When Our Star Collide

Prologue

DISCLAIMER: This story/ book is a work of fiction. Any names, places, events, incidents are fictitious and product of author's imaginative mind.  If this story is resemblance to any actual events, persons, living or dead are purely coincidental.

It might contain grammatical errors, typos, and misused of punctuations. If your perfectionist better not to read it. Again, This is a fiction story.

********

[So, kailan ka nga uuwi?]

I've been busy for the past 5 years, pero lagi pa rin nila akong kinukulit kung kailan ang balik ko.

"Soon."

[Soon? Pang- ilang soon nay'an, Kaline?]

Halata ang pagka irita sa boses ni Ja, sa tuwing tumatawag sila 'yan nalang 'yung bungad nila sa'kin.

As far as I remembered, ka-katawag lang sa'kin ni Tricia last friday. Kahit lasing, mangungulit at mangungulit pa'rin na umuwi na 'ko!

"Ja, ba't ba atat kayo umuwi ako? Wala namang ganap, lahat tayo busy."

She growned, natawa nalang ako, they are very consistent to make me go back.

[Tange! anong walang ganap?! Si Tep at Zack nakaka- tatlong junakis na dzai! Kahit isa wala 'kang in-attendan na binyag! Panay 'ka lang deposit ng pera sa bank account nila. Kaya 'yung malanding mag-asawa na 'yon hindi 'ka kinukulit, kumikita kase sayo!]

Napapailing nalang ako habang natatawa, hindi ata ako mamatay sa pagkabangga. Sa mga pinag- sasabi palang ni Jasmine, kota na 'ko.

Same as old times.

[Tawa 'ka d'yan! Gaga! Uwi na kasi! An'laki lagi ng ambagan namin sa chugchugan! 'Tong si Tep manig kuripot! Laging dahilan na i-papang gatas at diaper nya pa daw sa mga anak niya. Taena! Kala mo wala silang stable na trabaho ni Zackarias!]

"Boba! malamang magtitipid 'yon ta'mong pamilyado na, palibhasa ikaw  d'yan tuyot lang. Inggit ka gorl?"

Niliko ko na ang sasakyan sa parking lot ng building na pinagtratrabahuan 'ko. Si Ja naman patuloy pa'rin sa pagkukwento ng mga ganap sa mga kaibigan namin sa Pinas at sa ibang bansa.

Kahit ata ilang taon pa 'ko mabulok dito sa Canada, hindi pa rin ako mawawalan ng balita. Dahil sa mga kaibigan 'kong halos araw arawin na ata ang pagtawag at vivideo call sa'kin.

[Hoy! alam mo ba--]

"Di ko alam Ja."

[Gago! wala pa 'nga! ] Pagrereklamo niya sa kabilang linya at halatang napipika na sa pambabara ko sa kanya.

Jasmine will not be Jasmine if walang chismis na lalabas sa bunganga niya ngayong araw.

"Tanga! ano 'nga? Bilisan mo pababa na 'ko ng kotse," Reklamo ko habang nagreretouch. Para naman mukha 'kong presentable sa biglaang pa-meeting de abanse ng head departments and boards.

[Kanina lang 'to na chika! Si Joanna uuwi na daw after 5 years!] Panay tili na ang narinig ko sa kabilang linya.

Malinaw naman 'yung sinabi ni Ja na uuwi na si Joanna. But somehow, I feel sad because of what happened 5 years ago between her and Grace. It was a terrible past for us, I hope that ma-fix na 'yung gusot na meron sila. Sana maisip pa rin nila na their friendship is more than that.