I am Dark's (ASHLEY 1) ☑

Chapter 22

Chapter 22

Brianna is alive? Pero sabi ni dwane ay patay na ito. Halatang nagulat din si dark sa nakita kanina kaya panigurado akong hindi niya inaasahang buhay pa si Brianna. But i couldnt be sure. Paano kung palabas lang iyon?

Nandito ako ngayon sa kusina, cooking. Alas dos na ngayon kaya nagsimula na akong nagluto ng carbonara, well, hindi naman ito pang dinner, its for dark mamaya pagdating niya. I just hope he'll be hungry para kainin niya ang luto ko.

Nagtaka ako kanina kung bakit walang tao dito sa kitchen pero nalaman kong iba ang kitchen para sa cook at kitchen na ito. The kitchen where the cooks cook is just as big as this kitchen here, kumpleto naman ng mga ingredients sa kitchen natu kaya bakit pa kaya iniba ni dark ang kitchen para sa cook? Did he often cook too? O sadyang maarte lang talaga ?

Di ko na natapos ang panonood kay dark dahil panay ang katok ng mga katulong dito para paalalahanan akong magpaalam kay dark kung aalis ako. Sa takot na baka maghinala sila ay lumabas nalang ako ng kwarto.

Matapos ang halos isang oras ay natapos din ako sa ginagawa. Inihanda ko ang ingredients para sa lulutuin kong adobo mamaya, pero may kulang, walang paminta. Sinubukan kong humingi ng paminta sa mga katulong, pumunta pa nga ako sa kitchen ng mga cook pero di nila ako kinakausap.

Nagdidilig ako ng halaman sa likod ng bahay ng may narinig akong malakas na kalabog sa loob ng bahay, kasunod neto ang pagsigaw ni dark.

"Fuck! Where is she?!!" Sigaw ni dark.

Napatingin ako sa lalaking ganoon parin ang suot gaya kanina, kung di ko lang napanood na nakipagbarilan ito kanina ay hindi ko malalaman dahil wala syang ni isang galos. His jaw were clenched as he raom his eyes at the whole place.

His bloodshot eyes found mind. Mariin syang napapikit ng makitang nagdidilig lang ako ng halaman, and when he open his eyes, anger is no longer to be seen in his eyes, kalmado na sya habang nakatingin sa akin, he then walk towards me.

Napalunok ako makita ang paraan ng pagtingin niya sa akin, he is not mad. At hindi ako sanay na tingnan niya ako sa ganitong paraan, sa paraan na para bang nagpapasalamat sya at di ako umalis.

"Dark-"

Di ko napatuloy ang sasabihin ko ng bigla niya akong higitin para mayakap. I can feel his heartbeats, its so fast.

"O-ok kalang ba?"

"I thought you leave me again."

Napalunok ako. His voice is so emotional, ramdam na ramdam ko ang lungkot dito.

"Nagdidilig lang naman ako ... kasi ahm, wala akong magawa..."

"I miss you." Sabi niya at guminhawa. "So much."

Bago ko pa man mapigilan ang sarili ko ay kumawala na sa bibig ko ang mga katagang iyon. "I miss you too."

Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa akin. Niyakap ko din sya. Tumingala ako sa langit at humiling ulit. Sana tuparin iyon ng kung sino man ang nakikinig sa akin ngayon.

Di ko maitago ang ngiti at tuwa ko habang pinapanood si dark na kumakain ng carbonarang luto ko. Masasabi kong mukha syang gutom na gutom dahil sa paraan ng pagkain niya. Kung di ko pa nga sinabi sa kaniya na wala ng matitira kay grey ay mauubos na niya ang isang kilong carbonarang gawa ko.

I gave him a juice ng matapos niya ang kinakain. I even wipe the dirt on the side of his lips, ngumiti ako sa kaniya pagkatapos, napatawa ako ng tuluyan na akong nakatalikod sa kaniya. He is shocked, nakaawang pa ang bibig niya ng punasan ko sya. Its the first time i saw him shocked like that. Nilagay ko sa sink ang pinggang pinaggamitan niya. Hindi pa man ako nakatapos sa paghuhugas ay may braso ng pumulupot sa aking beywang.