Wat ik denk

Hoofdstuk 40: Hij weet wat ik bedoel

Zaterdag rond één uur druk ik op de bel bij Rein. Het duurt maar enkele seconden voordat hij de deur opendoet en me naar binnen leidt.

'Goed, doe je ogen dicht,' zegt hij en ik vernauw mijn ogen een beetje.

'Wat ga je doen?' vraag ik.

'Vertrouw me, oké?' vraagt hij en ik knik voordat ik mijn ogen dicht doe.

'Goed,' zegt hij dan en ik hoor dat hij achter me gaat staan en zijn handen voor mijn ogen doet. 'Ik ga je meenemen naar de plaats waar onze date doorgaat.'

'Waarom moet ik dan mijn ogen dicht doen als ik het toch ga zien?' vraag ik.

'Jules,' zucht Rein en zijn adem strijkt mijn gezicht. 'Loop nu maar gewoon recht door.'

'Oké,' zeg ik en ik begin met wandelen.

Uiteindelijk komen we met veel geklungel in de volgende kamer dat volgens mij de keuken is.

'Wacht nog even,' zegt Rein en hij haalt zijn handen voor mijn ogen die ik nog steeds gesloten houd.

Rein zet iets op mijn hoofd en zegt dan dat ik mijn ogen mag openen. Dat doe ik en ik zie hem met een koksmuts voor me staan. Ik weet gewoon dat ik er zelf ook één op heb.

Zijn glimlach is reusachtig en ik kijk naar alle ingrediënten die op de keukentafel liggen. Melk, bloem, eieren, ...

Wat is hij van plan?

'We gaan waffels bakken,' zegt Rein die mijn verwarde blik ziet.

'Je bedoelt, jíj gaat wafels bakken,' verbeter ik hem.

Hij lacht zachtjes.

'Nee, ik ga je het leren,' zegt hij en hij wast zijn handen

Ik doe hem na en ga dan langs hem staan aan de andere kant van de tafel. Hij neemt een papiertje in zijn handen waar het recept opstaat en scant het met zijn ogen.

'Eerst moeten we een snufje zout, 200 gram boter en 200 gram suiker in een kom doen,' zegt hij en hij geeft me de suiker en de weegschaal terwijl hij een mok neemt en de drie eieren.

Ik weeg 200 gram suiker en gooi het in de kom. Rein doet er een snufje zout bij en breekt daarna de eieren in een mok zodat er geen schaal in de echte kom kan komen.

Daarna weeg ik 200 gram van de boter en doe die bij de suiker en het zout. Rein begint met roeren en geeft me de instructies de eieren er beetje voor beetje bij te voegen die hij in de mok heeft gedaan.

'Oké,' zegt hij als dat gelukt is. 'Nu moet je nog 200 gram bloem afwegen. Ik zal de zeef nemen en het bakpoeder al zeven.'

Ik knik en weeg de bloem voorzichtig af.

Dit is niet zo heel moeilijk eigenlijk. Gelukkig staat Rein erbij zodat er niks kan aanbranden.

Ja, dat dacht je ook bij de lasagne en wat hebben jullie daarna gegeten?

Ik bloos door die gedachten en daardoor heb ik niet door dat de kom op de weegschaal bijna overloopt met bloem.

Bijna 500 gram!

'O, shit,' vloek ik als ik alles met een lepel probeer terug in de zak bloem te doen.

Rein komt langs me staan en fronst een beetje.

'Waar zat jij met je gedachten?' vraagt hij en hij trekt een mondhoek op wanneer hij mijn hand ziet trillen en er daardoor bloem op het aanrecht valt.

'Bij jouw lasagne,' zeg ik en ik kijk hem vlug aan zodat ik zijn wangen kan zien branden.

Hij weet wat ik bedoel.