Mesajı okuyunca içime bir karartı çökmüştü.
"Ne oldu?" dedi Burak, mutsuz gözler ile ona döndüm.
"Lina Kaan ile konuşmuş, Kaan olmaz demiş ve arkadaşlıkları bitmiş" dedim.
"Ben biliyordum böyle olacağını" dedi, Lina'yı aradım.
"Efendim"
"Nerdesin bal çöreğim?"
"Sizdeyim"
"Bekle orada bir yere gitme biz geliyoruz"
"Tamam"
Telefonu kapatıp koydum.
"Bizdeymiş" deyip arabayı çalıştırdım. Eve geldiğimizde arabayı durdurdum ve indik.
"Ben Kaan'a bakıyım" dedi Burak, kafa salladığımda gitti. Bende içeriye girdim. Nergis kapıyı açtığında girdim. Salona geçtiğimde Lina'yı ağlarken buldum.
"Yaa kıyamam sana" deyip yanına gittim ve ona sarıldım. O da bana sarıldı, ağlamaya devam etti. Rahatladıktan sonra geri çekilip derin bir nefes alıp verdi.
"Anlat bana ne oldu?" dedim.
"Tüm cesaretimi toplayıp ona gittim. Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum, ne tepki vereceğini de bilmiyorum ama artık içimde tutamayacağım. Ben seni seviyorum, uzun bir süredir dedim. İlk başta çok şaşırdı, bir şey diyemedi. Sonra, ben seni hep kardeşim olarak gördüm Lina, senin hayatında ki yerimi de abin olarak seçtim. Bunları söylemen beni çok şaşırttı ne diyeceğimi bilemiyorum dedi. Hiç oluru yok mu dedim, üzgünüm ama yok, sana bakış açımı değiştiremem. Ben bu şekilde de devam edemem, çok üzgünüm ama arkadaşlığı bitirelim dedi. Kelimeler boğazımda dizildi, bir şey diyemeden evden çıktım ve buraya geldim" dedi gözyaşları akıtarak.
"Minik kuşum benim, üzülme" deyip kolumu boynuna sardım. Kafasını omzuma koyduğunda elimi yanağına koydum.
"Burak onun yanına gitti, o konuşur Kaan ile belki pişman olur" dedim.
"Hiç sanmıyorum, böyle olacağı belliydi zaten. Ben her şeyi kendi kafamda kurdum" dedi, nefes verdim. Kapı çaldığında Nergis açmıştı. Meltem gelmişti.
"Kuzu" diyerek geldi.
"Çok üzüldüm" deyip Lina'nın yanına oturdu. Lina kafasını kaldırdı.
"Çok utanıyorum" dedi Lina.
"Aşık olmak utanılacak bir şey değil ki neden utanıyorsun?" dedim.
"Aşık olduğum kişi uzun yıllardır benim arkadaşım olan biri" dedi, nefes verdik. Lina olanları bir de Meltem'e anlattı.
"Yağız'da onun yanına gitti, Burak'da oradaymış. Onlar konuşur Kaan ile, aklını başına alır. Senden iyisini mi bulacak" dedi Meltem.
"Bulur çünkü çok yakışıklı" deyip ağlamaya başladı.
"Sende çok güzelsin" dedim.
"Güzellik yetmiyor" dedi Lina.
"Ben gidip onlara bakıyım" deyip kalktım.
"Benim gönderdiğimi sanmasın" dedi Lina.
"Sanmaz sanmaz" deyip evden çıktım. Kaanların evine girip kapıyı tıklattım.
Burak açmıştı kapıyı. İçeriye girip kapıyı kapattım.
"Ne diyor?" dedim, kafasını sağa sola salladı. Salona geçtik. Kaan belirsiz bir surat ifadesiyle oturuyordu.
"Kaan" dedim, nefes verip bana baktı.
