I am Dark's (ASHLEY 1) ☑

Chapter 18

Chapter 18

Mas lumaki pa ang ngisi ko ng makita ang magkahalong gulat at takot sa mukha niya. Napaatras pa sya ng limang hakbang papalayo sa akin. I teasingly walks forward to him , nakita ko ang paglunok niya at pag akmang bunot ng baril niya na nasa likuran niya.

But my reflexes is faster than him. Sinipa ko ang tuhod niya dahilan para mapaluhod ang isa niyang tuhod at mabilis kong itininutok sa ulo niya ang baril ko. Itinaas niya ang dalawang kamay sa ere na nagpapahiwatig ng pagsuko niya.

This time I didnt smile. I couldn't smile. Not when im holding a gun. Ibinaba ko ang hawak kong baril at ng subukan niyang iangat ang ulo ay agad kong binaril ... ang vase na nasa likod niya. Di ko sya tiningnan, nanatili ang mga mata ko sa pinaglagyan ng vase kanina.

"Anong pakiramdam ng ang kamatayan mismo ang naghahabol sayo? Devilish RED?" Gigil kong sabi at ipinangalanan sya sa code name niya.

Si dwane. Ang panagalawa sa lalaking anak ni Don Roel, ang lider ng Blood Syndicate, ang matalik na kaibigan ng aking ama, pero isa itong traydor. Nag traydor ito dahil gusto niyang maipakasal ako sa isa sa kaniyang mga anak pero hindi pumayag si daddy. I know why he wanted me to marry one of his son, its all for power. Dahil noon ang syndicatong pinamumunuan ng aking ama ang nangunguna. Noon.

"L-lady aurora... " kinakabahan niyang sabi.

I scoffed saka binaba ang tingin para makita ang nakaluhod na dwane habang di parin makapaniwalang nakatingin sa akin. I squatted on the floor to have the same eye level as him. Gamit ang dulo ng aking baril ay hinawi ko ang buhok niyang sagabal sa gwapo niyang mukha.

"Bakit ka ba kinakabahan? Sir dwane?" I said while acting the way i act when i was pretending to be lenny.

Lenny my bff who died for me. Lenny who is my complete opposite.  Lenny who I imitated. Lenny ...

"L-lady aurora ... h-how-"

Tumayo ako at tinapunan muna ng galit na tingin si dwane. Palihim kong sinilip ang kabilang building, kitang kita ang mga nagaganap dito mula roon, at ng makita ko ang pag-alis ni tristan na syang nanonood sa amin kanina gamit ang sniper ay agad kong nilahad ang kamay ko kay dwane para tulungan syang tumayo.

Halatang nag-aalinlangan sya pero kalaunan ay tinanggap din niya pero agad niya akong binitawan. Nakita ko ang pag lunok niya, takot parin sya. Napabuntong hininga ako.

"Im sorry about what i did earlier, i didnt mean-." Napatigil ako at nag isip ng mas magandang sasabihin. "I dont have any plan to kill you."

Nabawasan ang takot sa kaniyang mga mata but he kept the distance between us. I can see how he breath, para syang kinakapos ng hangin. Buti nalang at nakumbensi ko si tristan na ako ang manakot kay dwane, Im sure dwane will be at the hospital now kung si tristan ang nandito. Dwane is not my friend but he is not my enemy too, kung may nagawa man ang ama niya ay alam kong wala naman syang kasalanan. But i need to act, yun lang ang magagawa ko para wala ng madamay. At para makuha ang tiwala niya. Ng sa ganoon maramdaman niya ang sakit ng patayin sya ng taong pinagkakatiwalaan niya.

"You mean. Your planning to act like your on his side?"

"No. Im acting that he is on my side. Na kakampi ko sya at kakampi niya ako. Na kakampi namin ang isat isa." Paliwanag ko kay dwane.

Nandito kami ngayon sa loob ng sasakyan niya , he is driving. As much as possible, gusto kong ipalabas na pinipilit at tini-threat ko si dwane kaya nakatutok sa kaniya ang baril ko.

Napa-iling iling nalang si dwane at tiningnan ang side mirror.

"Wala namang nakasunod sa atin, you can put your gun down you know. Nakaktakot eh"