20 nisan 2017, Yatağıma vuran güneş ve dalga sesleriyle uyandım, her gün alarmdan önce uyanıyordum. Yanlış anlamayın bundan şikayetçi değilim hatta tam tersi çok hoş bir duygu , yorganımı üstümden attım ve yataktan kalktım tam kapıya doğru yönelirken terliklerimi giymeyi unuttuğumu fark ettim ve koştum, terliklerimi giydim herkes uyuyordu. Kahvaltıyı kendim hazırlamaya karar verdim. Merdivenlerden ses çıkartmadan inmeye çalışıyordum ama terliklerim buna engel oluyordu .Bende onları çıkarttım ve tekrar ses çıkartmamaya çalıştım. Merdivenlerden inmeyi başarmıştım. Şimdi sıra mutfakta ses çıkartmamak'taydı. Ah en zoru da buydu işte tezgahtan telefonumu aldım yanında duran kulaklığımı da aldım ve telefonuma taktım ardından kulağıma taktım ve en sevdiğim şarkıyı açıp sesi fulledim ve kahvaltı hazırlamaya başladım sonra birden annem geldi kızım bu ses ne sabah sabah niye bu kadar açtın dedi, şok olmuştum çünkü kulağımda kulaklık vardı ve anneme şöyle dedim; anne kulaklık taktım, annem bana deliymişim gibi baktı ve dedi ki;kulaklık yok kulağında, bende elimi kulağıma götürdüm gerçekten de kulaklık yoktu ama nasıl olur hatırlıyorum takmıştım anneme sanki ben takmıştım der gibi bir bakış attım annemde bir şey olamaz yanlış hatırlıyorsundur çok erken kalmışsın ondandır dedi ve kötü olanda şuydu bunu ilk defa yaşamıyordum o zaman çok takmamıştım ama bu sefer gerçekten çok pis sorun yapmıştım ve tekrar merdivenleri çıkmaya başladım odamın kapısını açtım kendimi yatağa attım ve düşünmeye başladım yaklaşık bir saatin sonunda belki gerçekten de uykun vardır Burçin dedim ve içimi bir nebze de olsa rahatlattım sonrasını hatırlamıyorum çünkü akşam 20.00 suları gözlerimi açtım.
