I Saw Mommy Kissing Santa Claus

santa

↳ https://archiveofourown.org/users/Hapkido9061/pseuds/Hapkido9061

↳https://archiveofourown.org/works/16901352"><strong>Day 7: I Saw Mommy Kissing Santa Claus

❥ Baba: Yixing Papa: Junmyeon

❥Appa ve Papa olarak yazılmış. Karışmasın diye belirttim.

Sehun Bay Shelly'i kolunun altına sıkıştırmış bir şekilde odasından sessizce çıktı, diğer eli de onun ağzındaydı. Adımları yumuşaktı. Koridor bu karanlık saatte sonsuz gözüküyordu ama korkmuyordu. Ebeveynlerinin yatak odasından geçerken hızını yavaşlattı. Eğer ikisinden biri uyanırsa ve onun yataktan kalktığını görürseler kesinlikle onu uyumaya geri yollarlardı.

Ama bunu riske atamazdı. Noel babanın alt katta olduğundan eminken olmaz.

Küçük çocuk basamaklara çarpana kadar devam etti. Eliyle ağzını tutarak sıkıca ahşap korkuluğa tutundu; peluş kaplumbağayı göğsüne bastırmıştı. Adımlarını tıpkı babasının ona öğrettiği gibi birer birer attı böylece düşmeyecek ve zarar görmeyecekti. Ağacın önüne bırakılan kurabiyeleri yiyen birinin sesini duyduğunda, nefesini tuttu.

Eli hızla ağzını kapatmak için havalandı. Gözleri ebeveynlerinin yatak odasına geri döndü ama kapı olduğu gibi kapalıydı. Küçük çocuk çömeldi böylece kafasını vurmazdı. Korkuluğun arasındaki boşluktan gözetlerken içinden cırladı. Sesini tutmak için Bay Shelly'nin ayağını ısırdı.

Santa oradaydı.

Oturma odasında.

Ağacın altına hediyeler koyuyordu.

"Sessiz olmalıyız Bay Shelly," Peluşcuğuna fısıldadı. Cevap vermese bile kaplumbağanın başını sallayıp aynı fikirde olduğunu hayal etti. Sehun Noel babaya yaklaşırken neşeli adam çuvalından daha fazla hediye almak için döndü. Küçük çocuk eğilmeye ve aynı pozisyonda kalmaya karar verdi.

Her birkaç hediyeden sonra (Sehun onun için olduklarından emindi, belki birkaçı yalnızca babaları içindi çünkü onlar çok kibardı), adam döndü ve kurabiyelerden birini yedi.Birdenbire ağzında kayboldu. Şaşırtıcı bir şekilde, Sehun'un hayal ettiği kadar şişman değildi ama bu küçük çocuğu ufacık bile rahatsız etmedi.

"Noel Baba... Çok yakında geleceğini bilmiyordum."

Sehun sürpriz bir ses çıkardı. Babası mutfakta saklanıyordu,yemek odasından pijamalarıyla geliyordu. Hediyelerini beklerken yatakta olması gerekiyordu! Ama tıpkı Sehun gibi belki o da heyecanını tutamamıştı. Onu suçlamadı.

"Sen ve Sehun'un bloktaki en kibar kişiler olduğunuzu duydum,Junmyeon.Tabii ki önce burayı ziyaret etmek zorundaydım." Noel baba cevap verdi. Sesi neşeli ve derindi. Sehun babasını anımsadı; nazik ses,gamze,uykulu gözler... Hepsi aynı görünüyordu.

Babası Noel baba olsaydı ne kadar garip olurdu? Sehun bu düşünceye güldü.

Noel baba hediyeleri ayrı ayrı yerlere koymaya devam etti. Babası Noel babanın daha da yakınına geldi, bir eli omuzlarının üstünde ve sırtında geziniyordu. Bu, Sehun'un babasının papasının üzerinde birden fazla kez yaptığı aynı eylemdi. Sehun Noel babanın aldığı ilgiyi babası için kıskanmaya başlamıştı.

"En kibar?"

"Şüphesiz."

"İnanmamı sağlamak için şu birkaç hediyeden daha fazlasını vermek zorunda olduğunu düşünüyorum, Noel baba." Papası alay ederek sataştı.

Sehun geniş gözlerle izlerken ahşap korkuluğu sıkıca tuttu.Hediyelere bakıp duracağına belki de yırtıp açmalıydı, bu önemliydi.Ne olduğunu izlemek zorundaydı ve gidip babasına söylemeliydi.

Küçük çocuk Noel baba papasını öpmek için çektiğinde nefesini tuttu. Dudaklarından! Ve babası şişman adamı sakalı yüzünü kaşındırmasına rağmen uzağa itmedi.Sehun, ebeveynlerinden biri bir süre traş olmadan onu öptüğünde, her zaman yanaklarının kaşındığını biliyordu.Bu hissi sevmiyordu ve muhtemelen papası da sevmemişti.

Noel baba öpücüğü derinleştirmek için eğildi. Sehun ne olduğundan çok emin değildi. Neyse ki papası Noel babayı göğsünden biraz ittiği sürece merak etmek zorunda değildi. Acıtacak kadar sert değildi (Sehun insanları yere itmemek için uyarılmıştı çünkü bu yapılmaması gereken bir şeydi) ama Noel babanın geri çekileceği kadar yeterliydi.

"Tadın kurabiye gibi." Papası gülerek söyledi.

"Dünyanın en iyi şefi tarafından yapıldığını söyleyebilirim."

Noel Baba ağzına başka bir kurabiye tıkıştırmadan önce kendi küçük 'ho, ho,ho' kahkahasını attı. Sehun papasının kanepeye oturduğunu ve başını rahat minderlere koymasını izledi.Hediyeler biraz sonra ağacın altına koyuldu ve çuval boşaltıldı. Papası Noel babanın bitirmesini beklemesine rağmen yardım etmedi ve uyuyakaldı.

Sehun esnedi. Uykuya geri dönmek istiyordu ama ilk önce babasına neler olduğunu söylemek zorundaydı. Babasının çok kızmayacağını umuyordu. Belki papası sadece uykuluydu ve Noel babanın babası olduğunu düşünmüştü! Babasının Noel baba gibi uzun sakallı ve tombik kıyafetle nasıl da gülünç görüneceğini düşününce kıkırdadı.

Ebeveynlerinin yatak odasının önünde durdu.Bay Shelly hala Sehun'un kavrayışındaydı, ama şu an halının üzerinde sürükleniyordu. Arkadaşını yatağa geri taşırken kolları gerçekten çok yorulmuştu. Sehun, beyni aniden buna karşı karar verdiğinde kapı koluna uzanıyordu.Belki sabaha kadar bekleyebilirdi. Bütün bu olan bitenden sonra babasının tüm Noel gecesinde üzülmesini istemiyordu.

Küçük çocuk gözlerini ovarken kocaman esnedi. Kapısı birdenbire çok uzak göründü. Oraya yürümek çok uzaktı...

Ve halı gerçekten yumuşaktı.

Sadece birazcık otursa...

. . .

Yixing, uyuyan kocasını kanepeden alırken bir nefes aldı. Junmyeon onu şaşırtmıştı, Yixing'in Noel Baba kostümünü giyip Sehun'un onu görmesi ihtimalini uzun zamandır bekliyordu.Ne de olsa onun fikriydi. Ama o, oğullarının hediyelerini paketlerken ve ebeveynleri geldiğinde Noel için akşam yemeği hazırlarken uzun bir gün geçirmişti. Yixing onu uyumaya geri döndüğü için ayıplamadı, onun da yapmak istediği buydu. Junmyeon kollarında güvendeyken Yixing, yatak odalarına kadar olabildiğince sessizce yürüdü.

Üst merdivene ulaştığında,oğullarının yatak odalarının kapısının hemen dışında yerde uyuduğunu gördü. Tuhaf ama gerçekten sorgulamadı. Muhtemelen kendisinden aldığı bir alışkanlıktı. Her zaman yürürken uyurdu. Yixing poposuyla kapıyı itekledi.Junmyeon kımıldadı ama uyanmadı. Oğlunun peluş kaplumbağasına basmamaya dikkat ederek Sehun'un üzerinden geçti. Oğlunu geri almak için dışarı çıkmadan önce kocasını yatağa yerleştirdi. Sehun Bay Shelly'i sıkı sıkı tutuyordu, salyası çenesine kadar akmıştı. Yixing onu herhangi bir gün olduğu gibi kolayca kollarına aldı. Küçük oğlan babasının omuzlarına sarıldı ve içini çekti. Sehun'un odasına gittiler, oda tavanda parlayan resimlerle deniz temalı gece lambası ile aydınlatılmıştı.

Sehun nazikçe yatağına yatırıldı. Yixing onu büyük battaniye yığının altına soktuğundan emin oldu ve gece lambasını kontrol etti. Oğlundan döndü ve ağır kıyafeti değiştirmek için banyoya yöneldi. Kapıya ulaştığında mini mini bir ses ona seslendi.

"Noel baba...Seni seviyorum."

Yixing gülümsedi. "Ben de seni seviyorum, Sehun."

"Ama papamı öpme. O bundan hoşlanmaz."

Yixing kıkırdamasını kolunun arkasıyla bastırmak zorunda kaldı. "Ah,bilmiyordum. Bunu tekrar yapmayacağım, tamam mı?" Cevap almadı. Sehun yastığına karşı horlamaya geri döndü, bu şekilde sadece çocuklar sevimli olmayı başarabilirdi. Daha yakına geldi ve oğlunun alnına bir öpücük kondurdu. "Mutlu Noeller,Hunnie."