Chapter 18 : " Feelings "

140 7 0
                                    


Yuhan's POV

It's been two days since Izia was save and she was being confine.

Sabi daw nung doctor kailangan pang magpahinga ni Izia kaya hindi pa ito nagigising.

Kahit ganon yung nangyari tuloy parin ang pasok ko. Izia was excuse dahil nga sa nangyari sa kanya at mabilis kumalat iyon sa university.

Nasa locker ako at nagaayos ng aking mga gamit para bisitahin si Izia sa hospital.

Wala namang nagbabawal sa akin malaban lang kay Kenneth na alam kong mainit ang dugo sa akin.

Buti pa yung kapatid nya mabait tsk. Sya daig pa babae pagnagkakamood swing tss.

Nang nalagay ko na yung iba kong mga gamit sa locker ay agad akong sumakay ng sasakyan ko.

I brought some food and drinks at nagbabakasakaling gising na sya. Hanggang ngayon nag-aalala ako.

Tinignan ko yung phone ko at naalala ko na naman yung tumawag. Nagpapasalamat ako sa kanya. Kung hindi dahil sa kanya di ko malalaman na nasa panganib si Izia.

Pero paano nya nalaman phne number ko???

Ibinalik ko nalang ang phone ko at tinuon ang mata ko sa daan.

Maya- maya pa ay nakarating na ako ng ospital. Malapit ng maggabi kaya sakto lang ang dating ko.

Pagkadating ko ng hospital agad kong nakita si Mr. Loudemir Monteverde. Nagbow ako bilang pagpapakita ng paggalang.

"I want apology for my son...for being rude to you.." hinging tawad nito sa akin.

"You don't need to apology Sir and I know he just lose his temper that's why it happen.." ngiti kong sabi at nginitian nya ako pabalik bago sya umalis.

I just contunue walking and go to Izia's Room.

Pagkadating ko duon ay kumatok muna ako at agad naman akong pinagbuksan nung nasa loob.

"Hello po!" bati ng isang babae.

"Hi.." bati ko rin dito.

" Ikaw marahil ang kaibigan ni Izia... Pasok po.." sabi nya at pumasok naman ako.

"Kayo po ba bantay nya?" tanong ko dito.

"Hmm opo sir! Ako po si Samara katulong ng mga Monteverde.." sagot nya.

Ganon naman pala. Nilapitan ko si Izia na ngayon mahimbing ang tulog. May sugat at may pasa sya sa may labi.

Hinawi ko ng bahagya ang buhok na humaharang sa mukha niya.

"Ahh sir upuan po.." sabi nung babae at binigyan ako ng upuan malapit kay Izia.

Agad ko namang inupuan iyon at pinagmasdan si Izia. Hindi ko maiwasang mag-alala kahit nasa mabuti na syang kalagayan.

"Miss alam mo ba kung nasaan si Kenneth?" takang tanong ko.

Ngumiti muna ito bago sagutin ang tanong ko.

"Hindi pa po sya nakakadalaw gawa nga po ehh ang dami po niyang gagawin lalo na po sa mga business nila.." sagot naman nito sa akin.

Nagagawa nya pang magtrabaho samantalang yung gf nya nasa hospital. Hindi man lang nya unahin si Izia tsk.

Pinagmasdan ko lang ang mahimbing nyang pagtulog at hinawi ang buhok nyang humarang sa kanyang mukha.

"ahh sir pasensya na alis lang po muna ako may gagawin lang babalik din po ako.." sabi nung babae.

Sumang-ayon naman ako at agad naman syang umalis.

Pinagmasdan ko lang si Izia. I've never expected na nangyayari sayo yung ganto. Kung sino man yung mga taong gusto kang Sakyan may araw din sila.

Maya maya may biglang pumasok na lalaki. Sino pa nga ba.

"Get out... " he said.

Napakatarantado talaga. "Can you pls stop your nonsense action Di maganda... " SABI ko at binalik ang attention sa nahihimbing na si Izia.

Agad naman akong Lumapit.

"Who are you!  Your just a friend of her and I'm her Bf! " naiinis nyang sabi

"Ayoko ng away pre.." sabi  ko.

"Really? Ayaw mo ng away pero gumagawa ka ng paraan para magkaroon ng away! " NAIINIS NYANG SABI.

"Look at yourself Kenneth your being so paranoid! " naiinis ko ding sabi.

Nang dahil duon tinulak nya ako ng bahagya na dahilan para mapalayo ako ng kaonti kay Izia.

"T-Tumigil kayo... " mahinang sabi nung nakahiga.

Agad kaming napatingin kay Izia na ngayon ay nakaupo na sa kamang hinihigaan nya. 

"Izia thank God your fine! " sabi ko at niyakap sya.

"Tsk! " munting bulakan nya dahilan para humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya.

"Get out.. " sabi ni Kenneth. Nakahawak ako sa kamay ni Izia at napatingin naman duon si Kenneth.

"L-labas ka muna s-saglit.." mahinang sabi ni Izia na agad ko namang sinunod.

Tinitigan ko lang si Kenneth bago lumabas na ngayon nakangiti na.

Nakakainis....

Izia's POV

Nakatitig lang ako sa pintuan bago iyon isarado ni Yuhan.

"Tsk!.." agad naman akong bumalik sa ulirat ng maramdaman ko sa tabi si Sir Kenneth.

"S-sir pasensya na po kung---" di ko na natuloy yung sasabihin ko ng bigla nya akong yakapin.

Nagulat ako sa ginawa nya.

Sandali lang naman iyon at agad syang bumitaw at lumabas ng hospital.

Napakunot ang nuo ko. Ano bang nangyayari kay Sir Kenneth.

Yuhan's POV

Nasa gilid lang ako at kinakausap yung kapatid ko.

Tumawag sya at tinatanong kung nasaan ako at bakit hindi pa raw umuuwi.

"Kuya nasan ka ba? Nag-aalala na sayo si Mama at Papa?" tanong kapatid ko.

Tumingin ako sa oras ng phone ko at 9:25 na pala.

"Sabihin mo saglit lang uuwi din ako dinalaw ko lang kasi yung kaibigan ko na nasa ospital ngayon..." sagot ko sa kapatid ko.

"ahh ganon ba kuya sige I tell them basta ingat ka at sana gumali na kaibigan mo babye Kuya!" sabi nya at agad naman nitong binaba yung cellphone nya.

Babalik na ako para sana magpaalam ng makita ko si Kenneth na paalis na.

Anyare dun?

Hinintay ko muna sya makaalis bago ako pumasok ng kwarto ni Izia.

(Sorry kung bitin babawi ako promiseeeee!!!react tayo guyssss)

Fake Relationship ProjectTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon