İkizim | Chasity Lily Potter

Ateş Kadehi

"DRAKEY UYAAANNNN HOGWARTS'A GİDİYORRUUUZ" deli gibi sarsıyordum ama uyanmıyordu. Hogwarts'a gidiyoruz bile dedim?! Eh, sarı saçların için üzgünüm Drakey. Bir bardan suya geçici ama uzun süre kalan gıda boyasını karıştırdım. "Son kez uyarıyorum Draco. Uyanıyor musun uyanmıyor musun?"    "Git başımdan."  "Eh, hiç üzgün değilim o zaman." Suyu olduğu gibi kafasından aşağıya boşalttım. Garip bir kırmızıydı. Gryffindoor kırmızısı ldkflsmflsdl. Bağırarak uyandı "ÖLDÜN CHASİTY LİLY POTTER, SEN ÖLDÜN!"    "BEN ÇAPULCU KIZIYIM DRAKEY, SÖZÜMÜ DİNLEMELİSİN."   Aşağıdan kahkaha sesleri geliyordu.  "Drakey? Aşağıda birileri var ve benim asam yanımda değil. Fiziken daha güçlü olan sen, buraya gelir misin?"  Draco önde ben arkasında aşağıya indik "SİRİUS!" Sıkıca sarıldım. "Özledim seni Siri. Neden gelmiyorsun. Ayıp değil mi. Evi yaksam haberin olmaz."   "Doğru söylüyorsun. Evimin iyiliği için arada uğramalıyım."     Kalbimi tuttum. "Minnoş kalbimi kırıyorsun Siri."    "Gerçekten, benim mi Jamie'nin mi kızı olduğunu bilmiyorum."    "En büyük Drama Kraliçesi sensin amca."    "Draco? Ben yokken eve erkek mi attın Chas?"  Annemin saçları kadar kırmızı olduğuma yemin edebilirim. Karnına dirseğimi geçirdim. "Saçmalama Sirius. Drakey gel otur. Draco Hogwarts'a gidene kadar burda. Baya eğleniyoruz. Evin 2-3 defa yıkılma tehlikesi atlattı ama iyiyiz."  "nE?! Ah evciğim benim ona zarar vermeyin! Bana ne isterseniz yapın ama ona dokunmayın!"  "Üzgünüm amca, hastayı kaybettik."  Ve bayılma numarası. "Cesedini annenin önüne atarsak ne olur Siri?"   "Halay çeker muhtemelen."  "Ee Nora ne yapıyor?"  "Tony diye biriyle mektuplaşıp duruyor."   "NE! ATHY İLE MEKTUPLAŞIYOR VE BEN BİLMİYOR MUYUM! İKİSİNİ DE ÖLDÜRECEĞİM!" Hızla şömineye ilerledim "BLACK MALİKANESİ!"

Şömineden çıktım. "NORA! SENİ KÜÇÜK HAİN! BANA NASIL SÖYLEMEZSİN! SENİ ÖLDÜRECEĞİM!" Merdivenlerden koşarak indi arkasından da bir adet Harry. "NASIL BANA ATHY İLE MEKTUPLAŞTIĞINI SÖYLEMEZSİN! HEMEN HEPSİNİ GETİRİYORSUN VE DEDİKODU POZİSYONUNU ALIYORUZ!"  "Ama-"  "TEK BİR AMA DAHA, CESEDİNDEN ALIRIM MEKTUPLARI. Ehem ehem. Teşekkürler. Bazı insanlarla konuşmak istemediğimden seni Grimmauld Meydanı 12 numarada bekliyor olacağım. İyi günler." Tam şömineye giriyordum ki Harry kolumu tuttu. "Konuşmalıyız."   "Konuşacak bir şey yok. Yeterince açıkladın kendini."   "Hayır Chas bak-"   "Bana sadece yakınlarım Chas der."  "Tamam Chasity bak. Senin hastane kanadına gittiğin gün yanıma Parkinson geldi. Bana senin Voldemort'un yanında olduğunu, Sirius'u o yüzden aklattığını söyledi. Siz Malfoy ile konuşurken duymuş. Benim gözüm döndü. O adam ailemizi öldürmüştü. Malfoy'un babası da eski ölüm yiyen olunca sinirlendim. Yaz tatili bitmeden bir kaç gün önce de yanıma gelip 'Sirius konusunda yanılmışım çünkü şifreli konuşuyorlardı. Ama çıkıyorlar. Nora ve Onun yatakhanesindeki bir kız söyledi' dedi. Ben yani... kıskanç biriyim ve kardeşimi paylaşmak istemiyorum. Bi anlık sinirle ağzımdan çıktılar. Özür dilerim. Bunları sana aldım."  "AMAN TANRIM HARRY! BUNLAR SİYAH GÜL! Sen nerden biliyorsun?"   "Tony'den yardım aldım. Siz Doğruluk ve Cesaretlik oynadığınız gün bana bir mektup yazdı. 'Chasity'nin seni affetmesini istiyorsan ona bir buket siyah gül al ve kalbini aç. O sert görüntüsünün altına küçük,asi bir kız çocuğu yatıyor.' Yazıyordu. Eh bulmak kolay olmadı ama karşında Harry James Potter duruyor. Kolay kolay vazgeçmem"   "Harry ben... Merlinnn çok güzellerrrr. Affetmezsem geri alacak mısın?"   "Evet?"   "Affedildiniz Bay Potter ama Beyaz Çikolata da istiyorum." Bana sıkıca sarıldı. "Eğer beni affedeceksen sana Beyaz çikolata fabrikası bile alabilirim."   "Hop hop hop Harry! Dur orda! O benimde param. Benim paramla bana hediye alamazsın." Güldü. "Haklısın."   "Hadi gel. Grimmauld Meydanına gidelim."

Şömine yolculuklarını sevmiyorum. "Selam millet. Barıştık!"   "Sonunda! Arada kalan ben oluyordum."  "SİRİİ ŞU GÜLLERİN GÜZELLİĞİNE BAAKKK!!!"   "Gül sevmezsin sanıyordum."   "Çiçek sevmem Siri. Nefret ederim. Ama Siyah gülün yeri ayrı. Az kişi biliyor. Yaymazsanız sevinirim."  Draco Harry'yi süzüyordu. "Nasıl affettin?"  "Parkinson'un suçu. Babasını susturuyorum. Kızı başlıyor."  "Ne demek babasını susturuyorum?! Küçük Hanım, bir açıklama bekliyorum!"   "Şimdi şöyle ki Siriuscum Baba Parkinson Draco'yu tehtit etmiş. Eğer Kızımla evlenmezsen içinde Lucius'u azkabana attıracak bilgiler olan dosyayı bakanlığa veririm falan demiş. Dosya 5 maddelik falan. Bilirsin tehtit edilmeyi sevmem. Bende yanıma bir ruh emici öpücüğüne yetecek kadar maddeli dosyamı alıp Alastor Moody'ye vermekle tehtit ettim. Biliyorsun çok büyük bir düşmanlık var aralarında. Dosya'yı eline bırakıp geldim. Bende yedekleri var zaten."   "Tırsıyorum, normal mi?"   "Tabiki normal Siricim, ben Chasity Lily Potter'ım. Korkmalısınız benden... İyi geceler!" Yukarı çıkmadan önce Harry'nin sesini duydum "İyi ki kendimi affettirdim..."