Bonussssss 1: Kasper en Florian: Dat ging goed

502 20 38
                                    

Allereerst, dit hoofdstuk speelt zich tegelijk af met hoofdstuk 33 (waar de lasagne aanbrand omdat Rein en Jules niet van elkaar kunnen afblijven hehe)
Ten tweede, het spijt me van de vele s'en achter bonus. Ik denk dat ik te enthousiast was.
En ten derde, geniet!
Have a nice day!

=============================

POV KASPER

'Pizza of kebab?' vraagt Florian als we in de zetel ploffen en ik draai me naar hem om.

Zijn blauwe ogen nemen me van de planeet en ik moet al mijn wilskracht gebruiken om niet weg te dromen.

'Pizza,' zeg ik.

'Je bent te verslaafd aan pizza,' zegt Florian en hij duwt zachtjes tegen mijn schouder en lacht.

Hij neemt zijn gsm uit zijn zak en typt een nummer in.

Doordat we te vaak pizza eten, weet hij het nummer al uit zijn hoofd. Ook moet hij niet meer naar mijn bestelling vragen.

'Hallo,' zegt Florian in zijn telefoon. 'Ja.'

Terwijl hij aan de telefoon zit, bekijk ik hem.

Zijn zwarte haren die tot aan zijn oren komen en zijn blauwe ogen die de ruimte rondkijken en zijn volle lippen die onze bestelling doorgeven.

Hij is zo mooi, van binnen en van buiten en steeds als ik in zijn blauwe ogen kijk, wéét ik waarom ik op hem verliefd ben geworden en dan doe ik het zo opnieuw.

Mijn hart maakt een salto en mijn adem stokt.

'Oké, tot zo,' zegt Florian en daarna legt hij af, laat zijn hoofd over de leuning van de zetel hangen en kijkt me aan.

Hij glimlacht en ik knipper even om te zien dat zijn wangen een beetje roze zijn. Ik glimlach terug en voel mijn wangen ook opwarmen.

Florian bijt op zijn lip en wrijft zachtjes over mijn wang om daarna een paar van mijn blonde lokken weg te vegen. De aanraking komt zo onverwacht dat ik een beetje verschiet.

'Sorry,' zegt hij zacht en hij glimlacht.

Zijn ogen dwalen over mijn gezicht en blijven steken op mijn lippen. Hij bijt op zijn lip en kijkt terug in mijn ogen.

'Binnen een half uur is de pizza hier,' zegt hij zacht en hij laat mijn wang los.

'O-oké,' zeg ik zacht.

Florian kijkt opnieuw naar mijn lippen en dan komt die blik in zijn ogen die verteld dat hij een idee heeft.

'Ik weet iets,' zegt hij en hij begint in zijn zakken te graven en legt wat geld op het bijzettafeltjes.

'Niet naar boven komen. Ik heb iets in gedachten,' zegt hij en hij wijst naar het geld. 'Betaal de pizza, oké?'

'Oké,' zeg ik zacht en hij vangt nog één keer mijn blik om dan naar boven te lopen.

Hij doet al de hele dag zo vreemd. Nu weet ik dat dat komt doordat we elkaars gevoelens weten, maar het is nog even wennen.

We hebben er nog niks over gezegd dus er staat nog niks vast. Wie weet wilt hij enkel experimenteren en gaan we geen relatie aan.

Na een tijdje voor me uitgestaart te hebben, ga ik door mijn Instagram, maar ik like onbewust foto's van mensen die ik al dan niet mag terwijl er vragen door mijn hoofd spoken.

Wat is Florian aan het doen?

De bel gaat en meteen word ik uit mijn cirkel van gedachten gehaald.

Wat ik denkWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu