Ve sabah saçım başım dağınık bir şekilde uyanmıştım. Üstelik gece kendimi eve zor attığım için makyajımı silmeyide unutmuştum. Banyoya girip aynaya baktığımda gerçekten berbat gözüküyordum. Hem de hiç olmayacak kadar. Yüzümü yıkayıp akan makyajımıda sildikten sonra gardolabın başına geçtim. Canım hiç okula gitmek istemiyordu. Neden bilmiyorum ama kötü birşey olacağını her zaman hissederdim ve bunu bugünde hissediyordum. İçim fazlasıyla daralıyordu. Nefes almamı engellemek için düğüm atmışlardı resmen boğazıma. Ne olacaktı gerçekten merak ediyordum.
Gardolaptan siyah tişört ve kot pantolonumu çıkarıp yatağa attıktan sonra yatağın kenarına oturup üzerimdekilerden kurtulup yatağın üzerine koyduğum kıyafetlerimi üzerime geçirdim. Saçlarımı düzleştirip makyajımıda yaptığımda herşeyim hazırdı. Kapının bir anda açılmasıyla şoka uğramıştım resmen.
-''Anne noluyor ? Kapıyı çalıp girme adetimize ne oldu ha ?''
-''Ada çok konuşuyorsun. Hadi okula geç kalıyorsun. Bu arada babanla iş için İstanbul'a gidiyoruz. 1 hafta kadar evde olmayacağız.''
-''Bir kere fazla konuşuyorsam bunun bir sebebi vardır hatta bunu en iyi sen bilirsin. Zaten her zaman yalnız kalıyorum evde önceden olduğu gibi. Merak etme birşey olmaz sanırım. Geçen ki gibi taciz etmeye kalkmazlar. Neyse ya ben neden hala konuşuyorum ben okula gidiyorum. Seninle konuşmayı bırak tartışmaya bile değmez.''
-''Ada hemen buraya gel ve özür dile.''
-''Bilirsin kimseden özür dilemem bu ailemden birisi olsa bile. Anlaşılan eski günlerimize geri döndük. Zaten ne sanıyordum ki her zaman sevecen olmaya çalışacağını mı ?''
Hızlıca merdivenleri inip kapıyı çarpıp çıktıktan sonra Hare'yi beklemek için salıncağa oturdum. Ne sanıyordu bu kadın kendini ? Evet biyolojik olarak annem olabilirdi ama başka birşey değildi benim için bundan sonra. Ben ona bir şans daha tanımıştım ama o hakkını da göz ardı etmeyi unutmamıştı tabi ki.
O kadar şey yaşandıktan sonra neden bir şans daha vermiştim ki ona zaten ? Tamamen aptallık ettin Ada. Bundan sonra af yok. Özür dilemek, kimseye acımak yok. Acırsan acınacak duruma düşersin güzelim. Bunu da unutma.
Sabah sabah bu telefon niye çalıyordu gene ? Sabahın köründe kim arardı ki beni demeye kalmadan ablamın numarasını görmemle gözlerimi devirmem bir olmuştu. Ne saçmalayacaktı acaba ?
-''Ne var abla ?''
-''Noluyor gene Ada gene kavga etmişsiniz annemle.''
-''Hemen arayıp sana mı yetiştirdi ? Tam da ona göre bir hareket.''
-''Ada sınırlarını fazla zorluyorsun. Noluyor gene ? Amacın ne senin ?''
-''Amacım senin gibi olmamak Bayan Annesi Kılıklı. Onların beni test faresi gibi kullanmasına izin vermemek. Senin gibi onlara boyun eğmemek. O iki biyolojik bundan sonra benden uzak dursun yeter. Anladın mı beni ? İletirsin anneciğine. Kapatıyorum okula gitmem gerek.''
Telefonu hırsla kapatıp kafamı kaldırdığımda Hare'yi karşımda bana deli gibi bakıyormuş gibi bulmayı beklemiyordum. Deli sanacaktı sonunda kız beni. Deli mi ? Dengesiz olabilirdim ama deli aslaa..
-''Bir sorun mu var Ada ? İstersen anlatabilirsin. Aramızda sır yok.''
-''Aramızda sır olmadığını biliyorum ama gerçekten dinlemek istemeyeceğin bir konu gerçekten. Hadi gidelim.''
