Hayata küsmüştü Tzuyu daha 13 yaşındaydı yaşamak istemiyordu insanlar çok kötüydü, çirkin yüzü yüzünden onunla hep dalga geçiyorlardı kimse kalbinin güzelliğini önemsemiyordu. Han nehrine gitti önce sessizce izledi nehrin güzelliğini aklına gelenlerle göz yaşları bir bir akmaya başladı
Çok çirkinsin! Senin yerinde olsam bu yüzle daha fazla yaşamazdım! Yüzün neden bu kadar iğrenç?
Ağlaması hızlanırken ayağa kalktı yavaşça köprünün üzerine çıktı en azından bir kez olsun konuşmak istedi içindekileri haykırmak istedi tüm gücüyle bağırıyordu
Çirkin olduğum için insan değil miyim? Çirkinim diye yaşamayı hak etmiyor muyum? İğrenç olan yüzüm değil! Siz iğrençsiniz! Kalbimin güzelliğini görmek istemeyen sizler iğrençsiniz! Öldüğüm zaman üzülmezsiniz değil mi? Hepinizden nefret ediyorum! Duydunuz mu? Hepinizden nefret ediyorum!
Göz yaşlarını silip atlamaya hazırlanırken bir çift el onu kendine çekti
Jungkook: Ne yapıyorsun sen delirdin mi? Canına mı kıyacaktın gerçekten? Ne için? Çirkinsin diye mi?!
Sadece göz yaşları içinde dinliyordu sınıf arkadaşını
Jungkook: Sana bir şey söyleyeyim mi Tzuyu? Sen benim bu dünyada gördüğüm en güzel insansın! Senin sahip olduğun o güzel kalp kimsede yok! İnsanları dinleme benim gözümde sen bu dünyadaki en güzel kızsın
Bu sözler hayatında duyduğu en güzel sözlerdi Tzuyu'nin sıkıca sarıldı Jungkook'a belkide sonlandırmak istediği hayatın yeni bir başlangıca dönüşü olmuştu bu sözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
