Ν

202 30 9
                                    

Εκείνη η νύχτα ήταν δύσκολη. Άφησε σε όλους ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μία ανακούφιση και ελπίδα που τελείωσε αυτός ο πόλεμος και από την άλλη θλίψη και θυμό καθώς χάθηκε μπροστά στα μάτια μας ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος. Με αυτό το τελευταίο συμβάν οι γονείς όλων μας όταν ήρθαν να μας πάρουν ήρθαν πιο κοντά. Δεν ήταν πλέον θυμωμένοι. Δεν μας απαγόρευσαν να κάνουμε παρέα αντιθέτως μας είπαν να μην χωρίσουμε ποτέ. Όλοι νιώσαμε τόσο ευλογημένοι εκείνη την στιγμή αλλά λίγο πιο πολύ ο Chan που είχε την ευθύνη μας. Ο Yuchan πλήρωσε τις σατανικές ενέργειες του με την ζωή του καθώς οι γιατροί δεν πρόλαβαν να σώσουν ούτε αυτόν. Η Yena και οι άνδρες της καταδικάστηκαν σε ισόβια φυλάκιση για δολοφονία, παρακολούθηση και για άσκηση σωματικής βίας. Εκείνη την νύχτα η Jiyeon δεν με επισκέφτηκε, με έκανε να ηρεμήσω όμως αφού όσο κοιμόμουν μου τραγουδούσε.

Μετά από λίγες μέρες τα σωματικά τραύματα επουλώθηκαν, σιγά σιγά άρχισαν να βελτιώνονται και τα ψυχικά. Συνεχίσαμε να πηγαίνουμε στο σχολείο, συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα, συνεχίσαμε να βγαίνουμε έξω. Σαν να μην έτρεχε τίποτα. Όλα ήταν ίδια με την διαφορά ότι έλειπε κάτι ή μάλλον κάποια. Είχαμε ξεχαστεί κάπως από τον πόνο και σε αυτό βοήθησε η καθημερινότητα η οποία είχε επιστρέψει. Ο Chan και ο Seungmin χρειάζονται ακόμη λίγο χρόνο μέχρι να επιστρέψουν στους κανονικούς εαυτούς τους. Ο χαμός της φίλης τους όμως δεν τους εμπόδισε να συνεχίσουν την ζωή τους, εξάλλου και εκείνη αυτό θα ήθελε. Μια μέρα τα δύο αγόρια κάθισαν να μιλήσουν μόνοι τους για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Εν τέλει αποκαλύφθηκε ότι ο Chan δεν ήταν ερωτευμένος μαζί της και ότι έγιναν πολύ καλοί φίλοι με την κοπέλα εξαιτίας του στοιχήματος που έπρεπε να ολοκληρώσει. Μάλιστα η ίδια του εμπιστεύτηκε ότι ήταν ερωτευμένη με τον Seungmin ο οποίος δεν είχε ιδέα. Τα κοπλιμέντα και το φλερτ ήταν ένα κόλπο που επινόησε ο Chan για να τον κάνει να ζηλέψει ώστε να επιβεβαιώσει αν και αυτός είχε αισθήματα για εκείνη. Έληξαν την συζήτηση με μια ζεστή αγκαλιά και υποσχέθηκαν από εδώ και πέρα να λένε τα πάντα ο ένας στον άλλον.

Η γιαγιά μου και ο παππούς μου ήταν δίπλα μου μέρα νύχτα και προσπαθούσαν να μου φτιάξουν την διάθεση. Εκείνο το βράδυ μόλις ο παππούς έπεσε για ύπνο είπα τα πάντα στην γιαγιά μου. Εκείνη με καθησύχασε όταν άρχισα να κλαίω νομίζοντας ότι εγώ φταίω για τον άδικο χαμό της. Ο παππούς μου δεν ήξερε πολλά για τα όνειρα μου, ούτε για την τραγική κατάσταση που βιώνω όλους αυτούς τους μήνες και εξακολουθούσε να μην ξέρει. Ωστόσο ακόμα και αν δεν γνώριζε με βοηθούσε να ξεπεράσω τα τραυματικά γεγονότα που έζησα. Κάναμε πολλές κουβέντες και μου έδωσε συμβουλές που ακολούθησα και όντως μου φάνηκαν χρήσιμες. Με όλη αυτή την συναισθηματική φόρτιση πέρασε μια εβδομάδα και τελικά έφτασε η μέρα της κηδείας. Ήταν βράδυ περασμένα μεσάνυχτα και στο όνειρο μου έμεινα να συζητώ με την Jiyeon φτιάχνοντας στεφάνια από λουλούδια για να χαλαρώσω. Ήθελα να της τα πω όλα αλλά εκείνη γνώριζε τι είχε συμβεί. Οπότε έμεινα να απαντώ στις ερωτήσεις της για λεπτομέρειες δεν ήξερε.

Καληνύχτα || H.H.J || ΟλοκληρωμένοМесто, где живут истории. Откройте их для себя