Ile razy wykrzyczałam mu, że go nienawidzę? Prawdopodobnie wystarczająco, żeby każdy o tym wiedział. Nikt nie wyobrażał sobie z jaką to ulgą odetchnęłam gdy rok przede mną opuścił nasze liceum. Tego dnia skończyły się przezwiska i szarpaniny. Nigdy więcej nie usłyszałam od niego, że mój ulubiony zespół jest "gejowski". Nie usłyszałam wrednego komentarza na temat mojej fryzury lub okularów. Ostatni rok nauki spędziłam na spokojnym poprawieniu zachowania, które przez pewnego kretyna było niemożliwie złe i ubieraniu się w ciuchy, które on wyśmiewał. Pamiętam jego inicjały zapisane na ławce i wzrok mówiący "Już nigdy się nie spotkamy, Hamilton".
W tej szkole, a właściwie opuszczając ją każdy zostawiał po sobie ślad na ulubionej ławce. Oczywiście... Dyrektorka wpadała w furię, przez co przechodząc pod jej gabinetem usłyszeć się dało wrzaski i prośby rzucone w stronę pani Carter o próbę zmycia markera. Nigdy jej się jeszcze nie udało.
Ja opuszczając budynek placówki czułam, gdzieś tam głęboko, że zaczynam nowe życie. Normalna sprawa. Osiemnastolatka, która ma dwie drogi do wyboru. Pierwsza, to pójście na studia, a druga to spełnienie marzenia i zwiedzenie świata. Rodzice podsunęli jej świetne studia na drugim końcu kraju, z których zrezygnowała, bo matka zachorowała. Historia jak z filmu.
Pomagałam jej dzień w dzień przez ostatnie dwa lata, aż do momentu moich dwudziestych urodzin. Wtedy to ona pomogła mnie. To co zrobiła, to było coś co sprawiło, że naprawdę chciałam wrócić do czasów szkolnych, bo wtedy wszystko było łatwiejsze. Zrobiła to chociaż nie musiała.
Moja mama postanowiła się odwdzięczyć za opiekę nad nią.
Witam osoby, które się tu zebrały, w mojej nowej książce :) Ktoś kto przeczytał moje fanfiction z Teen Wolf wie, że czasem trochę ciężko mi idzie pisanie, ale jestem osobą, której ciężko zrobić jedną rzecz bez zabrania się za drugą i trzecią w tym samym czasie. Poza tym moje ADHD nie pozwala mi na usiedzenie w jednym miejscu i skupieniu się na pisaniu hah Mniejsza z tym... Mam nadzieję, że podoba wam się prolog ;D
Lila XX
CZYTASZ
Hotel Walls
Teen Fiction"Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu." ~ Mark Twain ©2020
