Multimedia:Yağmur
Keyifli okumalar🌸
~~~~~~~~
Boşlukta asılı duran bedenimi düşmekten kurtaran tek şey sağ kolumu sıkı sıkı tutan bir başka eldi. O el beni bıraksaydı ne olurdu, düşünmek bile istemiyordum.
"Sakın düşmeme izin verme, sakın!"diye bağırdım korku dolu sesimle. Öyle çok kokuyordum ki, aşağı sarkan bedenim titriyor, gözlerim kocaman bir şekilde bağırıyordum. Sıkı tutması yetmiyordu, birinin beni yukarı çekmesi gerekiyordu. Allah aşkına, bu sıcakta daha ne kadar ben burada kocaman bir binanın tepesinden aşağı sarkarken beni tutup duracaktı?
Ya çekecekti, ya da bir yerden sonra yorulup bıraktığında aşağıda can verecektim.
"Sakin ol,tutuyorum zaten!"dediğinde tedirgince elini daha sıkı tuttum. Ölmek istemiyordum.
"Tutman yetmiyor ama değil mi?! Çeksene yukarı!"dedim bağırarak. Ölümün kıyısındaydım,aşağı düşmem bunun için yeterliydi ve çevrede başka kimse yoktu. O yüzden de şu an kimse beni bu kadar korkup bağırdığım için yargılamazdı sanırım.
"Tek elimle çekemem! Diğer elini de uzatmayı dene!"dediğinde gözlerimi sımsıkı kapattım. Tek elimle çekemem diyordu. Ya elimi uzatacaktım ya da düşmeyi göze alacaktım.
"Bak, önce sakin ol tamam mı? Panik yapmanın hiçbir anlamı yok. Evet, bir binanın en yukarısında aşağı sarkıyorsun, ama elini tutan bir el var ve ben düşmene izin vermeyeceğim. Şimdi diğer elini uzatmayı dene." dediğinde derin bir nefes aldım ve diğer elimi de uzatmaya çalıştım.
"Yapamıyorum,"dedim başaramadığım sırada.
"Tekrar dene!"
"Sen de elini biraz uzatsan olmaz mı? Yetişemiyorum!"dedim bağırarak elimi tekrar uzatmayı denediğimde. O da elini uzatmış, ben son bir gayret yukarı atılarak elini kavradığımda sıkı sıkıya tutmuştu. Olanlara hala inanamıyordum.
Muhtemelen daha 10 dakika önce marketten döndüğüm sırada kafamı kaldırıp etrafı incelerken bu binayı görmüş, daha da yukarı baktığımda onu fark etmiştim. Aklıma gelen binbir türlü senaryoyla yukarı koştuğum andan sonra nihayet görüş açıma girdiğinde onun tek kelime etmesine fırsat vermeden ardı ardına intihar etmemesi için yalvarmıştım. Yetmemiş, fazlasıyla da ona doğru yaklaşmıştım. Sonrasındaysa geri geri adımlayıp, ayağım boşluğa denk geldiği sırada düşeceğim sanarken beni tutmuştu.
"Tamam artık sakinleş. Elimi tuttun, şu an daha çok güvendesin. Şimdi seni çekeceğim, sen de kendini biraz yukarı itmeye çalış."diyerek beni tutabilmek için uzandığı yerden hafif doğruldu ve bir dizinden destek alıp ayağını zemine sabitleyerek ellerimi daha sıkı tuttu.
"Üç deyince tamam mı?"dediğinde sadece kafamı salladım ve gözlerimi sımsıkı kapatarak derin bir nefes aldım. Aşağı düşsem bile en azından iyilik yapmaya çalıştığım için olacaktı bu, kendimi avutabileceğim tek teselli buydu.
"Üç!"dediği an aniden kuvvet uygulayarak beni yukarı çektiğinde yardımcı olmak için ben de biraz gayret gösterdim ve bir anda kendimi zeminde oturur halde buldum. Gerçi zaten ayakta duracak kadar bacaklarım tutmazdı, o ayrı bir konu.
"Ölmedim, ölmedim! Tek parça halindeyim!"dedim aşağı düşmemenin sevinciyle ortamın saçmalığına rağmen kahkaha attığım sırada. Aynı anda gazımı alamamış olacağım ki kendimi frenleyemeden ileri atılmış, karşımdaki yabancı adama sarılmıştım.
Karşımdaki yabancı adama sarılmıştım?
"Ay çekilsene şuradan!"dedim sanki sarılan ben değilmişim gibi onu oturduğu yerde hafif ittirip geriye çekilerek. Çok güzel sıvadım, hani bana alkış?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış Anlaşılma
ChickLit"İntihar etmiyorum ki? Ne intiharı, ne saçmalıyorsun sen?"dediğinde ben fark etmeden çoktan dibine kadar gelmiştim. Şu an aşağı düşmemiz için bir,bilemedin iki adım yeterliydi. "O zaman ne işin var bu binanın en yukarısında,en uçta? Kenara çekil, y...
