Can dostuma sevgilerimle.
Çocuk olmayı özlüyorum,
Ayaklarında uyuya kalmayı,
Sesinle rüyalara sığınmayı.
Nasıl bir sevinç sana anlatamam
Sesinle bir rüyaya sarılmak.
Dünyayı verseler değişmem;
O anı bin kez daha yaşamayı.
Kokundan haberi olsa,
Taze açmış portakal çiçeklerinin,
Eminim utanırlardı açmaya.
Gözlerindeki elayı görseydi
Göğün mavisi,
Fırtınalar koparırdı yaşadığın çağa.
Ah bir bilse cümle alem
Senden başkası olamaz bana sığınak,
Korkarlar gelmeye.
Sen!
Kalbime baharı getiren Adam..
Saçlarımı çiçeklerine yuva edinen,
Canıma can katan sen,
Gülüşüme ömür katan Adam!
Gözümdeki yaşa kıyametler koparan,
Acıma merhem olan..
Sen Adam, sen;
İyi ki benim Babam.
9 Mayıs 2020
04.01 Cumartesi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ankanın Küllerinden
PoetryKırılmış, yarım kalmış bir kalbin hikayesi bu. Unutulmuş bir kalp. Bir yanı hep eksik. Gözleri, elleri hep yalnız. Sahip olduğu tek şey AŞK..
