Travel Corps.

CHAPTER 1-Trav

Kismet's POV

"Kismet Baby,wake up!. We're going to the airport na. Take a bath now!mapagiiwanan tayo ng eroplano." oh my gosh. Typical filipina moms. Nag-unat muna ako bago bumangon.

"kismet!wake up! Open this door. We'll be late." damn. I rub my hands around my eyes to remove things that may not blend my beauty. Kinuha ko ang phone at tiningnan ang oras. Kinakalabog parin ni mama ang pintuan.

"Mom!can you please stop banging the door!?for peace's sake,it's still 8 in the morning. Kung nagtungo tayo sa airport ngayon para tayong shunga na maghihintay ng apat na oras tapos delayed naman pala.aish!" I shouted back. Natahimik naman si mom at sure akong nagtungo na siya sa baba dahil gising na ako.

Tumayo na ako at tiningnan ang sarili ko sa salamin. Hays,bakit ba ang ganda ko. As usual I did my routines and take a bath. Madali lang akong natapos dahil mageempake pa ako. Though may mga gamit narin ako sa pupuntahan namin but I just want to make sure na di ako mauubusan.

Nilagay ko na ang mga gamit ko sa maleta na maliit tapos nagtungo na sa baba. Kumakain na si mama nang madatnan ko siya. Nakangiti siya habang hawak-hawak niya ang kaniyang cellphone. Kausap niya siguro si Tita.

Kumain narin ako at saka nagsipilyo. Pagkatapos ay nagtawag na si mama ng taxi. Binabaybay na namin ang daan patungong airport ngayon. Nang makarating kami sa airport ay nagbayad kaagad si mama at saka kami pumasok sa terminal. Napalundag naman si mama sa tuwa ng makitang hindi delayed ang flight namin.

Nasa loob na kami ng eroplano. Hindi ko na hinintay pa ang pagtake-off at natulog na agad ako.

****

"Ladies and gentlemen, welcome to Mactan-Cebu International Airport. Local time is 2 in the afternoon and the temperature is 30 degrees celcius."

Napabalikwas kaagad ako ng marinig ang announcement. Finally,makakakain narin ako. Hindi ko talaga gusto ang pagkain sa eroplano. My mom is from luzon while my dad is from cebu. So basically kaya kami nandito ngayon ay para bumisita sa kaniya. Sa puntod niya. Napabuntong hininga ako.

Pagkalabas namin ng terminal ay sinalubong kami agad ni Lolo. Nakangiti siya sa amin. Agad akong naglakad patungo sa kaniya at saka nagmano at yumakap.

"aysus!ka-gwapa nas akong apo. Kaniadto bulingit paka" sabi niya sa akin. Napatawa ako sa biro niya.

//Translation:aysus! Ang ganda na ng apo ko. Noon ang dugyot mo pa//

"You know Lolo, nasa lahi natin ang magaganda. It runs on our veins" I said and he chuckled. Agad kaming sumakay sa loob ng van. Nang makapasok ako sa loob ay nakita ko si tita. Agad akong nagmano sa kaniya. Nandoon rin ang ilan sa mga pinsan ko.

"Dumiretso na tayong sementeryo" sabi ni Lolo. Death anniversary ni dad ngayon. Binabaybay na namin ang daan patungong sementeryo. Ang laki na pala ng pinagbago nang Lungsod ng Lapu-Lapu.

Natanaw ko na kaagad ang eskwelahan malapit sa sementeryo kaya alam kong malapit na kami. Ang laki narin ng pinagbago nang Marigondon national high school. Nang makapasok na ang van sa sementeryo ay kaagad naman akong nagayos. Natanaw ko na kaagad ang malaking tent na may maraming pagkain.

Nang makapag-park ang van ay agad akong lumabas. Oh shet,ang sarap ng hangin. Fudge!agad akong napahawak sa tiyan ko ng bigla itong tumunog. Napatingin naman sa akin si Lolo at tumatawa.

"Gutom kana ba apo?Hali ka. Tirahin na natin ang lechon at puso " sabi niya. Nagsimula na kaming kumain. Hindi ko maiwasang mailang kasi hindi ko masiyadong close yung mga pinsan ko.