Wat ik denk

Hoofdstuk 46: Ze wil je alleen maar bedanken

De volgende morgen word ik helemaal tegen Reins lichaam opgekruld wakker.

Zijn handen zijn om me heen gewikkeld en zijn lichaam verwarmt me tot binnenin.

'Goedemorgen, Jules,' zegt Rein met een krakende stem en ik verplaats een beetje zodat ik hem kan aankijken als ik mijn ogen opendoe.

Ik kreun zachtjes waardoor Reins hand afzakt naar mijn onderrug.

'Goede morgen,' mompel ik. 'Heb je wat kunnen slapen?'

'Ja,' zegt hij. 'Florian is wel nog een keer wakker geworden, maar dat was ongeveer een uur geleden dus toen is hij naar beneden gegaan.'

'Was het weer een nachtmerrie?'

'Nee, zijn lichaam vertelde hem dat hij genoeg slaap gehad had, maar je ziet dat dat niet zo is,' zegt Rein.

Ik rek mijn rug een beetje uit en verplaats een beetje zodat mijn benen zich door die van Rein kunnen wikkelen en ik bij zijn lippen kan en hem een zachte kus te geven.

'Je bent een goede broer,' zeg ik.

'Dat zei Florian deze morgen ook al,' zegt Rein met een glimlach en ik strijk zachtjes over zijn lippen.

Ochtenden als deze maken me oprecht gelukkig.

'Gaat het al beter met jou?' vraag ik.

'Ja, ik heb het een plaats kunnen geven al zal het me nog achtervolgen, maar je hebt gelijk. Ik moet nu niet meer bang zijn dat Francesca thuiskomt,' zegt hij en hij strijkt langzaam door mijn haar.

'Mooi,' zeg ik en ik sluit mijn ogen terug omdat ik voel dat ze anders zo gaan dichtvallen. 'Nu kan ik verder slapen in de armen van mijn vriendje.'

'We moeten opstaan. Het is bijna middag,' zegt Rein en ik hoor hem glimlachen wanneer hij in mijn zij port.

Ik kreun protesterend en begraaf mijn hoofd in zijn blote borstkas. Rein slaapt altijd zonder shirt en daar hoor je mij niet over klagen.

'Jules,' zegt Rein zachtjes in mijn oor, maar ik beweeg niet waardoor Reins hand die op mijn onderrug lag, afzakt naar mijn kont.

'Rein,' brom ik en ik schuif een beetje naar voor waardoor onze heupen tegen elkaar botsten en we een kleine kreun loslaten.

'We kunnen beter naar beneden gaan voordat we allebei té opgewonden worden,' zegt Rein met een héél lage stem in mijn oor waardoor er kippenvel op mijn huid ontstaat.

'Juist,' zeg ik zacht en ik maak me langzaam uit Reins omhelzing los en ga rechtstaan.

Rein doet hetzelfde, maar hij loopt naar de deur en ik frons.

'Waar ga je naartoe?' vraag ik.

'Naar beneden,' zegt hij en ik trek een wenkbrauw op.

'Met enkel een short?'

'Ik heb ook een onderbroek aan,' zegt hij met wiebelende wenkbrauwen en ik bloos lichtjes.

'Hier, dit shirt is me te groot,' zeg ik en ik gooi het naar Rein toe waarna hij het aandoet, maar het zit nog te krap.

'Jules,' zegt hij wanneer ik mijn best doe om mijn lach in te houden.

'Oké, dan ga je maar met je blote bovenbas,' zeg ik en hij trekt het terug uit en gooit het naar mijn gezicht toe.

===

Beneden is mam druk in de weer in de keuken om ontbijt te voorzien voor vier mensen.

'O, goede morgen,' zegt mam zodra ze ons binnen ziet komen.