The Way I love You - COMPLETE

Chapter 13

Gracella

"Kumain kana!" sabay lapag ng pagkain sa harap niya.

"Bakit parang galit ka?"

"Hindi ako galit na iinis kang ako sayo"

Tumalikod na ako sa kanya. Hindi talaga ako makapaniwala na pumunta siya dito para lang mag sorry. Masyado kasing mataas ang pride nuya buti na lang nga nataohan na siya na maling mali talaga ang ginawa niya. Nakita niya kaya ang picture namin ni Vector. Sana lang hindi dahil hindi kami friends ni Lawrance sa facebook. Wala akong balak na i accept siya baka saki kong ano na naman ang maisip niyang kalokohan sa facebook.

Dala ang malamig na tubig bumalik na ako sa sala. Nakatingin lang siya sakin pero umiwas ako. Nakakailang kasi kapag siyang ang tumitingin sakin parang nakakadiri.

"Bakit hindi ka pa kumakain?"

"Sabayan mo kaya ako. Nakakalongkot kaya ka pag magisa ka lang tapus wala kang kasama. Bilang bisita mo dapat samahan mo ko."

"Busog pa ako. Ikaw na lang ang kumain."

"Hindi na lang ako kakain."

"Sige na nga, kakain na ako."

Nilagyan ko na ng kanin ang plato niya. Dinamihan ko na dahil alam kong gutom na siya. Nilagyan ko na rin ng adobong manok, sana lang masarapan siya sa niloto ko.

"Ano pang tinitingin mo sakin. Kumain kana bago pa lumamig ang pagkain mo."

"Suboan mo kaya ako." nagpacute lang sakin at inabot niya ang kutcharita sa akin.

Kinuha ko agad ito mabilis na inihampas sa kamay niya.

"Aray naman, sadista ka talaga. Parati mo na lang ako sinasaktan."

"Kumain ka na kasi! Tandaan mo nasa bahay kita ngayon."

Kinuha na niya ang kutcharita sa kamay ko at nagsimula na siyang kumain. Ang daming pangsalita kakain lang naman. Kinuha ko mo na ang cellphone ko at ni reply si Vector. Nakalimotan ko na nagiwan pala siyang ng message sakin sa messenger. 

Vector
Sorry pala kani na.

Gracella
Wala yun, dapat nga ako ang hihingi ng sorry sayo dahil sa inasal ni Lawrance.

Vector
Okay lang yon. Baka nagse-selos lang siya. Ang sweet kasi natin.

Gracella
Anong sweet ka dyan. Kakain na mo na ako.

Vector
Eat well and take your time.

Gracella
Seen

Bumalik na ako sa pagsubo ng pagkain. Kinikilig talaga ako kay Vector kahit na kani na lang kami nag kita. Totoo pala ang salitang love at first sight. Ngayon hindi na siya ma wala wala sa isip ko.

"Hoy! Para kang ahas dyan na hindi ma pakali." seryoso wika nito at na ka tingin lang siya sakin.

"Paki mo. Wala kang pakialam kong ano man ang gawin ko dahil bahay ko naman to."

"Sino ba yang ka chat mo?"

"Bakit mo naman na tanong?"

"Naninigurado lang ako. Baka pakiligin ka lang niya at tapus iwanan."

"Wala kang paki. Hindi naman ikaw ang masasaktan."

Tumayo na siya at inilagay na niya ang kanyang plato sa lababo. Marunong rin pala siyang maglinis. Sana lang para kasing napipilitan lang siya na pakisamahan ako ngayon.

At ano naman ang paki niya. Hindi ko nga pinapakialaman ang love niya. Tumayo na ako at nilinis ang pinagkainan namin. Hinayaan ko na mo na siya sa ginagawa niyang paglilibot sa bahay ko. Hindi naman niya mapapasok ang kwarto ko dahil ni lock ko yun. Mahirap na baka pumasok na lang siya bigla at ma kita niya pa ang tinatago ko.

"Gracella, bakit ka pala lumipat ng Maynila?"

"Wag mo ng itanong hindi ko naman sasagutin yan."

"Nagtatanong na nga ako sayo tapus hindi mo naman sasagutin. Gusto ko lang naman malaman ang buhay mo noon at ang dahilan kong bakit ka nan dito."

"Kong sasabihin ko sayo may maitutulong ka ba?"

"Paano ko makakatulong kong hindi mo naman sasabihin sakin kong bakit ka nan dito."

"Alam mo Lawrance may mga bagay na dapat itago na lang at hayaan na. Hindi lahat pweding mong sabihin."

"Hindi naman yan ang gusto kong marinig sayo. Ang sa akin lang gusto kitang makilala."

"Bakit hindi pa ba sapat sayo na kilala kita at kilala mo ko?"

Padabog itong lumapit sakin. Nang nasaharapan ko na siya biglang nag seryoso ang mukha niya. Agad ko siyang tinulak papalo sakin baka kasi nakawan na naman niya ako ng halik.

Pero imbis na napalayo siya sakin mas lalo lang siyang tumapit sakin. Tinignan ko lang ang mga mata niya. Hindi ko alam kong bakit hindi ko siya magawang itulak ulit. May kong ano ang pumipigil sakin na gawin iyon.

"Gracella, pwedi bang bukas mo naman ang puso mo para sakin." seryosong sabi nito.

Dahan dahan na lang lumapit ang mukha niya sakin. Bahala na kong ano man ang mangyari. Ipinikit ko na lang ang mga mata ko at hinintay na dumampi ang mga labi niya sa labi ko. Pero wala akong may naramdaman kaya muli kong binuksan ang mata ko at buong lakas ko siyang hinampas ng makita ko ang itchura niya. Nakatirik lang ang mga mata nito habang nakalabas ang dila. Inaasar niya talaga ako.

"Aray, nagiging sa dista ka na naman. Kani na hinampas mo ako ng kutchara ngayon naman sinampal mo ko."

"Ikaw talaga, kainis ka!"

Tumalikod na ako sa kanyang. Nakakahiya tong ginawa ko. Umaasa naman ako hahalikan niya ako pero pinagtri-tripan niya lang ako. Sana hindi niya ma halata na namumula na ang pisngi ko.

"Bakit ka tumalikod. Nahihiya ka ba sakin?"

"Layo'an mo nga ako. Sarap mong patayin."

"Ang sabihin mo! gusto mo lang na halikan kita ulit. Pero pwedi naman kitang halikan sa ngayon ka pagtumingin ka sakin ulit."

"Ai'Saraleo!"

Dakilang manyak talaga siya. Hindi ko na lang siya pinansin at naglakad na ako papunta sa sala. Sana hindi ko na lang siya pinapasok. Nagmukha pa tuloy akong tanga sa harap niya. Bakit ba kasi umaasa ako na hahalikan niya ako. Sino naman ako para wagin niya ulit sakin yun.

"Gracella, gusto mo bang ituloy natin yong kiss?"

Tinignan ko lang siya ng masama. Nang aasar pa talaga siya. Sarap niyang sunogin ng buhay.

"Bastos, umalis ka na nga. Baka hinahanap kana sa inyo."

"Sinabihan ko na si Mama na dito ako ma tutulog sa inyo para naman makagawa na tayo ng baby."

Hindi ko na talaga na pigilan ang sarili ko at hinagis ko sa kanya ang unan ko.

"Bakit ba ang hilig mong manakit. Paano kong magasawa na tayo. Ganito na lang ba ang gagawin mo sakin."

"Lawrance hindi na ako na tutuwa sayo. Pagako na puno papatayin talaga kita."

"Ang sabihin mo mamahalin mo ko. Sige na nga hindi na kita kukulitin alam ko naman na kinikilig kana."

"Umalis ka na nga!"

"Hito na aalis na ko. Hindi na ako lalapit sayo baka saktan mo lang ako. Basta kong gusto mo ng halik ko pagbibigyan kita. Bye! I love you Gracella."

Nagwave na siya sakin at agad na siyang lumabas ng bahay. Huminga na muna ako ng malamin at sa wakas wala na siya. Hanggang kailan niya ba ako pagtri-tripan.

'Hito ang tanan daan mo Gracella wag kang maiinlove sa kanya. Hindi ka niya mamahalin!" wika ng utak ko.

'Gracella, sundin mo ang sinisigaw ng puso ko.' pagsadalita ng puso ko.

Hindi ko na lang sila pinansin at sinubsob ko na lang ang mukha ko sa unan. Nakakainis ka talaga Lawrance.

---