To my TaeHyung,
ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟာ ဆန်းကြယ်လွန်းတယ် အကို။
အစကတော့ သာမန်လေး သဘောကျမိရုံပဲ။
အချိန်တွေကြာလာတာနဲ့ အမျှ ခံစားချက်တွေက ပြောင်းလဲလာတာ။ ကိုယ့်ကို ကိုယ်တောင် မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်ပဲ။
- လွမ်းတယ်
- သတိရတယ်
- တွေ့ချင်တယ်
- အသံလေးကြားချင်တယ်
- ကာကွယ်ပေးချင်တယ်
- မျက်နှာလေးကို အချိန်တိုင်း မြင်ချင်တယ်။
- ဘာလုပ်လုပ်အတွေးထဲရောက်လာတယ်
- တစ်ခါတစ်လေ အကြောင်းရင်းမရှိ ငိုချင်လာတယ်။
မဖြစ်နိုင်မှန်း သိတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို
ချစ်ရတာ ပင်ပန်းတယ် တဲ့။
ဒီစကားက မှန်လား မှားလား ညီမ မသိဘူး အကို။
ညီမကတော့ ဒီလို ဘဝလေးမှာပဲ နေသားကျ
နေခဲ့တာ ကြာပါပြီ။
ကိုယ့်ဘေးနားမှာရှိနေတဲ့ သူတွေကိုတောင်
ယောကျာ်းလေးလို့ မမြင်နိုင်တော့တဲ့အထိ
အကို့တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ညီမ ရူးသွပ်ခဲ့ပါတယ်။
အကို့မကောင်းကြောင်းလူတစ်ချို့ပြောကြတဲ့အခါ သတ်ပစ်ချင်လောက်အောင် မုန်းတီးမိတယ်။
အကိုဟာ စိတ်သဘောထား အရမ်း
ပြည့်ဝပြီး လှပတဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်လေးရှိတာကို
ညီမ သိပ်သိတာပေါ့ အကို။
ဘယ်သောအခါမှ ကိုယ့်ခံစားချက်ကို ရှေ့တန်းမတင်တတ်တဲ့ အကို့ကို စိတ်ပူနေရတာလည်း အရူးလိုပါပဲ။
ဖြစ်နိုင်ရင် အကို့ရင်ထဲဝင်ကြည့်ပြီး
မကောင်းတာမှန်သမျှ အကုန်ဖယ်ရှားပေးချင်လိုက်တာ
ကောင်းမွန်တဲ့ အရာတွေ နဲ့ပဲ ဖြတ်သန်းသွားစေချင်တယ်။
ညီမသိပ်ချစ်ရတဲ့ အကိုထယ်ယောင်း တစ်ယောက် အချိန်တိုင်း အေးချမ်းနိုင်ပါစေ
ရည်ရွယ်၍................
3/ May / 2020
11:37 am
