Chapter 2

2 0 0
                                    

"Wow! So you'll be a future lawyer"

"Yes"

Sa unang tingin akala ko maypagka maarte at suplada tong si Margareth pero mabait naman pala. Napakadaldal pa nito hindi ko tuloy mabasa basa yung codal ko. But fortunately, I like her company. Ang gaan niyang kasama.

"Ah..ako kasi I wanted to be a flight attendant but my parents insisted na mas maganda daw pag sa medical field ako magtrabaho kay ayon I pursue na lang the course that they wanted"

She is playing with her drink habang nagsasalita.

Sa panahon talaga ngayon, kung ano ang gusto nang mga magulang mo ang masusunod.

Nakakalungkot isipin na di mo maabot ang gusto mo dahil mas inuuna mo ang gusto nang mga magulang mo. Di ko naman sinasabi na mali iyon pero kasi di ba ikaw ang maghahanap nang paraan para makamit mo ang pangarap mo kaya kung hindi mo naman gusto ang mga bagay na ginagawa mo bat mo pa gagawin?

Sa huli ikaw lang din naman ang kawawa kapag nalaman mo na hindi ka naman pala masaya sa mga pinili mo.

Ako kasi mas uunahin kung gawin kung ano ang gusto ko. May mga pagkakataon na may masasaktan ka sa mga pinipili mong desisyon pero kung doon ka masaya at least hindi ka manghihinayang at magsisisi na hindi mo nagawa o nakuha ang mga nagpapasaya sa iyo.

"Natutunan ko rin namang mahalin ang ginagawa ko kaya ayon pinagpatuloy ko pa rin....By the way madalas ka ba dito Maddy?"

"Yeah sort of"

"Napakahilig mo siguro mag-aral kaya dito ka tumatambay"

I just smiled at her. Mayamaya tumunog ang phone niya kasi may tumatawag. She told me na she needs to go.

"Nice meeting you,Maddy .here's my card if you needed help call me"

She winked at me before leaving.

I checked her card at tama ako she's the daughter of Angeles Medical Group.
Her intention might be pure but somehow nag dadalawang isip ako kung sinadya niya bang pumunta dito. Lalo na ngayon na their hospital was facing a problem about nung namatay na patient dahil sa kapabayaan nang staffs.

It's 12 noon when I decided to have another break at pumunta muna sa rest room. Confident naman akong walang mangingialam sa mga gamit ko kasi kilala na ako nang mga staffs for being a regular costumer.

Nang makabalik ako sa table ay natanaw ko ang plato na may tatlong cookies.

" I notice you haven't eaten anything yet...hope you will fill some of this to your stomach...Ang hirap mag-aral pag gutom"
Ikarus

Napalinga linga ako sa paligid umaasang may makita akong tao na possibleng nag-iwan nang note na ito pero wala.

Tama nga siya, hindi pa ako nakakain.

While having a bite of this sweet cookie, I get my sticky note and write my gratitude

"Thank you hope I can see you"

Napatigil ako sa ginagawa. What am I doing? I crumpled the note and make another one

"Thanks"
Maddy

Hindi ko alam kung anong napasok sa utak ko at kinokolekta ko iyong mga sticky notes na binibigay niya. Somehow nakakagaan nang loob na may taong nag aalala sayo kahit di mo naman kilala. I never have friends kasi nga naniniwala ako na ang mga taong nakikilala ko ay iiwan din ako. And I don't want to waste my feelings and time for those things.

Pero iba naman to, di ko naman siya kilala at hindi naman masasayang ang oras ko kaya okay lang. A single reply will do.

I park my car and notice that there are people inside the house.

Love noteTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon