A Moment with You ✔️

CHAPTER 9

Brie's POV:

Days passed, no! I mean a month already passed since I take a vacation her in our province house.

I wonder what will this month, May, role in my life.

"Hey, mom, dad. How's your day?" I asked. After our outing, I just feel my self way more comfortable with them. No more cold act, few word talks, and most especially, I already accepted what happened back then, but not those fuckers. I'm still angry with them.
 
"Here, still alive and kicking." Napapantastikuhan ko siyang tingnan, I know them well. I know there's something bothering them.

"Com'on, spill it out dad. I know you have a problem." He just shrug and I look at my mother.

" Hello, mom, dad, sis" bati samin ni Toni matapos isa - isa kaming halikan sa pisngi. "So what's with the mood? Mga tauhan mo naman ba yan dad?"

I shift my gazed to him then frown.

"What's about them?" Tanong ko ulit habang napabuntong hininga naman si papa bago ako sagutin.

"May nagbabanta satin" with that words I felt my palm form into a fist.

"But, why?" Tanong ko naman agad sa kaniya. 'seriously, what wrong with those people'

"Well, still the same old reason, baby. Don't worry magagawan na namin to nang paraan. Trust us this time." After she said that I left them, I suddenly lost my appetite and mood to talk.

I know what's their pertaining. It's still old reason. 'Politics'

~tok... tok... tok...

"Sis, can I?" Tanong sakin ng kapatid ko. Binuksan ko ang hinayaan siyang pumasok. Umupo naman siya sa kama ko habang kinuha ko na lamang ang libro sa bookshelf ko at ginawa itong pantakip ng mukha nang sumalapak ako sa kama.

"What do you need?"

"I just can't believe it. Sino ba kasi talaga ang pilit kumakalaban sa pamilya natin ate? Palagi na lang yang position sa pulitika ang pinag - iinitan nila. Tsk!" Yamot niyang sabi sakin. Ni hindi ko siya mabigyan nang kasagutan dahil kahit ako wala akong alam sa bagay na iyan.

"Don't worry your self, little bro, masusulusyunan yan nila mama. Magtiwala lang tayo sa kanila." Tinapik - tapik ko lang likod niya habang nakahiga parin. Pilit ko parin na pinapakalma ang sarili.

"I hope too. Got to go. Sis. By the way, go downstairs your food is waiting. Don't worry our parents go to their room already. Bye!" Umalis na siya ng kuwarto ko kaya hindi ko mapigilan ang manggalaiti. So before my anger summon me, I just feel myself walking and stop to our dining table to eat my food they prepared.

Diego's POV:

Everyday is a great day for me especially that Gabby is with me.
Kasalukuyan akong naghahanda dahil may laro ng liga dito sa baranggay namin habang nanonood lang sakin si Gabby. Kasali ako sa mga manlalaro sa phase namin. 'Phase 4' kami habang ang makakalaban namin ay 'Phase 2'.

"Halika na!" Masiglang anyaya niya ng makitang tapos na akong magpraktis at ilagay ang sport gears ko sa maliit kong bag.

Tinanguan ko siya at lumakad na kami papuntang covered court sa baranggay hall kung saan gaganapin ang liga. Sa nakaraang buwan, hindi ko nakikita ang anino ni Brie at lubus akong nagpapasalamat dahil dun. Alam ko naman na hindi pa yun handang malaman ang lahat at para narin makapag - isip - isip ako.

'Sino kaya yung lalaking kasama niya?'

Pinilig ko nalang ang ulo ko dahil iniisip ko naman ang babaeng yun at sa kasama nito nang magkita kami.

Nakita ko ang mga teammates ko sa isa sa mga bleacher kasama si coach kaya pumunta kami ni Gabby sa kanila.

"Yow, bro!" Narinig ko pa ang pagsipol nila ng batiin nila ako

"Hey!" Nakangiti ko nalang silang binati.

"Oh Sacramento, buti at hindi ka nahuli uli." Napapakamot nalang ako ng ulo sa sabi sakin ni Coach Freddie.

"Inspire, siguro coach." Sabad naman ni Willy, isa sa mga kagrupo ko, ang maloko. Na siningundahan naman nila nang tawanan kaya hinayaan ko na lang sila. 

"Ah guys, si Gabby, Gabby mga teammates ko at si Coach. Si Willy, Don, Mark, Niko, Barron, Albert, Nato, at Boboy." Isa - isa kong pinakilala sa kaniya ang mga kateam ko.

"Hello guys, nice to meet you all" magiliw na bati niya at isa - isa naman siyang kinamayan nito. Nauwi pa nga sa biruan ang ginawa ng mga loko kong kateam kaya hinayaan ko nalang at pinaupo na si Gabby sa upuan na para sakin.

"Ahm, how about you? Wala kang mauupuan?" Nag-aalalang tanong niya na nakapagpangiti naman sakin. At dahil nasa bleacher kami ay agad kaming tinukso nang mga kagrupo ko.

"Hahah, hayaan mo lang sila sa mga iniisip nila Gabby. Tyaka ayos lang sakin, mag - istretching narin naman kasi ako para tuluy - tuloy ang laban namin mamaya." Matapos kong sabihin yun ay nag - umpisa na akong magstretching.

Naintindihan niya naman ang sinabi ko. "Well, if you say so." Nakangiti niyang sabi sakin kaya ginulo ko nalang ang buhok niya at kinurot ang pisngi rin nito. "Balita ko malalaking tao daw ang makakalaban niyo. Galingan niyo."

"Pangako at saka malalaki lang sila, samantalang magagaling kami." Matapos sabihin yun ay kinindatan ko siya kaya namula lang ang pisngi niya.

"Bolero! Sige na magstretching ka na diyan. Hayaan mo. Ako ang unang fans mong babati sayo pagnanalo kayo dito sa laban niyo." Suporta niya pa sakin kaya hindi maalis ang ngiti ko sakaniya habang naiiling na nilapitan si coach at mga teammates ko at nagthumbs-up sakaniya na nakita kong ikinatango niya lang.

"Team! Makinig kayo" Ani samin ni Coach. "Basta tandaan niyo, manalo o matalo, isang team parin tayo. No hard feelings. At isa pa, huwag niyong patulan kapag inumpisahan kayo. Ilampaso niyo na sa ring. Hahahaha. Joke lang. Ipanalo niyo ang laban kung gusto niyong makalaro pa sa finals. Naiintindihan?" Tumango naman kami. "Okay, Team Hawk! Laban" malakas naming sigaw at itinaas aming kamay sa ere.

Matapos nang briefing samin ni Coach ay narinig narin namin ang pagpito ng referee dahil mag - uumpisa na ang laro namin. Malakas na narinig namin nang iaapak namin ang aming paa sa loob ng court.

___________________________________________

LIKE, COMMENT & VOTE

© purpleCalib