Asg ကို မစလိုက္ရပဲ သံုးေယာက္သား ကားစီးၿပီး ျပန္လာၾကရေတာ့သည္။ထူးတန္းစြာႏွင့္ မိမြန္သည္စာလုပ္ဖို႔ေမ့ေနသလား... လင္ေပးစားေနရရင္ စာလုပ္ဖို႔ေမ့ စားဖို႔ေမ့ ေသာက္ဖို႔ေမ့ အိပ္ဖို႔ေမ့... ေက်းဇူး!
အသြားတုန္းက ပိုင္ေဇက အေရွ႕မွထိုင္ပင္မယ္ အျပန္ၾကေတာ့ ပိုင္ေဇက ေနာက္ခန္းတြင္မွိန္းၿပီးသာ လိုက္လာသည္။ဒီေန႔ ဘာလို႔ပင္ပန္းတယ္လို႔ခံစားေနၾကလည္းမသိဘူး။
တိုက္ခန္းေအာက္ ကားပါကင္ကို ေရာက္ေတာ့ ပိုင္ေဇကားေပၚကဆင္ၿပီး အေရွ႕ခန္းကႏွစ္ေယာက္ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"နက္ဖန္ မွေတြ႕မယ္ ေနာက္က်ရင္လည္းေနာက္က်မယ္...asg ကိုဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ."
မိမြန္သည္ သူ႔လက္ကိုကိုင္ကာ ျပံဳးလ်က္ဆိုသည္။
"Asg ကို ငါလုပ္ခဲ့မယ္ နင္လံုးဝစိတ္ပူစရာမလိုဘူးပိုင္ေဇ...ဒီညက ကိုၾသရ စီမွာအိပ္ရမဲ့ နင့္ေနာက္ဆံုးညပဲသိတယ္မလား.. ဒီအခြင့္အေရးကိုလံုးဝလက္မလြတ္နဲ႔"
ပိုင္ေဇသည္ မိမြန္လက္ကေန ႐ုန္းထြက္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကို မနာေအာင္ေခါက္လိုက္သည္။
"ဘာေတြေျပာေနတာလဲ..."
ခြန္းသသည္လည္း မိမြန္ကို မႏိုင္ေတာ့သည္မို႔လ်စ္လ်ဴ ရႈလိုက္သည္။ပိုင္ေဇ့ကိုၾကည့္ကာ
"နက္ဖန္ငါဝင္ေခၚရမလား.."
"ေနေန...ငါဘာသာလာမယ္..."
"Ok သြားၿပီ.."
ကားဘီးစလိမ့္သြားသည့္တိုင္ေမျမတ္မြန္သည္ ေခါင္းေလးျပဴ ထြက္ကာ ပိုင္ေဇ့ကို လက္ကေလးျပရင္း
လွမ္းမွာေနေသးသည္။
"ပိုင္ေဇ...ပိုင္ေဇ...ငါစိတ္ခ်မယ္ေနာ္..."
ပ္ုင္ေဇသည္ ထြက္သြားသည့္ကားေလးကိုၾကည့္ၿပီး တခ်က္ရီေမာလိုက္သည္။ကံေကာင္းေပလို့ သူ႔မွာ ဒီလိုသူငယ္ခ်င္းေလးေတြရွိတာ..
ဒါမဲ့လည္း ခြဲခြာၿပီးေနေနရတာပဲ...စိတ္ခ်င္းနီးေနဖို႔သာအဓိကဆိုပင္မယ့္ လူခ်င္းအၿမဲေတြ႕ေနရေတာ့ေကာ ပိုမေကာင္းဘူးလား!
ဓာတ္ေလွကားစီးေနရင္းႏွင့္ပင္တကိုယ္လံုးကေလးလံေနသလိုပင္။
ပိုင္ေဇသည္ ဆံုးသြားတဲ့အေမကို သတိရသြားသည္။
အေမဆံုးေတာ့ သူ႔အသက္က ၁၃ႏွစ္ရွိေနၿပီ။အရာအားလံုးကိုေသခ်ာ ျပတ္သားစြာ မွတ္မိႏိုင္တဲ့အရြယ္ေပါ့။သူ႔အသက္ ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္အထိ အေမက သူ႔ေဘးတြင္အိပ္တုန္း။ငယ္ေသး၍ အေမသူ႔ေဘးမွာလာအိပ္လွ်င္ေပ်ာ္ေနတာပဲ။သီးသန္႔ဆန္ေနတဲ့ အေဖနဲ႔အေမ့ရဲ႕ဆက္ဆံေရးကိုသတိမထားမိခဲ့။ ေဆးေတြေသာက္ေနတဲ့အေမ့ကိုေမးေတာ့ ေခါင္းကိုက္ ဗိုင္နာလို႔ပါဆိုၿပီး ျပံဳးျပံဳးေလးသာေျဖသည္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အေမေဆးရံုတင္လိုက္ရတယ္ မွတ္မွတ္ရရ ျပင္ဦးလြင္ ေရာက္ေနတုန္းျဖစ္သည္။
အစာအိမ္မွာ အနာျဖစ္တာတဲ့...အနာလို႔ပဲ ထင္ခဲ့တာ... ကင္ဆာျဖစ္ေနမယ္မွန္း သူဘယ္သိပါ့မလဲ..ေမေမက ႀကိတ္ၿပီးကုေနခဲ့တာေလ။ခြဲစိတ္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ပင္မဲ့ အေမကေတာ့ ျပန္မထလာခဲ့ေတာ့ဘူး။သူအသက္ ဆယ္သံုးႏွစ္မျပည့္ခင္မွာပဲ အေမက ဆံုးသြားတယ္။
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး အိမ္ေပၚကို တက္လာတဲ့ ေဒၚမ်ိဳးမ်ိဳးခင္နဲ႔သူ႔ရဲ႕သားေၾကာင့္ ပိုင္ေဇသည္ အရာအားလံုးကို နားလည္သြားခဲ့ရသည္။ေပၚတင္ေဖာက္ျပန္ခဲ့တဲ့ ေဖေဖနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ငိုေႂကြးေနတဲ့မိခင္။ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးထက္မွာ အျပံဳးပန္းေတြဆင္ၿပီး သူ႔ေရွ႕တြင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့မိသားစုက
ခ်က္ခ်င္းကိုေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။မိသားစုဆိုလို႔ေဖေဖသာက်န္ခဲ့သည္မို႔ ေဖေဖ့ကို အျပစ္မတင္ခဲ့ပင္မဲ့ ခြင့္လည္းမလႊတ္ခဲ့ပါ။မ်ိဳသိပ္ျခင္းေတြနဲ႔ေရာင့္ရဲခဲ့ရသည္။ေမေမသည္ ဘယ္လိုစိတ္မ်ိဳးနဲ႔အားတင္းခဲ့ပါသလဲ ဆိုတာကို သူမေတြးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္။
အၿမဲတမ္းေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ေကာင္ကလည္း နာက်င္မႈကိုသက္သာေစဖို႔ျပံဳးေနရတာလည္းျဖစ္ႏိုင္တာပဲ...
ကိုၾသရေကာ သူ႔လိုပဲမလား။အေမမရွိေတာ့ဘူး။အကိုရွိပင္မဲ့ အကိုကလည္းေဆးရံုေပၚတြင္။
YOU ARE READING
My Boyfriend is a traffic police
Romanceမီးနီျဖတ္ေမာင္းတဲ့ယာဥ္ထိန္းရဲဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုေျပး ျမင္ပါ ဒဏ္ေၾကးအျဖစ္ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုေပးေဆာင္ပါ့မယ္ ခ်လံကေတာ့ မင္းအခ်စ္နဲ႔ျဖတ္ေပးလိုက္ေပါ့.... ၾသရေမာင္ Unicode မီးနီဖြတ်မောင်းတဲ့ယာဉ်ထိန်းရဲဆိုရင် ကိုယ့်ကိုပြေး...
