Bir ağıtta bin kelime var. Her kelimemde bin acı var. Nasıl güzel sevip ne güzel umutlar yeşertmiştim adının geçtiği her satırda her yolda. Şimdi o yolları yalnız yürüyüp adının geçtiği satırları yalnız yürüyorum. Bir şarkı nakaratında takılı kaldım bu aralar' bir aşkı bir derde saldım'. Takılı kalıyorum işte bazı parçalarda bazı parçalara parçamı bırakıyorum. Ya elimi ya kanımı.
Bir bahçeyi eziyorum. Adının geçtiği sana papatyalar ektiğim bahçeyi eziyorum. Adını silip çiçekleri koparıyorum. Bana ait olmayan o ellerini o saçlarını bilmek istemiyorum. Artık alıştım yokluğuna varlığın olsa bu kadar alışmazdım tebrikler kazandın ve başardın unutturdun kendini yaralı kalp mezarlığıma gömdüm seni. Öyle bir yangındı ki bu su dökmek istemedim.
Ve umarım bu hikayenin sonunda şizofrenimdir aslında sen hiç olmamışsındır...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mecaz Adam
PoetryArkadaşlar umarım beğenirsiniz. Ve beğenirseniz oylama yaparsanız çok sevinirim. Bu muydu benim Cezam ?