Biz 4 yakın arkadaşız ben yani Ada Akyol,bizim ineğimiz Zeynep Çınar,şebeğimiz Ebru Aksa ve tek erkeğimiz Kaya Alp.Bizim okulda beni bilmeyen yoktur çünkü okulun sahibi babam,babam beni pek sevmez sadece ne istersem alır para verir ama sevgisini asla vermez amann kimin umrunda birde annem vardı ÖLDÜ 1 ay önce onu çok özledim o öldüğü zaman hiç ağlamamıştım bilmiyorum neden ağlamadım bana duygusuz dediler ama beni güçsüz görülmekten nefret ettiğim için asla ağlamadım ağlamamda ama geceleri böğüre böğüre ağladığımı bir ben birde Allah biliyor.
Ben bunları düşünürken Kaya çoktan gelmişti kornaya basmasıyla irkildim her zamanki gibi yakışıklıydı ama ben onu sevmiyordum ben hiçbir erkeği sevmemiştim zaten ama 20 tane çıktığım olmuştur şimdi hepsi kankim
-Bugün çok dalgınsın hayırdır?
-Yoo
-İyi ozaman,nasılsın adak
-Kes şu saçmalığı
-Tamam kızma tatlım
Adak benim takma adımdı Ebrunun saçmalıkları
-Bugün okula meteor düşüyormuş galiba herkes onu konuşuyo
-Amaann aşık mı olacağım sanki umrumda bile değil
-Zaten ne zaman umrunda olduki
"hiçbir zaman"dememle okula geldik açıkcası şu meteoru merak etmiştim.Kayayla yürürken Ebru:
-Selam adak
-Ebru şu şakaları sabah yapma bünyem kaldırmıyor Ebru:
-sanada günaydın.Naber Kayacığım
-İyidir senden
-Bendende.Ben okula çoktan girmiştim Zeynep her zamanki gibi test çözüyordu bu kız iyi bir üniversiteyi kazanamazsa yuh derdim "günaydın" diyip yanına oturdum tam orta sırada o çocuk vardı yani yeni çocuk yakışıklıydı ama pek ilgimi çekmedi.Zeyneple Ebrunun bu çocuğa aşık olacağına emindim...
