleyince biz Dorukla buluşacağımız yere gittik.Sahile geldikten sonra Doruk arabayı park etti ve sonra yürüyerek sahilin içine doğru girip girişin yakınındaki kayalıklara oturduk.Kısa bir süre sonra Ozan geldi.Biraz sohbet ettik.Ozanla sohbet ederken Emre geldi.Emreyle Doruğa yakından bakınca gerçekten boş yere huzursuz olduğumu düşündüm.Çünkü Emreyle birbirlerine kardeş gibi yaklaşmışlardı ve birseyden adım gibi emindim.Doruk beni seviyordu.Çünkü Emreye,bana baktığı gibi bakmıyordu.Yalnız bu gece bazı bakışların farklı olduğunu ve bu geceden sonra biseylerin değişebileceğini farketmiştim.

Emre eşinden boşanıyormuş ve sanırım bunun sebebi,henüz kendisinin bile farkedemediği bisey yüzünden.Biseyler eksik demişti ve bu eksik olan şeyi bu gece bulmuştu sanırım ama farketmesi biraz zaman alacak gibi görünüyordu.

Gecenin sonunda evlere dağıldık.Ozan Emreyi bırakacaktı.Biz zaten Dorukla gelmiştik benide o bırakacaktı eve.Arabada giderken Dorukla da paylaşmak istedim farkettiğim şeyi."Sevgilim ben bu gece bisey farkettim."dedim çalan müziğin sesini kısarken."Neyi farkettin bebeğim?"dedi Doruk bana kısa bir bakış atıp yola tekrar döndü.

"Emre'nin bakışları...Yani Emre Ozan'a bir garip bakıyordu."dedim.Doruk hafif kaşlarını çattı.Anlamamış bir ifade vardı yüzünde.

"Nasıl garip?"

"Yanii...Ne bileyim işte.Ben mi uyduruyorum bilmiyorum ama aralarında garip bir elektirik oldu bence."

"Yani Emre,Ozandan hoşlandı mı diyorsun aşkım?Doğru mu anladım?"

"Ben öyle hissettim.Bence Emre eşcinsel olabilir.Sudeyle olan evliliği de sanırım bu yüzden bitti.Sudeye hissettiği duyguyu aşk sandı ve evlendi.Baksana ne dedi,sanki bi büyünün etkisi altındaydım ve o büyünün etkisi geçti dedi."dedim ve aklıma gelen şeyle alaylı bi şekilde konuşmaya devam ettirdim."Yada Sude cidden büyü yaptırdı."deyip kıkırdadım."Bu daha mantıklı geldi bana.O sarı cadıdan herşey beklenir."dedi gülerek.Bende güldüm ama Emreyle Ozan konusunda ciddiydim ve nedense hissettiklerimin doğru olmasını istiyordum.Bu düşüncelerimden Dorugun sesiyle sıyrıldım."Ben bi Ozanı arayayım bakalım sağ salim dönmüş mü?"dedi.Araba kullandığı için telefon hoparlördeydi ve kısa bir çalıştan sonra açıldı telefon.

"Efendim kuzen?"

"Vardın mı eve diye sormak için aradım kuzen."

"Az kaldı ya birazdan evde olurum."

"Çoktan gitmiş olman lazımdı.Bir sorun yok değil mi?"

"Yok ya...Emre eve davet etti de kahve içtik."dedi.Doruk arabayı sağa çekti ve bana baktı gülümseyerek.Bende aynı şekilde ona baktım.