Catherine's POV
Ako si Catherine Manuel, 18 yars old. Ako ay mag-aaral sa KNB-University na mag kursong BSBa, upang balang araw makatulong ako sa kompanya namin at maging proud si Mama at Papa.
"Catherine anak, di ba tayo susunduin ni Dylan?"Tanong ni Mama Carmina.
Inaayos na namin gamit namin papuntang airport. Dito kami nagbakasyon sa States dahil namimiss na daw kami nila Lolo't Lola.
"Hindi niya po alam na uuwi na tayo."
"Ano? Paanong hindi? Baka magalit sayo Bestfriend mo pag 'di mo sinabi." Mama Min.
Bestfriend? Sa loob ng 4 na taon, mag bestfriend pa rin kami. 4 years!
Siguro, parehas kaming nagtatago sa nararamdaman namin.
'Ano ba Catherine! Hindi ka niya gusto! Assumming ka lang!'
Urgh! Ano ba! Hindi ako assuming!
"Ate. Ok ka lang?" Tanong ni Kaera na kadadating lng sa kwarto ko.
"Ha? Oo naman. Bakit?" Nagtatakang tanong ko.
"Eh bakit mukhang masisira na yang unan sa gigil mo?" Tanong niya kaya napatingin ako sa unan na hawak ko.
Hala! Muntikan na ngang masira!
Wrong timing naman kase konsensya ko.
Hindi naman masama mag-assume. Diba? Ang masama yung hindi tayo nagtatanong, kaya tayo nasasaktan.
"Natawagan mo na ba si Dylan?" Tanong ni Mommy Min.
"Ma, gusto ko po sanang wag munang sabihin sa kanya. May iba po kaming plano."
"Osige. Kung yan ang gusto niyo. Basta dapat alam niyo limits niyo." Pagpapaalala ni Mama.
"Tungkol saan ba yan?" Dagdag ni Mama.
Supportive, sweet, loving, and caring Mother here!
I'm proud dahil Mama ko siya. Hindi niya kami pinababayaan, lagi niya kaming sinusuportahan sa mga desisyon namin. Lahat naman siguro ng tao Proud na may Nanay silang minamahal at nagmamahal.
"Ate yun ba yung SBHB?" Tanong ni Kaera na kauupo lang sa dulo ng kama ko.
"SBHB?" Curious na tanong ni Mama.
Nagkatinginan kami ni Kaera saka tumango sa kanya.
"Surprise Bilated Happy Birthday!" Sabay naming sigaw ni Kaera.
"Kailangan sabay?" Sabi ni Kristofer na kapapasok lang sa kwarto ko.
"Oo nga. Ano bang plano niyo? Nasabihan niyo na ba barkada ni Dylan?" Tanong ni Mama.
"Oh, actually, I called Patrick na. I tell him about SBHB. And I told him na sunduin niya tayo." Kaera.
"So you mean, wala talaga kayong balak sabihin sakin unless hindi ako nagtatanong?" Sabi ni Mama with Tampo tone.
Gusto kasi ni Mama lagi kaming close sa kanya.
Yung tipong kahit mag-asawa, boyfriend o anak na daw kmi dapat lagi pa rin kaming open sa kanya, para hindi daw lumayo yung loob namin sa kanya.
Pero di ibig sabihin nun, hindi na kami pinapagalitan.
Normal na pamilya lang din kami. May kakaibng closeness lang talaga kami para sa isa't isa.
Carmina's POV
Pagkatapos kong kauaapin sina Kaera at Kath tungkol sa plano nila.
Tinawagan kona agad si Kyla para hindi siya magulat sa gagawin ng mga anak ko, kahit na surprise lang yun dapat alam yun ng Mama ni Dylan.
Ang pangit naman tignan na nagsurprise ka nga/kayo na kasama parents mo tapos parents ng sinurprise mo wala. Parang hindi rin surprise kase pamilya mo kumpleto tapos sakanya kapatid lang niya.
Kaya sinabihan kona agad si Kyla.
Hindi naman na ako nahirapan sabihin sa kanya dahil since High School bestfriend ko na siya.
At nakakatuwa nga dahil close yung mga anak namin sa isa't isa.
Pinalaki ko sila Catherine, sa pagsasanay na nasa tabi lang nila ako, sinusuportahan sila at pinakikinggan sila.
Yun naman siguro number 1 na magagawa ng mga magulang diba? Yung pakinggan at supportahan mga anak nila.
Dahil pag di mo sila pinakinggan baka magulat ka nalang isang araw 'kung bakit niya nagawa yon, nagawa yan' syempre ako bilang ina.
Ayokong umabot yun sa ganon. Lalo na sa edad nila Catherine na kailangan talaga ng Moral support ng magulang.
Hindi yung support na sinususrenruhan mo, kundi yung support na pwede kang maging kaibigan nila.
Para hindi sila mahiyang mag-open sayo.
Dahil sa panahon ngayon yung mga kabataan ngayon kala nila mas maiintindihan sila ng friends nila kesa sa magulang nila. Kase mag-kaage lang sila ganun.
Pero hindi nila alam tayo lang makakaintindi sa kanila. If ! Take Note: If! If close kayo.
Syempre paghindi kayo close talagang hindi sila mag-oopen.
Lalo na kung alam nilang magagalit lang tayo sa sasabihin nila.
Gusto ko matuto sila sa pagkakamali nila, hindi dahil sa pinagalitan ko sila.
Gusto ko gumawa sila ng desisyon para sa sarili nila. Sa ikabubuti nila.
Para pagnagkamali sila. Alam na nila yung hindi nila gagawin. Unlike pag nagkamali sila, hindi na nila ulit gagawin yun kasi nagalit tayo.
Kase the more you decipline them, the more na magrerebelde sila.
Dapat alam mo side nila, and dapat alam nila side mo. Para alam nila kung bakit ka nagalit.
Hindi yung sigaw ka ng sigaw. Hindi mo naman alam tunay na nangyari sa kanila. Diba?
Mayroon akong 4 na anak.
Si Kaera na 18 years old, kahit hindi siya galing sakin. Mahal na mahal ko parin siya tulad ng pagmamahal na pinapakita ng Papa nila. Dahil tinanggap niya ako, kailangan tanggapin ko din mga anak niya tulad ng pagtanggap niya sa mga anak ko.
Si Kristofer 16 years old nagiisang lalaking anak namin. At hunsong anak ni Terrence.
Si Khaye 22 years old na may kambal na anak 7 taon gulang na mga anak niya.
Bata man siya nabuntis hindi niya yun pinagsisihan dahil mga anghel naman ang binigay sa kanya.
Una akala ko hindi niya kaya dahil minor de edad pa lang siya.
Pero sa awa ng Diyos hindi niya pinabayaan anak ko.
Aminado ako na nagulat ako sa pagbubuntis niya, nagalit ako pero bandang huli bilang ina hindi ko siya natiis
Dahil mentras pagalitan ko siya lalong laayo loob niya sa akin
Bilang madre de pamilya dapat iniintindi sila at the same time dapat maiintindihan din nila side mo kung bakit ka nagalit sa kanila.
To help them mature in a good way.
-*-*-*-*
A/N
Yung video po sa taas. Pasensya na. Na-LSS po talaga ako sa boses niya. Kahit hindi niya po ko nanonotice sa Twitter! Wahhhh!
Sana i-follow mo po ako itsmekatsumi123
@Itsmeeedanaaa
BINABASA MO ANG
Courting My Cousin
FanfictionMeet Daniel, simpleng lalake na kilala ng lahat bilang mabait. But after an accident the table had turns. Lahat tingin sa kanya, masama. What more pagnalaman niyang niligawan niya ang Pinsan niya.
