Mr. Brown!

36. Ανοίγοντας τα χαρτιά τους!

Τζέσικα!

"Νέιθαν!" Τον φώναξα εγώ μα εκείνος δεν γύρισε. Μπήκε στο αυτοκίνητό του και έφυγε. " Νέιθαν!" Έλεγα το όνομά του κλαίγοντας ξανά και ανακατεύοντας τα μαλλιά μου από την αναστάτωσή μου. "Να πάρει!" Φώναξα τσαντισμένη και τρελή για εκείνον. "Νίκο, πάρε με από εδώ. " του είπα εγώ και μπήκα βιαστικά στο αυτοκίνητο.

"Θες να σε πάω στο σπίτι σου; " είπε εκείνος ενώ είχα ξαπλώσει σχεδόν στο κάθισμα.

"Δεν ξέρω..." έκλαιγα γιατί σκεφτόμουν και πάλι εκείνον. Με τα χέρια μου κάλυπτα το πρόσωπό μου. Ήμουν δυστυχισμένη χωρίς εκείνον. Ο Νίκος χάιδεψε τα μαλλιά μου καθώς οδηγούσε. Σταμάτησε μπροστά από μία παραλία. " τι κάνουμε εδώ;" είπα εγώ.

"Εδώ έρχομαι συνήθως για να ηρεμήσω. Ίσως βοηθήσει και εσένα." Μου είπε εκείνος και μου άνοιξε για να κατέβω. Το κύμα της θάλασσας και η απαλή αμμουδιά, μου θύμιζαν περισσότερο εκείνον. Το ταξίδι μας ατο Ντουμπάι και το πόσο ευτυχισμένοι ήμασταν. "Με το να κλαις δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα και πίστεψέ με κάτι ξέρω. " μου έλεγε εκείνος καθώς περπατούσαμε προς τα εκεί ." Ο Νέιθαν Μπράουν δεν είναι από τους πολιτικούς που έχω γνωρίσει. Ίσως μία τέτοια καρδιά θα έπρεπε να κυβερνάει αυτόν τον κόσμο." Έλεγε εκείνος και καθίσαμε σε ένα παγκάκι ενώ βλέπαμε το κύμα. Εγώ σκεφτόμουν μόνο όσα έζησα με τον Νέιθαν και τι με έκαναν να τον ερωτευτώ τόσο δυνατά.

"Γιατί τα κάνεις όλα αυτά για εμένα; δεν με ξέρεις πάνω από μία εβδομάδα." Τον ρώτησα εγώ και εκείνος άλλαξε ύφος.

"Γιατί ξέρω πως είναι να πονάς από μία δυνατή αγάπη. Η γυναίκα μου με απάτησε με έναν άλλον άντρα ενώ εγώ την αγαπούσα με όλη μου την καρδιά και έκανα τα πάντα για εκείνην. Χωρίσαμε πριν από ένα χρόνο. Δεν υπήρχε περίπτωση να την συγχωρέσω μετά από αυτό που έκανε. Κάθε βράδυ μετά την δουλειά ερχόμουν εδώ. Μα εχθές δεν το έκανα Τζέσικα. Για πρώτη φορά δεν το έκανα." Μου έλεγε εκείνος καθώς με πλησίαζε αρκετά. " Τζέσικα..." είπε εκείνος και με φίλησε κρατώντας το πρόσωπό μου.

Με φίλησε με ένα τόσο γλυκό τρόπο. Ένιωθα τα χείλη του σαν χάδι στα δικά μου. Όμως δεν ένιωθα την φωτιά που ένιωθα με τον Νέιθαν. Μόνο εκείνος μπορούσε να μου κλείσει το στόμα με ένα φιλί και να μην διαμαρτυρηθώ. Να χάσω τον έλεγχο και να παρασυρθώ στο πάθος και στον έρωτα, όπως και αυτός μαζί μου.

"Σε παρακαλώ..." Είπα στον Νίκο και τον σταμάτησα όσο πιο μαλακά μπορούσα. "Μην το κάνεις αυτό... Δεν θέλω να είμαι κάποια που θα σε πληγώσει. Δεν θέλω να πληγωσω κανέναν." Είπα και αγκάλιασα το μωρό μου.