Okyanus gözlüm

4.Bölüm(özlem)

O günün üstünden tam olarak üç hafta geçmişti ve bu üç haftalık süreçte parkın yanından bile geçmemiştim çünkü acayip utanıyordum bu parkta ki neredeyse tüm kızlar evrene yanaşmış tanışmıştı ama ben hiç yanaşmamıştım hep ağır başlı duran taraf olmuştum ama şimdi of ya evren ona yanaşan hiç bir kıza yüz vermemiş ve yakınlaşmamıştı sadece arkadaş olmuştu şuan benim kişiliğimi merak ediyordu çünkü ona tek yaklaşmayan bendim öyledir ya "bir insan keşfedilmeden önce merak edilir keşfedildikten sonra sıradanlaşır" ben sıradanlaşmak istemiyordum beni keşfetmesini istemiyordum benim hakkımda bir bilgiye sahip değildi zaten ama ona yazmam biraz abez kaçmış olabilir parkta hiç onu takmayan biri gidip gizliden yazıyor bu da ona ilgi duyduğu anlamına geliyor eğer çocuk da saf değilse ki değil anlamıştır parkı ve parktakileri okadar özledim ki üç haftadır gitmedim bu benim için ne kadar büyük bir problem kimse bilemez parka gidemeyince kendimi sahile vurdum evde sıkıntıdan patlamaktansa sahili tercih ederim okadar güzel havası varki insanın bütün kötü düşüncelerini alıyor huzur veriyor.
Eve gelmiş odamda müzik dinliyordum ki kapı çaldı ve annem içerden seslendi
-kızım Ayda gelmiş baksana bi
Biranda yerimden fırladım ve kapıya koştum öyle bi sarıldım ki çünkü uzun zamandır onu görmüyordum
-knk sakin ol bende çok özledim ama boğulacam biraz daha böyle sıkarsan
-of kızım ben kafayı yedim kaç zamandır parka gelmiyorum
Gerçi ayda ile evimiz yapışıktı ama onu da göremiyordum
-hadi parka bi bakıp da gelelim
-olmaz Evren oradadır ben hayatta gelmem
-ya yoktur bu saatte görünmeden gideriz ayrıca ona ne bak sen çok taktın bu olayı boşver çocuk unutmuştur bile
-hmm gidelim ama görünmem onlara
-tamaaaam
Parka doğru yürürken Ayda gine yaşadıklarını anlatıyordu her zaman ki gibi bir sürü olayı olmuş ben yokken parkta ki lambalara bişey olmuştu kaç gündür yanmıyordu parkta acayip bir karanlık vardı kimse kimseyi doğru düzgün görmüyordu bu da benim için çook iyiydi onlar gine her zamanki yerlerinde oturuyorlardı biz yukarı doğru çıkarken
-aa knk bak eleyna geliyor dedi Ayda
Ve der demez onu bırakıp Eleyna ya koştum ona da aynı şekilde sarıldım
-kızım sen nerdesin ya kafayı mı yedin çok özledik ya
-he ya hiç sorma ben acayip özledim ama gelemiyorum ya
-ya salla boşver valla gelecen bundan sonra Yok öyle biri gidecekse bu parktan o sen değil Evren olacak
-bilmiyorum ya kötü hissediyorum kendimi
-yok öyle bişey kötü bişey yapmadın ya boşver hadi parka girelim
Parka girdiğimiz de ben direk duvar kenarına geçip oturdum karanlıkta tanınmamak için dua ediyordum Ayda ve Eleyna Evren'lerin yanına gidip sohbet ederlerken Eleyna gine aptallık yaptı ve
-Ülküüüğ diye çağırdı beni dona kalmıştım o an burda olduğumu belli etmeyin demiştim oysaki
-bağırmayı kes ve buraya gel giderim yoksa
Neyse ki yanıma gelmişti kıçına attığım tekmeyle kendine gelmiş ve yaptığı aptallığın farkına vararak
-taaam ya kusura bakma unutmuşum
-iyi afferin hadi eve gidelim
Eleyna Aydaaaa diye bir kere daha anırdı
-senin ses tellerinde. bir problem mi var nerden çıkıyor o kadar ses
-geldim be ne bağırıyon
Herkesi topladığıma göre eve gidebilirim eve doğru yürüdük benim aklımda gine bir sürü şey var tabi acaba ne düşünüyor hakkımda diye delirirken kapıya kadar gelmişiz Ayda ile vedalaşıp eve gittim eve girer girmez üstüme pijamaları geçirip yatağa attım kendimi