Aspiring Heroes

Chapter One: Ang Kasiyahan ni Coleen Michael Sanchez :-)

Coleen's Point of View

Ang ganda talaga pag may superpowers ano?? Lipad doon, lipad dito. Makikita mo talaga ang view sa ibaba. Hoyyy!!!! Wag kulayan ng green ang utak. What I meant was yubg mundo, ang mga magagandang tanawin at ang mga tao. Pero posible ban magkapowers ang isang tao?? Ayy!! Nevermind.. IMPOSSIBLE. Pero posible ba talagang magkapowers tayo?? Namaaaaaann.. gusto ko kasing magkapowers ehh.. Pagpasensyahan nyo na ako.. Hibang na ewan lang.. -_-

''Hoyyy Coleen Michael Sanchez!!!! Tulala ka nanaman!!!'' Natauhan lang ako sa pagsigaw ng pinakakamamahal kong bestfriend na si Jess. Pasigaw pa kasi ehh >_<
''Oh?? Bakit??''reply ko.
''What on Earth are you thinking of??''pasigaw nanamanna sabi ni Jess.
''Mars...'' nang biglang................
''Waaaaaaaaahhhhhh'' aray, ansakit nun ahh... Sinabunutan ba namn ako T_T..
''I am seriously speaking here!!!'' Wowww paduling duling pa!! (Di ko kasi alam term... vasta yung pataray..)
''Then??'' At ulit,, sinabunutan nanaman ako..
''Aray!! Ouch!! Ansakit!!'' Para na akong dummy na pinagpractisan ng kung-fu dito. T_T
''Ano? Seseryosohin mo na ba ko o hindi!?''
''Oo na!! Oo na''
''Bat ba tulala ka nanaman??''
''Ehh kasi nman...''
''Ehh kasi nman ano??''
(Patalastas.... location nga pala namin ay sa canteen... recess kasi ngayon. END OF PATALASTAS)
''Gusto kong magka-superpowers ehh''
At *pook* (sound effect yun ahh)
''Aray!!''
*TINGILINGILING* (sound effect yun ng bell)
''O sige bess una na ko ahh, may tatapusin pa kasi akong assignment''sambit ni Jess.
''Okay'' prang ang bipolar naman nun. -_-
Ay teka di ko pa ini.introduce sarili ko.
Hi I'm Coleen Michael Sanchez , 18 years old. 2nd year college dito sa Kapangyarihan State Unversity. Oh ha! Pangalan plang ng university namin likee na like ko na...

(Sa may hallway)

"Uy girl nakita mo ba ang balita kagabi??'' Balita?? Ano kaya yun? Maka-eavesdrop na nga
''Hindi ehh, saan ba tungkol ang balita??''
''May namatay daw'' ayy tenge n_n namatay lang pala...
''Ano raw ang dahilan??''!
''Sabi sa balita, it could be superpowers daw ang dahilan!!'' Superpowers?? Could it be real!!!!! Humaygadss!!
''Weeeeeehhhhh!?!???!!!! Are you joking?!''
''No! I'm telling the truth. Nakita ko talaga sa balita!! Nabalitaan ko nga dito lang yun malapit sa campus eh..'' Waaaaaahh!kung totoo nga yun!! Chance ko na to.. matanong ko nga sa kaniya
''San ba banda?''tanong ko

''Hindi dito naganap ang krimen pero taga-rito daw malapit sa campus ang kriminal. Sa may.....yung bahay na malaki sa may eskinita.. doon malapit sa siomai-yan'' siomai-yan?? Yun bang yung tindera ay parang ewan yung mukha? At ang katawn namay parang pinaghalong mais at gorilla??
''Okay! Salamat sa info! :D ''
''You are welcome''
Maglalakad na sana ako patungo kay Jess para ibalita ang napakagandang balita nang may bumunggong lalaki sakin.
''Aww!'' Natumba ako.
''Sorry sorry! Di ko sinasadya.'' Tinulungan niya akong makatayo.
''Okay lang yun.'' Tumingin ako sa kaniya... O-O...
''Miss? Miss?'' Tulala ako doon ahh. Nakita ko lang naman ang napakasikat or lets say hearthrob ng KSU!!
''Ah?! Eh!?'' Patay patay! Baka nahuli niya akong nakatitig sa kanya?
''I have to go na pala! I'm so sorry na nabunggo kita! I was so dumb that time!!'' Sinabi ko iyon habang nakatakbo. At pasigaw pa!! Ill-mannered ko talaga!! Nahiya ako doon na ewan ahh >_< Kumakavog ang heart ko nang pakalakas lakas!
''No need to say sorry! It is also my fault! I was so enjoy listening ''Geek In The Pink'' dito sa headphones ko kaya di ko namalayang may tao na pala sa harapan ko!! Sorry din :-) !'' Woww ampoliiiiiiite!! Nakakinlove<3.......teka. anong sabi ko?? Love ba??! Nah!! Erase erase,,!!