The crashed plane ft. L.T.

Hoofdstuk 5

22-6-2020 05:39uur

Nadat we zijn opgestegen, mogen we onze gordels weer af doen. Gelukkig, dat Donny naast me zit. Want ik snap niet hoe deze gordel werkt. Ik kijk naar buiten en zie dat we langzamer omhoog klimmen. 'Pff! Gelukkig, want net vond ik het echt heel spannend. Ik dacht algelijk dat we gingen neer storten,' denk ik. Buiten zie ik alleen maar wolken en het is nog aardig donker. Ik zucht en pak uit mijn tas: mijn telefoon en AirPods. Dit word een lange vliegreis. Ik stop de oortjes in mijn oren en tik een paar keer er op. Meteen galmt Black and White van Niall Horan door mijn oren. Ik ga wat onderuit zitten en mijn hoofd leg ik tegen de muur. De muziek maakt me rustiger en ik vergeet alles om me heen. Ik word snel moeier en langzaam vallen mijn oogleden dicht. Per direct val ik in slaap en hoor nog alleen mijn muziek. 'Ik snap wel waarom ik zo moe ben. Zo vroeg sta ik natuurlijk nooit op en al die nieuwe ervaringen zijn best spannend. Wat best veel energie kost,' denk ik nog en dan val ik in een diepe slaap.

Ik lig net twee minuten te slapen, totdat ik mevrouw van Doorne en mevrouw Vossen hoor zingen. Blijkbaar zit mevrouw Vossen ook achter me.

'We gaan op reis, we weten niet voor hoe lang,' zingen alle docenten.

Andere reizigers kijken hun geïrriteerd aan, terwijl de hele groep zucht. Langzaam val ik weer terug in mijn stoel en zet mijn muziek wat harder, zodat ik dat valse gezang niet meer hoor. 'Echt, met z'n allen klinken ze zo vals, dat wil je niet weten,' denk ik en grinnik eventjes. Maar binnen no-time val ik weer in een diepe slaap.

Later word ik wakker van mensen, die beginnen te gillen. Ik schiet overeind en voel dat ik door de zwaartekracht naar voren word geduwd. Wat gebeurd er? Ik voel hoe Donny mijn hand vast pakt. Bang kijk ik naar buiten en zie dat de linker motor in brand staat. Dan past dringt het bij me binnen. We storten neer!

POV: LAURA *gespeeld door Huskyzot* (Leeftijf: 13 jaar. Karakter: hyper, actief en aardig. Hobby's: paardrijden, boeken schrijven, tekenen, gamen. Uiterlijk: blond haar *draagt het los*, blauwe ogen, jeans broek met daarop een shirt.) 06:38uur

Samen met Louis loop ik door de grote tuin. We lopen over van alles en nog wat te praten. Opeens horen we een raar geluid boven ons hoofd en we kijken naar boven. We zien een vliegtuig vliegen met brandende motoren. Daar boven gaat iets gruwelijk mis!

'Laura, kom we volgen dat vliegtuig!' gilt Louis, die even verder op staat.

Ik ren naar hem toe en samen rennen we de heuvel op. Vanaf daar zien we hoe het vliegtuig tegen de grond terecht komt en crasht. Samen met Louis rennen we er op af. 'Hoe veel mensen zitten daar in? Zijn er mensen gewond?,' dat soort vragen gaan er door mijn hoofd heen.

POV: LOUIS

Laura en ik kijken naar het vliegtuig die in de rook wordt gehuld. Dan ontdek ik de vleugels verder op in de weide.

'Kom mee Laura,' zeg ik tegen mijn zusje en we stappen samen in de rook. Zou er overlevende zijn?

'Laura, wacht hier. Als ik je roep moet je naar me toe komen,' zeg ik tegen haar. 'Ik ga kijken of er overlevende zijn.'

'Lou, doe alsjeblieft wel voorzichtig binnen,' zegt ze en knuffelt me. Ik knik en ze laat me los. Met de boven kant van mijn t-shirt, duw ik het voor mijn mond en neus. Om zo geen rook in te ademen en stap het gecrashte vliegtuig in.

POV: SABRINA

Ik open langzaam mijn ogen en zie heel veel rook. Meteen voel ik heel veel pijn in mijn onderbuik en moet moeite doen om niet te veel te bewegen. Naast me zie ik Donny bewusteloos zitten. 'Hij is toch niet... nee, dat mag niet!' denk ik en grijp naar zijn pols. Ik voel zijn hart nog kloppen, gelukkig hij is niet dood. Dan kijk ik uit het raam, nou raam is het niet meer. Het is nu een gat geworden, zonder glas. Ik zie bijna niks door de vele rook, maar één ding is duidelijk te zien. De vleugel is er af. Opeens hoor ik geluid in het vliegtuig.

'Help! Iemand, help!' begin ik luidkeels te roepen, maar door de vele rook adem ik de rook in. Ik begin te hoesten, maar blijf roepen. 'Wie zou dat zijn?,' vraag ik me af. Ik probeer op te staan, maar dat gaat niet. Er zit glas scherven in mijn benen en ik zit nog vast aan de gordel.

'Sabrien?,' vraagt Donny, die langzaam weer bij zijn positieve komt.

'Don, wil je de gordel af doen?,' vraag ik en hoest weer opnieuw.

Donny doet de gordel af en staat dan op. Ook bij hem zit er glas scherven in zijn benen. Ik sta ook voorzichtig op en snel zoeken we naar andere overlevende, maar helaas iedereen is dood.

Dan opeens hoor ik links van me iemand hoesten. Ik kijk op en zie Emmelien. Zij ziet er zwaar gewond uit.

'Emm?,' vraag ik voorzichtig.

Ze kijkt op en ik zie nu pas dat er bij haar glas scherven in haar gezicht zitten. Meteen sla ik een hand voor mijn mond en kan een geschrokken kreet onderdrukken. Ik strompel naar haar toe en zie dat zij niet aan de gordel zit.

'We moeten er zo snel mogelijk uit. Deze rook is levens gevaarlijk!' hoor ik Donny zeggen.

Emmelien staat op en snel grijp ik in. Ik ondersteun haar en zo strompelen we verder.

POV: LAURA

Het duurt behoorlijk lang, maar dan hoor ik Louis mijn naam roepen. Ik stap nu ook het gecrashte vliegtuig in en zoek Louis. Al snel vind ik Louis en opeens horen we verder in het vliegtuig iets naar beneden vallen.

'Wat was dat?,' vraag ik geschrokken aan Louis.

'Weet ik niet, kom we gaan kijken,' zegt Louis, precies als hij dat heeft uitgesproken horen we iemand gillen. We rennen de kant op, waar het geluid vandaan komt.

POV: LOUIS

'Arg, Louis help!' hoor ik achter me en ik draai me om. Ik zie Laura onder een groot stuk plafond liggen. Snel loop ik geschrokken naar haar toe en help haar er onder vandaan.

'Louis, zou ik buiten wachten?,' vraagt ze en ik knik. Ik loop verder door het vliegtuig, maar ik hoor niks meer. Dan stuit ik op een berg puin. Ik begin in de puin te zoeken in de hoop iemand te vinden. En wat denk je wat ik vind?