Bölüm5:Küçük çocuk!

33 14 7
                                    

.....Odaya girdiğimizde ise gördüğüm şeyle ağzım iki metre açık kalmıştı...Bunun burada ne işi vardı?

...

Şuan karşımda gördüğüm şeyle direkt arkamı döndüm zaten döner dönmez Bora'yla göz göze geldik

"S-sen ama bu-nu"...Konuşamıyordum kelimeler boğazımda düğümleniyordu o sırada Bora iyice bana yaklaşıp kolumu tuttu ve odadan çıkardı

"Bu o değil sakına bişey çaktırma!" ...Ne diyo bu mal ya!

"S-sen manyaksın bu o değil ne ya!? Bu o işte aynısı ne demek bu o değil!" ...Ona karşı bağırmamla çatık kaşları iyice çatıldı...

"Kes sesini! Bu o değil dediysem değil! Seni ilgilendirmeyen konulara burnunu sokma!"...

"Seni ilgilendirmeyen konular dediğin içerdeki adamın aynısınımı artık yoksa kendisini mi bilemicem ama yanımda öldürmen mi? Veya öldürmüş gibi yapıp öldürmemen mi? Hı hangisi!"

"Offf söylemezsem susmayacan anlaşıldı! İçerdeki adam öldürdüğüm adamın kardeşi ve çok benziyorlar. Anladın mı?"

"A-anladım ama.."

"Aması seni ilgilendiren konular değil!" ...Bu adam niye böyle ya!

"Haa bu arada bunu birinden duyarsam çok fena olur haberin olsun!"

"Sürekli aynı tehditi söylemekten yorulmadın mı?"

"Karşımda küçük bi çocuk varken..."...durdu ve beni baştan aşağı süzdü...

"Yok yorulmadım"

"Senin karşında çocuk yok ben büyüğüm bir kere!"

"Dur pardon reşit olmuşmuydun sen ?"......Gerizekalı ne diyo!

"Olmuştum! Olalı 3 sene oldu!"

"Aman da aman ne kadar büyümüşsün sen öyle 20 yaş ne kadar da büyük"

"Ha ha ha! Ne kadar da komiksin sen öyle!"

"Öyleyimdir"....Dedi ve göz kırpıp gitti yok ben burda daha fazla kalamıyacam...tam kapıya doğru yönelmiştim ki kolum tutuldu arkamı döndüğümde Erva,Meriç,Asaf sıralanmışlar bana bakıyorlar gözüm koluma kaydığında Asaf elini çekti ve

"Nereye gidiyorsun?"

"Evime"

"Hani kalıcaktın?"...Erva yine o tatlı sesiyle bana baktı..

"Yok Erva daha sonra ben eve gitsem iyi olur"...Asaf ve Meriç bir adım yaklaştılar ..

"Biz bırakalım o zaman "

"Teşekkür ederim ama kendim giderim"...Tam ağızlarını açtılar itiraz edecekler di ki Bora beyimizin sesi duyuldu..

"Tek başına bu saatte dışarı çıkamazsın bizimkiler götürür seni"....Beyimize bak sen bide ne yapacağımı söyleyip emir  veriyor...

"Ne yapmam gerektiğini ya da kiminle gidip gitmeyeceğimi sana sorduğumu hatırlamıyorum!"....Bu söylediğim komikmiş gibi güldü..

"Hatırlamaman normal çünkü sormadın ben öyle istiyorum bu biiirr. Ve ayrıca küçük çocuklar bu saatte dışarı çıkmazlar bu da ikiii." .....Sinirimden tırnaklarımı avuçlarıma geçiriyordum resmen!...

"Senin İSTEDİĞİNİ yapmayacam bu biiir. Ben küçük değilim bunu yüz defa mı söylemem gerekiyor anlaman için bu da ikiii!"...Ben daha lafımı bitiremeden çatık kaşları olabildiğince çatıldı...

KRANLIĞI İÇİNE GÖM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin