4.BÖLÜM : BİLİYORUM BİTİCEK AMA ÖNCE BAŞLAYACAK

4.BÖLÜM: BİLİYORUM BİTECEK AMA ÖNCE BAŞLAYACAK

                                                          _'BİTMESİ İÇİN BAŞLAMAK LAZIM'_

-sen beni ne zamandır dinliyorsun? kimsin sen dedim?

-tamam tamam her şeyi anlatıcam ilk şuradan çıkalım *ablam gelmeden*

-ablan kim ya senin

-seni buraya kilitleyen, esra

-NEEEEE o senin ablan mı ?

-evet ama korkma benden sana zarar gelmez ben iyi biriyim 

-sen niye beni kurtarmak istiyorsun işine baksana ben senle hiçbir yere gelmiyorum

-ya bak tamam her şeyi anlatacam ama çabuk gel yoksa hiç iyi şeyler olmayacak

*onu dinlemek zorundaydım buradan çıkıp gerçek halamı kurtarabilmek ve o çocuktan gerçekleri öğrenmek zorundaydım mecbur çıkmaya karar verdim*

-tamam tamam geliyorum

*dedim ve kalktım kapıdan çıkınca beni arka bahçedeki cafe'ye götürdü babamların gitmiş olması için dualar ettim ve gittiğimde de yoktu zaten. oturduk ve konuşmaya başladı.*

-aç mısın? veya bir şeyler içmek ister misin?

- Hayır lütfen sadete gelir misin?

-tamam tamam hemen kızma başlıyorum

*dedi ve başladı nelerden karşılaşacağımdan korkmuyor değilim çünkü halam ölmüş de olabilir yaralı da*

-ilk olarak sakın böyle bir düşünceye kapılma biz kuzen değiliz yani sen esra'nın bir kardeşi olduğunu bilmiyorsun yani söylemedi size

-nasıl ya ee babam var o damı kardeşi değil 

-hayır, ablam bir hırsız sen tam 15 yaşındayken halanı tutsak edip yerine o geçti o kadar benziyorlardı ki buna herkes inandı sen 17 yaşındayken de davranışlarından şüphelendin ve zaten o da itiraf etti hiç korkmadı çünkü biliyordu kimsenin sana inanmayacağını hatta deli olduğunu düşünüp seni hastaneye yatıracaklar ve onun önü açılacak yani bir engelden kurtulacak.

-o yüzden bana senin iyiliğin için dedi

-efendim?

-yok ben sesli konuşmuşum pardon sen devam et

-ben onun gibi değilim onu kendi haline bıraktım o da bilir beni şikayet edemeyeceğini onun için bana bulaşmaz bile

-neden biliyor şikayet edemeyeceğini ? korkuyor musun yoksa?

-tabiki hayır o bana bişey yapamaz ne de olsa kardeşiz ne olursa olsun elimde delil falan yok ki nasıl bana inansınlar şimdi sorarsın sen delil bulsaydın ablam mafya gibidir delil melil bulamazsın odasına girdiğin an alarm öter dibinde bitiverir valla

-nasıl ya ben ondan şüphelenmezken kaç kere odasına girdim bişey de demedi

-demez,çünkü onun gizli bir odası bir ben biliyorum o da şifre koymuş şifreyi de her gün değiştiriyor.anlayacağın tam bir psikopat yani ben bile bu zamana kadar nasıl hayattayım hiçbir fikrim yok

-peki niye beni önceden bulup her şeyi anlatmadın ? Acı çekiyim diye mi?

-hayır biz amerikada yaşıyoruz yani ailemiz amerika da bende doğal olarak orada okuyorum.ablam da bize yıllardır öğretmenim diye yutturuyor sahte diplomalar falan ama tabi ben biliyorum.tahin 'im çıktı diye gitti 2 yıldır gelmedi ben tabi şüphelendim kalktım burata geldim.

-peki,halam nerde? Ne yapıyor? Yaşıyor mu?

*o anda duyacaklarım dan o kadar korkuyordum ki dişlerimi sıkmaktan kırılacaktı nerdeyse*

-*YAŞIYOR*

-ne

-evet halan yaşıyor

*o anda dişlerimi gevşettim ve o kadar ağrıdı ki ağrıdan çığlık atacaktım ki son anda tuttum kendimi*