"Hazır mısın?"... Aurora Diana'ya seslenirken Diana üstünü düzelterek geliyordu...
"Hazırım.." Aurora kızın hazırlandığını gördüğüne şükretmiş içinden 'sonunda' diyerek arabaya doğru ilerlemeye başlamıştı...
Diana binmiş olduğu arabanın arka koltuğuna çantasını bırakıp önüne dönerken Aurora ona siyah bir şal uzatmıştı...
Aldığı siyah şal ile kafasını örterken dikiz aynasından kendine bakıyordu... " Matem havasında gözüküyor muyum?"
Aurora kendisine yöneltilen soruyu cevaplarken yola odaklanmaya devam ediyordu..." Kesinlikle "...
" Bu sefer rol yapmayacağım..." Söylediği sözler içinde büyük bir etki yaratsa da kendisini kısa sürede toplamayı başarmıştı... Rol yapmayı sevmezdi ama gerektiğinde çok güzel yapardı...
"Gerçekten mi?" Aurora şaşırmıştı... Bu zamana kadar başlatmış oldukları oyunu devam ettireceklerini düşünüyordu...
"Evet.. Çünkü rol yapmama gerek kalmayacak.." Genç kız durgunlaşmıştı...
Bu zamana kadar olanların bir çoğu gerçekti.. sadece olayların başlığı 'oyun'du.. daha yeni başlıyorlardı halbuki.. Diana sanki içinde bitmiş gibiydi... Dışarıya yansıtmıyor oluşu bu halinin fark edilmesinin önünde bir engeldi... Kafasını kaldırıp önce yola baktı... Sonra da gökyüzüne... Derin bir iç çekti...Annesini hatırlamıştı.. Bir Annesi vardı... Diana kendisine onu örnek alıyordu... Onun gibi kimseye ihtiyaç duymayan.. Kendi ayakları üzerinde duran... Zorluklara göğüs geren... Mükemmel bir kadın olmak istiyordu...
Elde ettiği güçleri onu bir yere kadar taşırdı... Bir gün bu güçlerin elinden alındığını hayal ediyordu... O zaman da tıpkı şu anda olduğu kadar dimdik durabilecek miydi??
Aurora onun bu düşünceli halini fark ettiğinde bir sorun olduğunu düşünmüş kızın kafasını dağıtmak için ona en iyi gelen şeyi yapmıştı...
Radyoda çalan şarkıyı dinlerken Diana'nın kendisine döndüğünü fark edip yola bakmaya başlamıştı...
Diana düşüncelerinden sıyrılmıştı çalan şarkıyla beraber... Ruh hali bir anda değişmiş neşesi yerine gelmişti...
" İyi misin? "... Aurora merak ettiği bu soruyu sorduktan sonra onu izlemeye başladı..
" Her zaman.." söylediği bu söze alışmıştı Diana...
Diana: Bu arada ne kadar kaldı?
Aurora: On dakika içinde oradayız
Diana: O zaman hızlan.. Hız yapalım biraz...
Aurora: Hayır hız yapmayacağım..
Diana: Öyle mi? Sana seçenek sunduğumu hatırlamıyorum..
Söylediği sözden sonra sırıtırken Aurora'nın kafasının yanına yaklaşıp elinde oluşan ateşi gösterdi...
Aurora: Onunla beni korkutamazsın..
Diana: Biliyorum... Ya gaza basan ayağını dondurursam... Muhtemelen ölürüz ne dersin?
Diana gülmeye başlamıştı.. Aurora ona eşlik ederken 'Bu kız tam bir deli' diye geçiriyordu içinden...
Aurora tuhaf bir heyecana kapılmış ve gaza daha sert basmaya başlamıştı..
Diana arabanın camından kafasını çıkarıp bağırırken tek kolunu dışarıya uzatıp vücuduna değen rüzgarı hissediyordu... Özgür olduğunu.. Kendi olduğunu...
.....
Mezarlığa vardıklarında Diana inmiş Aurora ise kendisini aradığında geri döneceğini söyleyerek kızın yanından ayrılmıştı...
