Deniz'in Kumsalı

2. Bölüm

Multi Deniz.

Kızı görüp özür dilemek için her gün aynı saatte koşu yapma bahanesiyle bankın oraya gidiyordum. Bu gün 7.gündü eve döndüğümde zulam olan cips ve kolamın bittiğini gördüm. Derin bir nefes alıp üzerimi değiştirdim ve markete doğru yola çıktım. Marketle evimiz arasında yaklaşık yarım saat vardı ama ben soğuğun inadına yürüyerek gidiyordum.

Markete girip elime sepet alıp reyonların arasında gezinmeye başladım. Bir adam deli gibi bağırıp söyleniyordu. Gözlerimi devirip olay yerine geldim. O da oradaydı adamın önünde durmuş başı eğikti. Kalabalığa aşıp kızın önüne geçtim.

Deniz: Ne bağırıyorsun lan kıza!

Adam: Sana ne, sanki sana bağrıyorum. Çekil şuradan!

Tam beni ittireceği zaman adamın yüzüne yumruğumu indirdim. Çabuk sinirlenirim söylemiş miydim?

Adam: Adama bak ya. Sen benim kim olduğumu biliyor musun?

Deniz: Dur düşüneyim hmm... Kanalizasyonda yaşayan sıçan. Nerede görsem tanırım.

Adam yumruğunu savurdu ama ıskaladı. Yakasına yapıştırdığım gibi reyona yasladım.

Deniz: Bana bak. Bir daha bu kıza dokunursan seni gerçekten sıçana çeviririm!!

Kızın elinden tutup marketten çıkıp ilk gördüğüm banka oturttum. Çantasından defter kalem çıkartıp bişeyler yazdıktan sonra bana uzattı. Elime alıp okumaya başladım.

" teşekkür ederim."

Gülümseyip ben de birşeyler yazdım.

" önemli değil. Geçen gün... Sana kızdığım için ben özür dilerim."

Defteri ona uzatıp okumasını bekledim. Biraz düşündükten sonra yine yazmaya başladı.

" sorun değil. Adın ne? Kahramanımı tanımak isterim. "

Kahramanım mı? Düştüm sanırım.

Deniz: Adım Deniz. Senin adın ne?

Kumsal: Adım Kumsal. Tanıştığıma memnun oldum. Ancak annem beni kek yapmak için bekliyordu.

Kumsal: Seni evine bırakmamı ister misin?

Deniz: Zahmet olmazsa lütfen?

Gülümseyip kafamı salladım. Defterini çantasını atıp markete doğru yürümeye başladı.

Market arabasına birkaç şey koyduktan sonra kasaya geldik. O unuttuğu bişey var mı diye bakarken kasiyer de eşyaları okutuyordu. Ben de fırsattan istifade Kumsalın aldığı şeyleri ödemek için kartımı uzattım. Omzuma dokunup elimdeki kartı gösterip eliyle çarpı işareti yaptı. Bir dakika işaret yapıp defterini çıkardı.

Kumsal: Ben ödeyeceğim.

Deniz: Bu kadarı olsun.

Kumsal: Lütfen.

Deniz: Asla.

Elimdeki kartı kasiyere uzattım. Kumsak da üstelemeden aldıkkarını poşete koyuyordu. Elindeki poşetleri aldım. Yeniden defteri çıkartıp hızlıca bişeyler yazdı.

Kumsal: Ben taşıyabilirim.

Deniz: İnsanlar bana küfür mü etsin? Küçücük kıza poşetleri taşıtıyor diye.

Kumsal: Ben küçük değilim!

Deniz: Ama bu poşetleri alacağın anlamına gelmiyor.

Kollarını göğsünde birleştirip yürümeye başladı.

Yarım saat sessizce yürüdükten sonra durdu ve evi işaret edip kendini gösterdi. Sonra elini açıp poşetleri vermemi istedi. Etrafa bakınınca evimin karşısına taşınanların onlar olduğunu anladım.

Gülümseyip elimle evlerinin karşısındaki evi işaret edip kendimi gösterdim. Bir süre şaşkınca baktıktan sonra gülümseyip kafasını eğip teşekkür etti. Ben de kafamı eğip teşekkür ettikten sonra poşetleri ona verdim ve evine girişini izledim.

Bölüm sonu.

Yarına gülümse ye yeni bölüm gelcek.

Sizleri seviyorum ❤️❤️