Chyba każdy z was choć raz w życiu miał ochotę rzucić wszystko co robił do tej pory i po prostu uciec od rzeczywistości. Najlepiej jakby to było leżąc w łóżku i słuchając głośno muzyki. Właśnie ja dziś miałem taki dzień. Praca dłużyła się jak nigdy dotąd, a klientów nie ubywało. Po kilku godzinach już nie wiedziałem jakie są nazwy niektórych kaw czy smakołyków, a co dopiero jaki dzień tygodnia.
Ludzie chyba dziś chcieli mnie wykończyć. Dość, że byli nie mili i głośni, to ich zamówienia były tak skomplikowane, że nie wiedziałem co mam zrobić jako pierwsze. Raz kawa z mlekiem migdałowym i z cukrem, innym razem sernik i samo mleko sojowe, a na sam koniec trzy kawy z innymi dodatkami. Ja rozumiem, że dziś rozpoczęcie roku szkolnego i wszyscy są zabiegani, ale dajcie trochę odpocząć.
Po godzinie 16 w końcu mogłem udać się na przerwę. To chyba jest najlepsza chwila dzisiejszego dnia, która zdarzyła się po pobudce, ponieważ mogłem odpocząć i pojeść sobie. Jedynym plusem pracować w kawiarni siostry było to, że pozwalała mi ona brać przysmaki do woli. Jednak minusem było, że to ja je piekłem, więc tak naprawdę jadłem swoje przysmaki. Dlatego podczas czasu wolnego myślałem nad co wybrać do zjedzenia.Ostatecznie wybrałem babeczkę bananową. Od niedawna był to mój ulubiony owoc. Podczas delektowaniem się deseru odpisywałem na wiadomości od znajomych.
Po 10 miło spędzonych minutach wróciłem do dalszej pracy, ale tym razem poprosiłem Isabel o to, aby zamieniła się ze mną miejscami. Po rozmowie uzgodniliśmy, że ja pójdę wycierać stoły, a dziewczyna będzie stała za kasą. Odpowiadał mi takie wybór, ponieważ nie musiałem się dłużej użerać z tymi ludźmi. Nie uznajcie mnie za osobę aspołeczną, ale niektórzy są naprawdę dziwni i nie mam zamiaru się z nimi kłócić.
Jak już wspomniałem o Isabel to powinienem trochę o niej opowiedzieć. Nastolatka ma 17 lat i jest niską brunetką o zielonych oczach. Znamy się już od 2 lat, ale dopiero w tym roku zaczęliśmy razem pracować. Zaproponowałem jej tę pracę, ponieważ widziałem, że jej rodzina ma problemy finansowe i nie dostaje od rodziców pieniędzy na swoje mieszkanie. Pamiętam jak dziękowała mi za załatwienie pracy. To nie było trudne, ponieważ Lucy - moja siostra - od razu jak usłyszała sytuacje rodziny Brooks to od razu się zgodziła.
Ale wróćmy do rzeczywistości. Tak bardzo skupiłem się na muzyce cicho lecącej w tle, że nie zauważyłem jak większość klientów już wyszła, a większość stolików pozostała pusta. W pomieszczeniu znajdowało się kilkoro ludzi, ale mimo tego byli bardzo cicho. Popatrzyłem się na zegar i zdziwiłem się, że dochodziła powoli dwudziesta. Wnioskując, że lokal jest otwarty do dwudziestej pierwszej to została mi godzina pracy.
W pewnym momencie usłyszałem cichy dzwoneczek, który znajdował się nad drzwiami wejściowymi. Gdyby nie on, nie zauważyłbym, że ktoś wszedł do środka, ponieważ osoba, a właściwie chłopak poruszał się bardzo cicho. Podążając za nim wzrokiem zobaczyłem, że siada przy stoliku znajdującym się obok kominka. Dostrzegłem również, że ma on czerwone policzki co mogło być skutkiem mrozu, który ma dziś miejsce.
Cieszyłem się, że kominek działa, ponieważ chłopak mógł się choć trochę ogrzać. Przez kilka minut nikt nie podchodził do niego, a było to dziwne, ponieważ Isabel powinna być przy kasie. Popatrzyłem się w stronę lady i zmarszczyłem brwi, ponieważ nikogo nie zastałem na miejscu. Możliwe, że dziewczyna poszła do łazienki lub na zaplecze i nie usłyszała dzwoneczka. Zdziwiłem się również, że nie słyszałem jak mówiła o krótkiej przerwie.
Przez krótką chwilę zastanawiałem się co zrobić, ale uznałem że sam odbiorę od niego zamówienie. Odłożyłem zatem ścierkę na stół i wytarłem ręce o fartuszek, ponieważ były wilgotne i niemiłe w dotyku. Z kieszonki wyjąłem notatnik wraz z długopisem i podszedłem do stolika, który zajmowany był przez nastolatka.
