Vampir Ve Kurt Adamın Aşkı

1.Bölüm

Bir kız düşünün,

Güzel, zengin, saf ve birazda egolu ancak bir o kadarda canayakın.

Bir sevdiği var. Sevdiği bu kıza oyun oynayıp kızı zorla öpüyor hatta daha fazlası.

Kızın hayalleri yıkılıyor.

Kız olayları unutmak için topluyor eşyalarını veya toplamak zorunda kalıyor. Yeni bir liseye başlıyor.
HERŞEYDEN HABERSİZ

Vampir lisesine...

Bir erkek düşünün,

Yakışıklı, özgüvenli, soğuk ama tanımadıklarına ancak o bir vampir.

Aynı zamanda okulunun lideri.

Düşman okul olan kurtlara, özellikle alfalarına (liderlerine) nefret besliyor. Herşeyi yaptırabilecek bi nefret...

Ancak okula bir kız geliyor, kıza aşık oluyor. Kız onun için bi tehdit oluştuyor çünkü kıza karşı zafı var.

Alfa bu zafı farkediyor. Vampir okuluna ve liderlerine duyduğu nefret yüzünden kızı kullanmaya çalışıyor ama kızı tanıdıkça ona aşık olduğunu farkediyor.

Kızın ise bilmediği güçleri var. O ne bir vampir ne de kurt adam.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Siyah jeepimle beraber, yeni okuluma doğru ilerlemeye başlamıştık. Bu aralar dalgındım, yorulmuştum ve bitkindim. Yapacak birşey yoktu. Benim için en iyisi geçmişe değil, geleceğe odaklanmak ve unutmaya çalışmaktı.

herşeyi

Kimi kandırıyorum ben! Sinirle elimi direksiyona vurmuştum. O pislik herifi unutamayacaktım. Onu o kadar çok sevmiştim ki... ama o naptı dersiniz? Beni zorla öptü, zorla! Daha ileri gitmeye çalıştı ancak kardeşim yerine koyduğum burak kurtardı beni. O olmasa napardım? Ah! Bunu düşünmek bile istemiyorum.

Ben sana değer verdim be ferhat...

Ancak sen değerini bilemedin. Kalbimi yerinden söküp gittin. Birde o sırıtışın var ya işte, o an utandım kendimden. Nasıl olabilmişte sana karşı birşeyler hissedebilmiştim?

Ben tam bir aptalım.

İşte hikayem böyle uzun uzun anlatacak birşey yok. İki kardeşiz. Bir abim var. Annemle pek konuşmuyoruz bilmiyorum beni pek sevdiği söylenemez açıkçası bu çokta tıın. Babam iş yüzünden sürekli seyahet etmek zorunda. annemde babam gidince ev yerine otelde kalmayı tercih ediyor, öyle bi hobisi var, tuhaf hemde fazlasıyla. Şirketlerimiz ve avmlerimiz var ( zenginiz oğlum biz ;-)) buna rağmen kimseye paramla hava atmışlığım yok ( he bide atsaydın). Neyse çok konuştum.

Okula vardığımda arabamı park ettim. Aslında bu okul çok ıssız bir yerdeydi ama gelirken bir okul daha görmüştüm, okullar aynıydı ancak bu okul siyah a boyanmıştı. Bu yüzden okulları karıştırmamıştım. Arabadan indim ve okula bakmaya başladım. Şatoya benziyordu. Para basmıştı buraya be babam! Bir havuzu vardır inşallah diye geçirdim içimden. Birden herkes bana uzaylı gibi bakmaya başladı. "Neden bana bakıyorlar" hayatlarında ilk defa mı kız görüyorlar? diye geçirdim içimden. Sonra birkaçı gülmeye başladı. Neye gülüyorlardı?

Hayda işimiz var anlaşılan.

Koridorda ilerlerken birini durdurdum kıvırcık saçlıydı, çok minnoş bi tipi vardı. Ona müdürün odasını sordum. O sırada beni kokladığını hissetmiştim. Deliriyor muydum? Neydim ya?

Sonra bana müdürün odasını gösterdi. Bende kapıyı çaldım içeriden "gir" sesini duyunca içeri girdim.

Ben yeni öğrenciyim tanıyorsunuzdur zaten.

Evet, mira değil mi?

Dolunay.

Anlamadım?

Dolunay denmesini tercih ederim.

Onaylamak için hafifçe kafasını salladı ardından, valizlerin nerde dolunay?

Arabada bıraktım.üç valizi birden taşıyamazdım.

Tamam o zaman ben birine söylerim alır. Yatakhane numaran 77 sınıfında 12/B.

Tamam hocam, ben arabanın ordayım birini gönderirsiniz.

Kafasını onaylar biçimde salladı. Bende kapıyı açarak dışarı çıktım. Etrafta kimse yoktu. Derse girmiş olmalıydı herkes ama hala şu izleniyor olma duygusunu atlatamamıştım. Sanki birileri hala beni izliyordu. Bu düşünceleri kafamdan atıp yavaşça arabaya doğru yürümeye devam ettim. Yürürken yanımdan çita hızında birşey geçti. İçimden " oha o neydi lan öyle " dedim ancak bunun bir insan olduğunu sonradan farkettim. Bana garip garip bakıyordu. Bu mu yanımdan o hızla geçmişti ? Tövbeler olsun, kesinlikle deliriyorumdum. Olduğum yerde duruyordum. Gözlerimi kırpıştırdım. Çocuk beni izlemeye devam ediyordu. Sonra kafamı hızla iki yana sallayarak çocuğa yani arabama yürümeye başladım(ne diyorum ben ya kendine gel dolunay). Arabanın kilidini açınca, çocuk bagajdan üç valizimide kolaylıkla indirdi. İçimden çocuğum insan biraz zorlanır, o kadar eloktronik alet koydum yahu! Arka kapıyı açarak içinde jelibonların olduğu çantayı aldım. Tabikide jelibon getirdim. Burada nasıl jelibon bulayım? Kantin vardı değil mi? Offf, neden bu kadar salağım.

Buraya gelen ilk kızsın, şaşırdım. Buraya hiç kız uğramaz.

Neden ki, okulu beğendim ben.

Çok safsın.

Ne diyosun sen be, sensin saf! Bak çocuk elimde kalacaksın diyerek ona atıldığım sırada bileklerimi tuttu. oops sakin ol kızım, demedik bişey. Bileklerimi bıraktığında ona atabildiğim en kötü bakışı attıktan sonra yürümeye başladım. Okula girdik ve kaldığımız odalar olarak düşündüğüm bir yere geldik.

Çok hızlısın.

Evet, biliyorum herkes söyler. Neyse oda numaran kaç?

77 olacak. Ağzı bir karış açıldı. Yanlış birşey mi dedim? 77 dedim. Şeytanın sayısı mıydı? Hayır ya onun ki ya 5 'ti ya da 3 'tü. Ben ne saçmalıyorum?

Kızım  sen ciddi misin?