Love of the Sky

• PROLOGUE •

Ako nga pala si Adrian 20 yrs Old pinanganak sa San Angeles Pampangga lumaki akong nasusunod lahat ang mga luho halos lahat ng gusto ko naibibigay ng daddy ko hanggang sa isang araw nagkasakit si daddy hindi ko alam kung papaano anlakas lakas nya lang kahapon pero bakit biglang naging ganito.

Tulad ng sinabi ko lumaki akong marangya ang buhay nihindi ko naranasan maghirap,  napakabait ng daddy ko saakin ngunit ito naman ang kabaliktaran ng mommy ko ang totoo kong mommy ay matagal ng patay sa madaling salita yung asawa ni dad ngayon ay yung kabit nya na nagsisilbing mommy ko ngayon mommy nga ba?  Isa ito sa dahilan ng pagkamatay ng mommy ko i was a child when i see my fathers cheating my mom, Oo aminado kong ganun si dad pero yung kabaitan nya saakin bilang anak niya hindi nawala yon hanggang sa lumaki ako kasama ang kabet ng daddy ko.

Sobra ang mga naging pasakit ko sa madrasta ko nung bata pa ako so eto na nga dito nako nakaranas ng pasakit at hirap ng maliit pa ako grade 4 pako nito at tila mihindi manlang ako makapalag sa tuwing mag kakasalubong kami ng kabet ng daddy ko bigla na lang niya hahawakan ang braso ko at ikinakaladkad nya ako sa lupa grabe ang iyak ko nun...

My daddy was busy in his business isang beses lang sya umuuwi sa loob ng isang linggo at kami ng madrasta ko at ang aking yaya ang naiiwan sa loob ng mansyon

Sobra ang tiwala ni dad doon sa madrasta ko kahit kailan sa buong buhay ko nihindi ko itinuring pamilya ko yung babae nayun kasalanan nya kung bakit namatay ang mommy ko, namatay ang mommy ko dahil sa heart attack o pag tigil ng tibok ng dibdib nito ng makita niyang nakikipag lampungan ang daddy ko sa babaeng yon.

Inaamin ko galit din ako kay dad pero wala akong nagawa nung araw nayun dahil bata palang ako dinala ko lahat ang ginawa saking pagmamaltrato ng madtrasta ko hanggang sa lumaki at nag binata ako

"Angganda talaga tignan ng  no kapag ganito kaganda yung titignan mo sobrang nakakawala ng stress". Mahilig talaga ko tumambay sa likod ng bahay namin tuwing umaga at gabi lagi kong pinipictureran yung mga magagandang view ng stars sa langit sobra ang gaganda nito kasing ganda ng ngiti ng mommy ko nung nabubuhay pa sya i always missing her,  i always miss her smile and i miss her hugs nihindi ko manlang sya nakasama ng matagal.

Sabi nga nila eh "Aanohin mo ang yaman mo kung incomplete family ka naman".

___•END OF PROLOGUE•__

Thanks For Reading Ily! <3