Ο Φύλακας Άγγελός Σου

Κεφάλαιο 5ο

Δήμος:

Η μάνα μου μπήκε στο δωμάτιο ουρλιάζοντας " Ξύπνα Δήμο θα αργήσεις στο σχολείο " αμέσως πετάχτηκα και είδα πως η ώρα ήταν μόλις 7:15 πλάκα μου κάνει; τι θα αργήσω; νωρίς είναι, τέλος πάντων αφού σηκώθηκα ας δω τι θα βάλω, χμ αυτή η άσπρη μπλούζα με το μπλε τζιν είναι μια χαρά. Κατέβηκα να φάω πρωϊνό με την αδερφή μου και τους γονείς μου " Καλημέρα " μουρμούρησε η Έλενα και απλώς της έγνεψα " Σήμερα θα πάτε μόνοι σας σχολείο " ανακοίνωσε ο πατέρας μου λες και τις άλλες μέρες μας πήγαινε αυτός " Άντε σήκω μικρή πάμε " είπα στην αδερφή μου και μου έδωσε μια μπουνιά στο μπράτσο " Δεν είμαι μικρή! " είπε και έκανε την θυμωμένη δεν είπα τίποτα και απλώς συγκρατήθηκα να μην γελάσω γιατί ήταν τόσο γλυκούλα και δεν ήθελα να την τσαντίσω. Μόλις βγήκαμε από το σπίτι της είπα να περιμένει λίγο και αυτή απλώς κούνησε το κεφάλι καταφατικά, πήγα και χτύπησα την πόρτα της Δανάης ήμουν τόσο νευρικός απλώς θα της πω ότι θέλω να μιλήσουμε τίποτα άλλο, άνοιξε την πόρτα " Καλημέρα " της είπα προσπαθώντας να βρω το θάρρος να της πω αυτά που ήθελα " Καλημέρα " μου απάντησε, έχει τόσο ωραία φωνή πραγματικά θα μπορούσα να κάτσω να την ακούω για ώρες να μιλάει σταμάτα ρε μαλάκα τι λες; είσαι καλά; είπε μια φωνή μέσα μου και πραγματικά δεν ξέρω τι με είχε πιάσει " Γίνεται να μιλήσουμε μετά το σχολείο; " κατάφερα επιτέλους να της πω και αυτή απλώς έγνεψε καταφατικά κοιτώντας κάτω, μου φάνηκε περίεργο αλλά δεν είπα τίποτα απλώς έφυγα με την μικρή μου αδερφή για το σχολείο.

Καθ' όλη την διάρκεια του σχολείου δεν της μίλησα καθόλου και γενικά την απέφευγα, δεν ήθελα να με ρωτήσει για το χέρι μου, δεν ήθελα να μάθει πως χτύπησα για χάρη της. Δυστυχώς πλησίαζε η ώρα της χημείας όπου καθόμασταν μαζί και θα μυρίσω πάλι το άρωμα της που τόσο λάτρευα τι έχεις πάθει ρε και την σκέφτεσαι συνέχεια; σύνελθε! ακούστηκε πάλι η φωνή μέσα στο κεφάλι μου, σοβαρά γιατί την σκεφτόμουν συνέχεια; και γιατί την σκεφτόμουν με αυτόν τον τρόπο; Είχαμε ήδη μπει στην τάξη αλλά εγώ δεν της είχα πει κουβέντα την έβλεπα που κοίταζε το χέρι μου σαν να ήθελε να με ρωτήσει αλλά δεν είπε τίποτα, τότε άκουσα τον καθηγητή να λέει " ... Η εργασία αυτή θα γίνει σε ομάδες επομένως θα πρέπει να συνεργαστείτε με τον διπλανό σας και να την παρουσιάσετε στην τάξη " τι πράγμα; δηλαδή θα έπρεπε να συναντηθώ με την Δανάη για να κάνω την εργασία; "Μάλιστα! δηλαδή θα την κάνουμε μαζί; " την ρώτησα και τότε πρόσεξα πόσο υπέροχη ήταν με τα ρούχα που φορούσε αλλά δεν ήθελα να της το δείξω " Προφανώς " μου είπε με υφάκι " Αν θες έλα σπίτι μου σήμερα να την κάνουμε να τελειώνουμε ώστε να μην χρειαστεί να ξαναμιλήσουμε " συνέχισε με το ίδιο υφάκι " οκ στις 6 θα είμαι εκεί " της απάντησα και έφυγα μιας και είχε ήδη χτυπήσει το κουδούνι και δεν άντεχα να είμαι τόσο κοντά της χωρίς να κάνω κάτι.

Η ώρα ήταν 6 μόλις χτύπησα το κουδούνι " πέρασε " μου είπε χαμογελώντας " Ανέβα πάνω θα την κάνουμε στο δωμάτιο μου για να έχουμε ησυχία " μου είπε και εγώ απλώς την ακολούθησα. Μπήκαμε στο δωμάτιο της και αμέσως κάθισα στην καρέκλα του γραφείου της, είχα τόσο άγχος δεν ξέρω γιατί, ίσως επειδή θα είμασταν μόνοι " Ωραίο δωμάτιο " της είπα ειρωνικά αν και δεν ήθελα να ακουστεί έτσι, με αγριοκοίταξε και άνοιξε τον υπολογιστή " Λοιπόν για τι θα γράψουμε έχεις καμιά ιδέα; " με ρώτησε και την κοίταξα με ένα χαμένο ύφος αφού δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ με τίποτα όταν μύριζα το υπέροχο άρωμα της " Καλά κατάλαβα εγώ θα κάνω και εσύ απλώς θα κάθεσαι " μου είπε και ξεφύσηξε. Μετά από μια ώρα δεν είχαμε φτάσει ούτε στα μισά της εργασίας και έβλεπα τα πράγματα της όταν είδα ένα μουσικό κουτί που μου έκανε μεγάλη εντύπωση " Μουσικό κουτί; Σοβαρά από αυτά τα κοριτσάκια είσαι; " της είπα και μου άρπαξε το κουτί από τα χέρια " Τι σε νοιάζει τι έχω και τι δεν έχω ή γενικά πως είμαι; έλα να τελειώνουμε την εργασία " μου είπε νευριασμένη " Οκ ηρέμησε κοπελιά δεν θα το έκανα τίποτα απλώς δεν σε είχα για κοπέλα που έχει τέτοια μπιχλιμπίδια στο δωμάτιο της " της είπα ήρεμα και γύρισα την καρέκλα ώστε να βλέπω τον υπολογιστή όταν πρόσεξα ότι κοιτούσε πάλι το χέρι μου " Το χτύπησα όταν έδωσα μπουνιά σε εκείνον τον τύπο που σε ενοχλούσε το Σάββατο στο μπαρ " της είπα και είδα την περιέργεια στα μάτια της, γιατί της φάνηκε περίεργο; μήπως δεν το θυμόταν; " Ευχαριστώ πραγματικά " μου είπε και μου χαμογέλασε την κοίταξα αποσβολωμένος ήταν το πιο ωραίο χαμόγελο που είχα δει, πρώτη φορά την είδα να χαμογελάει έτσι " Τίποτα ήταν κάτι που θεώρησα σωστό να κάνω όσο και αν σε αντιπαθώ " της είπα για να μην καταλάβει τίποτα και ξαναγύρισα στον υπολογιστή. Το υπόλοιπο απόγευμα και βράδυ ήταν ήρεμο μιας και κάθισα ως στις 10 για να τελειώσουμε την εργασία της χημείας. Έφυγα από το σπίτι της σαν κυνηγημένος μπήκα γρήγορα στο σπίτι μου και χώθηκα στο μπάνιο για ένα ντουζ, την σκεφτόμουν συνέχεια δεν μπορούσα να την βγάλω από το μυαλό μου ειδικά το χαμόγελό της ήταν υπέροχο γαμώτο τι στο διάολο σε έχει πιάσει; γιατί την σκέφτεσαι; δεν είναι καν ο τύπος σου και σε αντιπαθεί! τι κόλλημα έχεις φάει μαζί της; άκουσα πάλι την ενοχλητική φωνή μέσα στο κεφάλι μου και την αγνόησα, βγαίνοντας από το μπάνιο συνειδητοποίησα ότι ξέχασα το κινητό μου σπίτι της, γαμώτο αν δει τα μηνύματα του Αλέξη θα γίνει χαμός αλλά τέτοια ώρα δεν μπορώ να πάω να το πάρω ελπίζω μόνο να είναι διακριτική και να μην το ανοίξει.