ბიჭი ფანჯარასთან იჯდა,მზის სხივები სახეზე ეფიცხებოდა,მოწსონდა,ათბობდა და ამით სიამოვნებას იღებდა.წიგნს წყნარად კითხულობდა,ხელს არავინ უშლიდა.ესესაა გვერდს ამთავრებდა და ზარის ხმა მოესმა,ამიტომ კარებთან მივიდა და გააღო.
-ამდენი ხანი რას აკეთებდი?-სახლში შევიდა და კარები დახურა.
-წიგნს ვკითხულობდი.რამე სასწრაფოა?-დაჯდა და წიგნის კითხვა გაგრძელა.
-არა რაუნდა იყოს,დღეს კლუბში ვაპირებთ წასვლას წამოხვალ?
-სავარაუდოდ კი,დღეს გეგმები არ მაქვს.-წიგნს თვალს არ აშორებდა. თეჰიონი გაბრაზდა.
-რა წერია მაგ წიგნში ისეთი რომ თავს არ ყოფ?- თეიონმა წიგნს ხელი ჰკრა და გადაგდოო.
-შეგეძლო უფრო ფრთხილი ყოფილიყავი,მაგრამ ვის რაში ადარდებს წიგნი.-მარკს გაეცინა.
-ასე რა.-თეიონმა გაიცინა და მარკს ახედა.
-კლუბში კიდე ვინაპირებს წამოსვლას?
-იუტა,ხო იცი მას მოსწონხარ და თუ შეგიძლია ცოტა თბილად მოექეცი ზედმეტად უხეში ხარ.-წაიწუწუნა თეიონმა.
-ღმერთო ოღონდ ეგ არა.საჭიროა ყველგან დაგვყვებოდეს?რითვერ გაიგო,რომ არ მომწონს.შემეშვას ბილოსდა ბოლოს მომაბეზრებელია!-ჩხუბით თქვა და თავისი უკმაყიფილო სახით შეხედა.
-მე რის გაკეთებას მთხოვ?
მარკს არამზე პასუხი არგაუცია უბრალოდ დააიგნორა. მის ოთახში ავიდა გაემზადა და სახლიდან გავიდნენ.
თეიონიც და მარკის საშუალო ფენის წარმომადგენლები იყვნენე.ისინი უნივერსიტეტში სწავლობდნენ,ერთი თვის დაწყებული ჰქონდათ უნივერსიტეტი.ისინი კარგად სწავლობდნენ და ამავდროულად საოცრად მიმზიდველები იყვნენა.ყველა მათ დასტრიალებდა თავს მაგრამ ყურადღებასაც კი არ აქცევდნენ.
თეიონი ყველას ერთი ღამისთვის იყენებდა,თოჯინასავით,მაგრამ რეალურად თეიონი არ იყო ეგეთი.არც პარტნიორები იყვნენ უარზე რადგან იციდნენ,რომ მეტს არუნდა ელოდნენ ამიტომ მასთან ერთი ღამითაც კი კმაყოფილდებიდნენ.მას სჭირდებიდა ისეთი ვინმე ვინც მას და მის პერსონას შეიყვარებდა და არა ისეთი რომელიც მასთან მხოლოდ გარეგნობის და რეპუტაციის გამო იქნებოდა.აი მიზეზი თუ რატო იყო თეიონი თავისუფალი.
