20. BÖLÜM

25.3K 524 61
                                    

     Dudağına pansuman yapan elimi  tutup indirdi.
"Öpüşebilirim bence. Var mısın iddiaya?"

     Cümlesiyle kalbim yine hızlanmaştı. Hani artık aramızda böyle bir şey olmayacaktı. Sözlü dile getirmemiştik ama böyle bir karar almıştık.

      Pamuğu yarasına biraz daha kuvvetli bastırdı. Inlemesiyle cevabımı anlamıştı.

     " Kağıdı ver hadi"
"Ne kağıdı?" Niye geldiğini bile unutmuştu.

"Kafana çok mu sert vurdu?"
"Şu çocuktan zaten çok haz etmiyordum. Şimdi daha çok ayar oldum." Dedi.

       Kağıdı imzaladıktan sonra daha fazla durmadan çıktı. Odama gidip kıyafetlerimi değiştirirken dolapta Trevor'ın doğum günü hediyesi olarak verdiği kırmızı çanta dikkatimi çekti. Hayatta kullanmayacağim bir eşyaydı ama kesinliklede saklayacağım bir şeydi.

       Ertesi gün öğlene doğru Jaxon aradı. Yarın akşam baloya giderken beni alacağını söyledi. Baloya gelecek kadar iyileşmiş miydi?

       Akşam çizim için atölyeye gittim. Koltuğun oraya doğru giderken;
"Resime tekrar bakmak istiyorum."dedim çünkü bittiğini düşünmüştüm o gün ve eksik ne vardı onu incelemek istemiştim.

"O hakkını kullandın." Diyip tuvalle arama geçip kendini siper etti.

      Pes edip çantamı kenara bıraktım ve gömleğimin düğmelerini açmaya başladım. Gözlerimi ona dikmis bir şekilde bunu yaptığım için o da öylece kalmış gözlerime bakıyordu.

      Normalde karşısında değil kenarda ona bakmadan soyunurdum. Bu hareketim çok cesurca kalmıştı ve dikkatini çekti.

     Düğmelerimin hepsini açınca gözlerimdeki bakışlar açılan aralıktan göğüslerime kaydı.

"Plak seçmedin bugün?" Dedim toparlanması için.

"Evet. Seçeyim. " duraksayarak söylediği kelimelerden afalladığını anlamıştım ve hoşuma gittiği için güldüm.

      Çabuk tesir altında kalabiliyordu sanki?

      Koltuğa geçtiğimde müzik etrafı sarmıştı. Aynı şeklimi alıp yattım. O da karşımdaki sandalyeye oturdu.

"Baloya kiminle gidiyorsun?" Dedim. Hiç bunun konusu geçmemişti belli de etmemişti. Elisa olsa çoktan öğrenirdim. Elisa'dan böyle bir haber almadığıma göre başka birisiyle konuşmuş olmalıydı.

      "Tek geleceğim. "

Güldüm. Cümleyi söylerken ki ifadesinden bile belliydi yalan olduğu .

"Hayatta tek gelmezsin sen. Kiminle konuştun söyle hadi."

      Kalemle bir şeyler yapmaya başlamıştı. Cevap vermeyip gülümsüyordu sadece.

"Elisa değildir diye düşünüyorum?"

      Biliyordum ama yine de sordum. Elisa olsa anında beni arar söylerdi çünkü.

      Kalemi bana doğru uzatıp öyle konuştu.

"Beni tanıyor olman duygulandırdı. "
    Kalemin tepesini dişleri arasına alıp durup düşündü ve sonra çıkarıp dudağının üstünde tuttu.
"Ama bu sefer yanıldın. Gerçekten kimseyle konuşmadım."

     Şaşırtıcı bir şekilde o tek, bense bir kavalyeyle gelecektim. Birkaç ay önce sorsalar tam tersi şeyi söylerdim.

     Çizim süremiz bittiğinde sandalyesinden kalkıp masaya doğr gitti. Üstündeki bardağa su doldurup içerken bende giyinmeye başladım.

NÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin