I am Dark's (ASHLEY 1) ☑

Chapter 15

Chapter 15

Napahilot ako sa aking sentido ng makita ang pangalan ni kilop sa screen ng cellphone ko habang naka-upo ako dito sa swivel chair saloob ng opisina ko sa bahay. Umiling na ako at bumuntong hininga bago Ito sinagot.

"Yes?" Pagod kong sabi

"Lady Aurora, si beauty po nakatakas, nagpaalam syang mag c-cr lang tapos-"

"Ako na ang bahala, Kil."

Narinig ko ang malaking buntong hininga niya sa kabilang linya. "Sige ibaba ko na my lady."

Binagsak ko ang cellphone ko sa mesa at hinilot ang mga sentido ko gamit ang dalawa kong kamay. I let out a frustrated sigh before reaching for the phone placed in front of me.

"My lady, nahuli na po namin si beuty-"

"Let her come straight to my office the moment she step inside my house, got it!" Inis kong sabi at binagsak ulit ang telepono.

Its been five years since I left him. Since I left my son, and my son's father. Time has been So fast.

I am Aurora Fleise San Agustin. The heiress of San Agustin Companies, the Queen of S.A syndicates. But i stopped the illegal businees of my father, lahat ng tauhan niya na ginagamit niya noon para sa transaction ng mga droga ay ginawa kong bodyguards at disguise ngayon. Ang iba ay nagDidisguise bilang ordinaryong mga mamayan, nagtitinda sa palengke, salesman sa mall, empleyado sa mga kompanyang kakumpentensya namin, at kung ano-ano pa para ang kita nila ay dagdag na din sa ipon nila, at dahil din sa pagdidisguise nila ay mas napapabilis ang pagkakadakip kay beauty na halos kapag may nakita syang bukas na pinto ay tumatakas, mas napapabilis ang pagpapauwi pabalik dito, sa anak ko.

Tumunog ang cellphone ko kaya agad ko itong pinulot para sagutin ang tawag..

"Tristan.." namomoblema kong tono

"Yes, darling i know, is ty caught right now?"

"Well yes, nakareceive na ako ng tawag mula sa tauhan kong nahuli na nila si ty bago pa man ako matawagan ng guards niyang nawawala sya... ang batang iyon talaga!"

Tumawa naman sya. "Well ganyan ka noon, laging tumatakas.."biro niya

"Pero hindi ako kasing tigas niya! Nagpapaalam pa din ako noon! And god she's just five at ganito na sya, sobrang nakakakaba ang ugali ni ty!"

"Yeah after your mom caught you beating a gangsters up."

"But still."

"Ok, just relax, at darating na ang anak natin ok?"

Tristan and I planned to be married after this mission. Alam kong sobra sobra na ang paghihintay niya! And god, im 31 years old now! Pero alam ko namang hindi pa ngayon ang panahon. O baka naman kasi iba ang gusto kong maging asawa?

Yeah i know. And ive been praying for a miracle each damn day.

Nakahulukipkip ako ng bumukas ang pinto at niluwa neto si beauty na nakanguso, dismiyado ko syang tiningnan bago sinenyasan ang mga tauhan kong salesman na umalis na.

"Speak." Utos ko. Ty is not just a typical five year old girl, she can even speak straight ng hindi nauutal.

Nag pout sya at malambing na yumakap sa aking braso. A five years old girl with curls on its tip of her hair, big chocolate eyes, thick and long eyelashes, Not so long but sharp nose, cute pinkisk lips, plus her talent to play innocent. Who wouldn't melt their hearts?

"Mama, i just want to play with the riding stuff."

"Ty, you can ride with it, or even buy one. But please, magpaalam ka sa akin! O kundi sa papa tristan mo!"