Chapter - 8.1

7.7K 1.5K 48
                                    

[Zawgyi]

<ဂ်င္းလႊာဆန္ျပဳတ္>

လင္ရႈယီက ဘယ္အရာမဆို အေတာ္ေလးကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္လုပ္နိုင္ေပမယ့္လည္း သူက မနက္ခင္းတိုင္းမွာ တူညီတဲ့အခ်ိန္မွာပဲထတတ္ၿပီး ဆိုင္ကိုအခ်ိန္မွန္မေရာက္ခင္ လမ္းေလ်ွာက္ေတာင္ထြက္လို႔ရေလသည္။

အဖိုးအိုယန္ရဲ႕ စိုက္ခင္းက သူေတ့တိုင္းလမ္းေလ်ွာက္ထြက္တတ္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာေနရာျဖစ္သည္။ စိုက္ခင္းထဲမွာ အသီးအနွံေတြက ေကာင္းမြန္စြာႀကီးထြားေနၾကသည္။ မၾကာေသးခင္ကမွ စိုက္ခင္းထဲက တရုတ္မုန္လာထုပ္ခင္းကို ရိတ္သိမ္းထားခဲ့တာျဖစ္၏။ ဒီရက္ေတြအတြင္းမွာ ႀကဲပက္ထားခဲ့တဲ့မ်ိဳးေစ့ေတြက မပင္ေပါက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး အခုေတာ့ စားလို႔ရၿပီျဖစ္သည္။ ငရုတ္သီးေတြက အနက္နဲ႔အစိမ္းေရာင္ေတြျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်က္ၾကည့္ရံုနဲ႔တင္ အင္မတန္စပ္မည္မွန္းသိသာေနသည္။ ဒီေနရာနဲ႔ တာ့ယန္ရဲ႕ တူညီမႈက ေျမာက္နဲ႔ေတာင္လိုပဲ လံုးဝကိုကဲြျပားေနတာကို လင္ရႈယီသိလိုက္ရသည္။ ေျမာက္ပိုင္းမွာ ဂ်ံဳစားၾကၿပီး ေတာင္ပိုင္းကေတာ့ ဆန္စားၾကသည္။ အဖိုးအိုယန္က ေတာင္ပိုင္းမွာေနတဲ့သူျဖစ္ေပမယ့္ ထိပ္တန္းအရသာရွိတဲ့ေခါက္ဆဲြေတြကိုျပဳလုပ္နိုင္တာ အံ့ၾသစရာေကာင္းလြန္းသည္။ ဒီမွာရွိတဲ့လူေတြအကုန္လံုးက စပ္တဲ့အစားအစာေတြကို စားနိုင္တဲ့ပံုမေပၚေပမယ့္ အဖိုးအိုယန္ကေတာ့ စပ္တဲ့အစားအစာမရွိရင္ ေပ်ာ္ပံုမရေပ။

သူ အဖိုးအိုယန္အေၾကာင္း အမ်ားႀကီးမသိေသးသလို လင္ရႈယီခံစားလုိက္ရသည္။ အဖိုးအိုယန္မွာ တစ္ေနရာရာမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုတာနဲ႔ သူ႔(အဖိုးအိုယန္)ေျမးက သူ႔ထက္ပိုအသက္ႀကီးတယ္ဆိုတာကလဲြၿပီး သူဘာမွမသိေခ်။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ အဖိုးအိုယန္က ဒီအေၾကာင္းေတြေျပာျပေလ့မရွိသလို သူသိခ်ိန္တန္တဲ့အခါ အဖိုးအိုယန္ကိုယ္တိုင္ေျပာလာမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ သူကလည္း ဘယ္တုန္းကမွ မေမးခဲ့ေခ်။

အသီးအ႐ြက္စိုက္ခင္းကိုလည္း ေသာ့ခတ္ထားစရာမလိုပါေပ။ ဒီအနီးနားမွာရွိတဲ့သူတိုင္းက ဒီစိုက္ခင္းက အဖိုးအိုယန္ရဲ႕စိုက္ခင္းဆိုတာ သိတာေၾကာင့္ မည္သူမ်ွ မဝင္ၾကေခ်။ သူတို႔ အသီးအ႐ြက္ေတြခူးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဖိုးအိုယန္ကိုေျပာျပၿပီး ေငြေခ်ၾကမည္ျဖစ္သည္။

I'm a Chef in the Modern Era [Myanmar Translation]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang