My Officer 1

κεφάλαιο 3ο

Αργότερα αφου φαγαμε και ειχα σκασει ανεβηκα να τον στρωσω στον ξενωνα και του εδωσα πιτζαμες που της εχω μονο για τους φιλοξενούμενους...

Εγω γυρισα στο δωμάτιο μου και επεσα στο κρεβατι μου πλεον και σκεφτομουν στιγμες με τον Bruno ηταν τοσες ωραιες στιγμες σαν ταινια έρχονται στο μυαλο μου και παλι τα πρωτα δάκρυα κυλησαν... Οταν εφυγαν αυτες οι πληγωμενες αναμνησεις αντικρυσα το ρολοι στο τοιχο μου πανω απο το κομοδινο ηταν ηδη 3 η ωρα και εγω πλεον εκλεισα τα ματια μου..

Το Αλλο πρωι σηκωθηκα και συνειδητοποιησα οτι σημερα έρχεται ο Bruno, εκανα ενα ντουζ αλλαξα ρουχα και κατεβηκα κατω...ο Ignazio κατεβηκε κατω με την στολη του.... Σαν ενας κουκλος αξιωματικος ηταν καταπληκτικος και ωραιος αχ alicia συνελθε...

"Καλημερα" ειπε και χασμουργηθηκε
"Καλημερα θελεις καφε;" ρωτησα
"Ναι ευχαριστώ" απαντησε
"Οριστε" του αφησα την κουπα μπροστα ηταν καφες φιλτρου με καραμελα...
"Θελω να σε ευχαριστω που εισαι εδω" ειπα
"Θελω να σταματησεις να με ευχαριστεις, σιγα δεν εκανα τιποτα"ειπε και χαμογελασε και χαμογελασα και εγω...
Εχει ωραιο χαμογελο γαμωτοοοο...

Μετα απο μια ωρα μας διακοπτει η πορτα και παιρνω μια βαρια ανασα και τον πλησιαζω, αφηνει το σακο του κατω και τρεχει να με αγκαλιασει πλεον νιωθω αηδια γι αυτον τον ανθρωπο...Και τον σπρωχνω..
"Γυρισα αγαπη μου"ειπε με μια ευχαριστηση
"Γεια, γυρισες;" ειπα μονολεκτικα
"Ναι αγαπη μου γυρισα; τι επαθες; δεν χαιρεσαι που γυρισα;" ειπε
"Οχι Bruno δεν χαιρομαι καθολου" ειπα
"Τι συμβαινει;" ρώτησε
"Αυτο συμβαίνει"ειπα και του εβαλα την ηχογράφηση απο το κινητο του Ignazio.. Προς το παρων ημουν ψυχραιμη..
"Μα μα πως ημουν μεθυσμενος δεν ηξερα τι ελεγα"ειπε τραυλιζοντας
"Μια χαρα ηξερες Bruno ειχες της αισθηση σου"ειπα και εμφανιστηκε απο την κουζινα ο Ignazio...
"Ποιος ειναι αυτος;"ρωτησε
"Μια χαρα με ξερεις" ειπε ο Ignazio με υφος ειρωνιας
"τωρα σε θυμηθηκα"ειπε
"Χαιρομαι που θυμασαι εμενα και οχι την ηχογραφηση που σε κατεγραψα λεγοντας αυτα τα λογια"ειπε
"Με εξαπατησες Bruno ενα χρονο με δουλευες και με κοροιδευες,εβγαινες με γκομενες στο εξωτερικο,ταχα ότι εισαι στο στρατο,τι νομιζες ότι δεν θα σε έβρισκαν; οτι εκανες πλαστο χαρτι ταχα για τα ματια μου νομίζοντας ότι εφυγες στρατο;" ειπα γρηγορα και νευρικα
"Εσυ της τα ειπες ολα ρε καθικι;" ειπε ο Bruno στον Ignazio...
"Ναι εγω της τα ειπα τι νομιζες θα την αφηνα να ζει μεσα στο ψεμα;" ρωτησε ο Ignazio
"Εισαι μεγαλο καθικι, εκανες τα παντα να με καταστρεψεις, ακομα θυμαμαι εκεινη την νυχτα μπορει να ημουν ζαλισμενος απο το μεθυσι αλλα σε θυμαμαι" ειπε
"Σε πλησίασα για να μαθω περισσότερα στοιχεια, και αποδειχτηκες μεγαλο καθαρμα" ειπε
"Σταματηστεεεεεεεε" φωναξα
Και γυρισαν και οι δυο προς το μερος μου..
"Bruno χωριζουμε,τελιωσαμε μαζεψε τα πραγματα σου και μην σε ξαναδω ποτε μπροστα μου" ειπα
"Να σου εξηγησω" ειπε
"Σηκω και φυγε τωρα" ειπα και ανεβηκε να μαζέψει τα πράγματα του.
"Συγνωμη" ειπε και πριν κλεισει την πορτα πισω του...
"Μην τολμησεις πισω να γυρισεις, μην τολμησεις να ερθεις να με πεισεις, δεν θελω να σε ξερω φυγε" ειπα και εκλεισε την πορτα πισω του.