it was 1stday of school.
nakakatakot pumasok di mo kasi alam kung anong mangyayare sa first day, kung may mga bago kang kaibigan, kung may papansin sayo. kung may mabait ka bang classmate, kung sino-sino ang mababait at sino ang isnabera/ro. sino-sino ang makakasundo mo. mdaming tanong twing firstday. para sa isang LONER na gaya ko, madami akong kinakatakutan twing first day, isa na dyan ang magpakilala sa buong klase.
ewan ko ba ? nakakatakot pumasok lalo na pag kailangan magpakilala, pero wala eh, routine na yun, ang magpakilala sa buong klase twing firstday ..
kailangan daw yun, at for the rest of your life gagawin mo yun.
hayy .. eto na..
nasa room na ko, lahat bagong mukha.
lahat bagong classmate.
lahat bago.
"sino kayang approachable sa mga 'to?" inilibot ko yung tingin ko sa lahat ng classmate ko.
walang mukhang mabait.
after a couple of minutes, dumating na yung professor namin.
"Goodmorning is this the class of, General Psychology?" I rise my head and said.
"Yes, Ma'am."
then my classmates suddenly laugh.
I got confused.
LALAKE PALA KASI YUNG PROFESSOR
napalakas yung pag sabi ko ng "YES, MA'AM"
ang epic failed >.< nakakahiya.
inilibot ko ulit yung ulo ko sa classroom.
then I saw a guy looking at me.
he's pale, matangos ilong, kissable lips, mukhang matalino.
I felt something.. like ...
Crush ko yata siya?
HINDI LOVE YUN !
WAG KANG MAGULO!
MAY BOYFRIEND AKO!
tumingin na siya sa white board.
nasa pinakaharap siya at nasa pinaka likod ako.
nag intro na yung prof. namin, pero wala ako sa konsentrasyon para makinig.
siya tinitignan ko.
"mabait kaya siya?"
"Okay introduce yourselves. Let's start at the back"
lahat sila tumingin saken.
"Sheeet ! bakit ako una?" tumayo na ko..
nanginginig buong katawan ko pero sabe nga nila.
FACE YOUR FEARS.
"Go-Good Mo-morn-ing. I'm Jayrah Reign Sy. 19 years old. ahmm, Psych would help me a lot, I can apply this to my daily life, I have a nephew with ADHD and somehow, he has an disorder. The other course I want to take except my course right now is, BS-EDUC. I want to teach students of secondary"
they're all looking at me. pati siya.. the guy I was referring.
ng matapos ako, sumunod na yung iba.
hindi ako msyadong nakinig, siya lang iniisip ko.
"Good morning ako po si Rainier Reymundo. 16. kung hindi yung course ko ngayon yung i-tetake ko, gsto ko ay psychology."
ganun lang siya kasimpleng nagpakilala.
"Okay, very good. now lets group yourselves. head count tayo"
nag start kaming mag head count. and ....
kagrupo ko siya, NICE.
ang saya ko, may chance akong makausap yung crush ko.
"Okay. lista niyo names niyo dito." sabi ng leader namin.
"kunin ko yung number nyo." sabi ni Rainier.
"are you asking for my number? bakit pati sakanila? akin lang dapat"
medyo ilusyunada din ako eh.
hanggang tapos yung araw na yun.
BINABASA MO ANG
Miss You
Short StoryI wrote this to let people know my feelings. They thought I am happy, they thought I am good. what they didn't know, I was crying inside and I was just pretending to be fine. so I hope if I able to finish this story, this would help not just me, but...