'ALACAGÖK

'1

"Annem tüm asaletiyle hanımefendiliğiyle...
Babam tüm karizmasıyla, beyfendiliğiyle ...
Karşıkarşıya oturmuş kahve içiyorlar. Yine ikisinin gözlerinde de aynı duygu, aşk...
Hararetli bir şekilde gençlik anılarını anlatıp gülüyorlar.Bense kapının pervazında onların mutluluklarını izliyorum.Ve aniden ışıklar gidiyor her yer karanlık,annem ve babam yok,onların o her şeye değen kahkahaları yok.
Bağırıyorum boğazım yırtılana kadar,sonra bir anda ışıklar açılıyor anne ve babam yerde kanlar içinde yatıyor.Bu sefer bağırışlarım yerini hıçkırıklara bırakıyor.Ağlıyorum,sadece ağlıyorum..."

Nefes nefese uyandığımda ağlıyordum,her zamanki kabuslarım devam ediyordu.Telaşla içeri yasemin hanım girdi, onun peşimden hemşireler ve ayağımda o alışık olduğum his,sakinleştirici...

Dakikalar sonra artık ne konuşabiliryordum ne haraket edebiliyordum,sadece boş tavanı izliyordum.Yasemin hanım kontrollerimi yaptıktan sonra hemşirelerle birlikte odamdan çıktı.

Ben kim miyim? Ben Yekta Aloğlu...
Ben nerede miyim? Bir rehabilitasyon merkezinde tedavi görüyorum.
Neden mi? Ailem,düşmanlarımız tarafından vahşice öldürülünce psikolojim bozuldu,her gece kabuslar görmeye başladım.En sonunda kendimi buraya tıktım.Çünkü intikam istiyorum,aileme bunu yapanların nefes almasını istemiyorum işte tam da bu yüzden burdayım.Para uğruna insanların canına kıyan o insanları süründürmek istiyorum...

Yavaş yavaş kapanan gözlerimi kapattım ve uykunun kollarına kendimi teslim ettim.İstemesem de sabah dışarıdan gelen seslerle uyandım.Kaltım ve camdan sesin nereden geldiğine baktım.Yeni biri gelmişti,yine birinin kim bilir nasıl hayatı mahvolmuştu...

Kahvaltı için hazırlanıp koridora çıktım,yeni gelen kişi yan odama taşınıyordu,bende görmezden gelip kahvaltı için mete ve bilgeyi çağırmaya gittim.Onlarda gelince hep birlikte kahvaltıya indik.Tepsilerimize kahvaltılarımızı alıp her zamanki masamıza oturduk.

Mete,grubumuzun şaklabanı bizi güldürmek için elinden geleni yapar.Bilge de meteyle uğraşıp durur,aslında hâlâ nasıl böyle olduklarını anlayamıyorum.Her şeye rağmen ayakta dimdik duruyorlar.Onlar gibi olmayı istiyorum,her ne olursa olsun dimdik ayakta durmayı istiyorum...

Mete "yeni biri gelmiş galiba..ımm..yekta senin yan odana koyuluyordu eşyalar sanırım erkek gördün mü?"

Bilge "bizene kim geldiyse geldi niye bu kadar merak ediyorsun yoksa çocuktan hoşlandın da kendine mi ayarlicaksın" bilgenin söylediklerinden sonra ağzımdan ufak bir kahkaha çıktı.

Ben "Valla mete yakışıklıysa bir düşünmeni tavsiye ederim"
bu söylediğimden sonra hep birlikte kahkaha attık.Kahvaltı boyunca meteye sataşıp durduk.Kahvaltılarımız bitince bahçeye çıktık.İlk bahar olduğu için her yer çiçek açmaya başlamıştı.Bir anda gözümün önüne annem ve babam geldi, babam anneme çiçek veriyordu bir tane de alıp kulağının arkasına koyuyordu sonra bir anda yok oldular bir saniyeliğine de olsa onların yaşıyor olabiliceğini düşündüm.Aklıma anılar üşüşürken ağlamaya başlamıştım bile hızla kendimi içeriye attım ve bir an önce odama çıkmak istiyordum delice koşuyordum, arkamdan sesleniyorlardı ama kafamın içindeki sesler yüzünden hiçbirini anlamıyordum.Kapımın önüne geldiğimden kartımı bir türlü okutamadım sonra benim yerime başka biri kartı elimden alıp okuttu.Kapı açılır açılmaz odama girdim ve ne var ne yok kırıp dökmeye başladım.Allah kahretsin onları çok özlüyordum ve dayanamıyordum.

Odaya paldır küldür hemşireler ve yasemin hanım girdi.İki kol beni tuttu ama ben yinede çırpınıyordum.Ayağımda yine o şey,sakinleştirici...bir anda beni tutan kollardan çıkıp kendimi yere attım artık sadece ağlıyordum.Ne konuşuyordum ne hareket ediyordum. Ağlıyordum,sadece ağlıyordum...

İki kuvvetli kol beni bir anda kaldırıp yatağa koydu.Başımı kaldırıp baktığımda bir çift su yeşili gözle karşılaştım.Gözleri öyle güzeldi ki buludunduğum şu durumda olmasam saatlerce izleyebilirdim.Fakat zorda olsa o güzel gözlerinden gözlerimi çektim.

Ama biliyordum ki benim hayatımda kimseye yer yoktu ben dışardan bakıldığında bir deliden ibarettim.Ve benim bundan sonra nefes almamım sebebi İNTİKAM olucaktı.Bana-bize-bunu yaşatanlardan intikamımı alıcaktım.Birini sevemezdim, birine aşık olamazdım.En azından öyle umuyordum...

Yavaş yavaş kapanan gözlerimi kapatıp uykuya teslim oldum.

O başkasını sarsın,sen sigaranı
Bir derdi var dinle dumanını...